ΑΣΚΗΤΙΣΜΟΣ

 ΑΣΚΗΤΙΣΜΟΣ

 

"Greece-0973" by archer10 (Dennis) is licensed under CC BY-SA 2.0.

Και μη θαρρείς πως πραγματικά επαναστατείς
όταν εγκαλείς την προνοητικότητα του ψεύδους
πάνω από τα ερείπια των ήσυχων καιρών
ούτε κι όταν βίαιες ανατροπές καθαγιάζεις
σε μέρες ευφρόσυνες άδηλων συμφορών,
γιατί η συγχορδία ολοφυρμών και απειλών,
ενός πυροβολισμού και μιας αυτοκτονίας,
επανάληψη είναι κι ας μοιάζει πρωτοτυπία,
γνώριμες αθωότητες και της συνήθειας πιστώσεις,
συστράτευση αβίαστη κι εξαγνισμού παράσταση

για την ύποπτη φυγή και την αθώα επιστροφή.

Αλόγιαστη κι ασύνταχτη η υποτέλεια του νου,
η διαφάνεια στέγασμα στις ύστερες εκτιμήσεις
κι ευδόκιμη προσαρμογή η άσκηση της αλήθειας,
στου χρόνου την επανένταξη και τις μαρτυρίες.
 
Κι αν λεύτερο πνεύμα της ευταξίας αντιστέκεσαι,
την ευνομία των επινίκιων θεσμών αμφισβητείς
κι ο λόγος σου πρεσβεία ιδεών δοκιμάζεται
στην ιστορία που ρητόρευσε δίκες και θυσίες
και διαφέντεψε σε μνήμες και αλήθειες,
δύσκολο ν’ αρνηθείς την εποχή σου,
αυτή που ως ασκητισμός είχε προηγηθεί,
με τις επίνοιες,τα εφικτά και τ’ ατελέσφορα,
κι ακόμη δυσκολότερο ως ασκητής ν’ απαλλαχτείς
από τη σωτηρία της προσφοράς και της συντριβής

που η πλάνη της μοναδικότητας περιποιεί.

                            Γιώργος  Αλεξανδρής

  ΕΠΙΓΕΙΕΣ  ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

 

"Boy ground reading letter or" by J. Paul Getty Museum is marked with CC0 1.0.

Στις ανοιχτές κι ολόγιομες παλάμες της γης,
αφειδώλευτο άφηνε το βλέμμα του ο ήλιος
και οι άνθρωποι,ακέραιες ψυχές και αδέσποτες φωνές,
αναμάρτητη ακουμπούσαν την πλησμονή και τη βιασύνη.

Τ’ αψήλου η ομορφιά και η μετάληψη πιο κάτω.

Στις ψηλόλιγνες κορφές, ανίσκιωτο του θεού το βλέμμα,
στις ξέφραγες απλωσιές, αβίαστη η συντριβή και το σχώριο
και στις γαλάζιες απεραντοσύνες η φυγή και το απάγκειο,
για να ‘χει πρόσφορα κι απλόχερο μοίρασμα η ζωή.

Το όνειρο μια αγκαλιά και η λύτρωση ένα βήμα.

Στο ψηφιδωτό του χρόνου, σχήματα μικρών επιθυμιών
και χρώματα κρυφών πειρασμών,δειλά ψηλαφίσματα
στη μαγεία του άγνωστου και στη δεσποτεία της γνώσης
για μια βέβαιη παραδοχή, σε μια αιώνια επιστροφή.

Στ’ ασήμαντα το στέγασμα και στα απλά το πάθος.

Στα σαββατιάτικα δειλινά ανίχνευαν το μερτικό τους,
προλάβαιναν την απειλή της  συνήθειας και της τάξης
και στης Κυριακής τα πρωινά κούρσευαν τις ορμήνιες
σπαταλώντας θάρρητα, αμφιβολίες και αντιρρήσεις.

Μνήμη σεμνή το αύριο και οφειλή τα περασμένα.

Κι αυτή, ανασαιμιά της γης και φέγγισμα του ήλιου,
μοίρα των ώριμων καιρών και συναξάρι των γήινων θεών,
λεύτερη και μακρόθυμη χωρίς απαντοχές και φόβους,
συστοίχιζε όνειρα και πεθυμιές κι αφέντευε αλήθειες.

Χωρίς ικεσία οι εποχέςς, δίχως ανάγκη οι ελπίδες .

Και μάθαινα στο δρόμο της περαστικός να μη διαβαίνω,
στο βλέμμα και τα λόγια της τα όριά μου να σιγουρεύω,
αυτά της πεποίθησης, χωρίς εικασίες και παρενθέσεις ,
πνοή κι εγώ της γης , του ήλιου ακόμη ένα σημάδι.

Κάθε ουτοπία και μια αρχή, σε κάθε γέρμα και μια ανατολή.

                              

                     Γιώργος  Αλεξανδρής   

ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

 ΠΕΡΝΟΥΝ  ΤΑ  ΧΡΟΝΙΑ

 

"Giants - Past Times Illustration" by Thoth, God of Knowledge is licensed under CC BY 2.0.

Κυκλικά και συμμετρικά περνούν τα χρόνια
και στ’ ασύμμετρα και ψηλά μπαλκόνια,
μαντατοφόροι της άνοιξης τα χελιδόνια ,
στις άδειες και γκρεμισμένες τις παλιές
καινούριες θα φτιάχνουνε και ζεστές φωλιές,
με χαρούμενα πετάγματα και σφυριξιές.

Βιαστικά κι ανομολόγητα περνούν τα χρόνια
και στα  ανοιξιάτικα τα ανθισμένα κλώνια,
τα πολλά τα χρώματα και το μύρωμα, αιώνια,
η νιότη με τη βιασύνη της  πρώτη θα φέρει,
στην ομορφιά τους η ζωή θα απλώνει το χέρι
και στο καρτέρεμα θα ζηλεύει το καλοκαίρι.

Αριθμημένα στην εσπερία περνούν τα χρόνια,
θύμησες νοσταλγικές με τα γλυκά αηδόνια,
ταξίδια αγεωγράφητα με τα λευκά γλαρόνια
και τ’ αγλάισμα της μνήμης ευδόκιμη γραφή,
στ’ αραξοβόλι της ηλικίας και στην αναδρομή,
το πρώτο γλυκοχάραμα της ζωής, χρυσή αυγή.

Αδυσώπητα κι ομόσπονδα περνούν τα χρόνια,
οι μέρες μικρά, κλειστά και σημαδεμένα αλώνια,
οι ώρες αγεφύρωτες κι ανάδελφα κλεφτρόνια
των ονείρων που στέριωναν ζωή ευτυχισμένη,
φιλιώματα και συντροφιές σε χαρά δοκιμασμένη
και με την αίσθηση της ξεχασιάς να περιμένει.

Επιτηδευμένα και δογματικά περνούν τα χρόνια,
απάτριδες κι εχθροί  λαοί, στου μίσους τα κανόνια,
οι σφιχτές χειραψίες σφυρηλάτημα φιλίας σε αμόνια,
να έχουν οι μάχες τέλειωμα και άπλωμα η ειρήνη,
η ύπαρξη να ‘ναι συναίσθηση και τα βιώματα γαλήνη,
το δίκαιο και η χαρά, χαιρετισμός και μνημοσύνη.

                              

   Γιώργος  Αλεξανδρής

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

     ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

 

"Problem?" by muammerokumus is licensed under CC BY-SA 2.0.

Τώρα αναρωτιέσαι για τον εύσχημο καθωσπρεπισμό
μιας ανοιχτής και ετερόδοξης κοινωνικής πλειοψηφίας,
σε μια δυσπρόσιτη και προσχηματική καθημερινότητα
με υποθηκευμένες αρχές ,ιδέες και συμπεριφορές,
με ασυνείδητες αποδοχές ,μιμήσεις και αναγνωρίσεις,
στο δόγμα του συμβιβασμού  και της προσαρμογής .

Αύριο θα απορείς για τις αρνήσεις και αντιστάσεις
στη φιλοδοξία ενός άμεμπτου νέου προσανατολισμού,
στη γόνιμη απλούστευση συνειρμών και θελημάτων,
καθώς η υποκρισία θα στρατεύεται ως δημιουργία
σ’ ένα μηδενιστικό αυτισμό με ρηχές συγκρίσεις,
σε  αβέβαιες στοχεύσεις και επιφανειακό υπαρξισμό.

Και θα διαπιστώνεις στις σοφιστείες του καθενός
το θέλγητρο της πρόκρισης και ευημερούσας επιρροής,
σ’ ένα εντελλόμενο μέλλον στη συναίνεση και την υπακοή
χωρίς περιθώρια απαξίωσης και λογικής αποστροφής,
απλά να συντρέχεις ομοϊδεάτης χωρίς μνήμη προσωπική
και να συρρικνώνεσαι μείγμα στην αποζήτηση τη θολή.

Αστόχαστη θα βλέπεις την ομαδοποίηση στις συγκυρίες,
στη  μελετημένη σύμπτωση  πρόγνωσης και ευκαιρίας
που φερέφωνα περιοδεύουν σε κάθε τάξη και εποχή
κι αυτόβουλα ο κάθε απροβλημάτιστος πολίτης
στα τρέχοντα ήθη τη συμμόρφωση  να ενστερνιστεί
και ως ανεξάρτητη προσωπικότητα να δικαιωθεί.

Και πως να μην ανησυχείς για αντιλήψεις και πρακτικές
που παγιώνουν ένα ιδιοτελές γίγνεσθαι και κατεστημένο
στη συμφόρηση της ιδιώτευσης και της αδιαφορίας,
στην αποδοχή χωρίς προβληματισμούς και επιφυλάξεις
μιας διάτρητης από σκοπιμότητες κοινωνικής συνοχής
και χωρίς προτάσεις και οράματα εξέλιξης προοδευτικής.

                                                 Γιώργος   Αλεξανδρής

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

  ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

 

"Dog sleeping on the ground at town square in Paralia, Greece" by Ivan Radic is licensed under CC BY 2.0.

Τώρα πια που οι θεοί των μύθων και της ιστορίας,
πισωστρατούν στα στενά καλντερίμια των δοξασιών
και δικάζονται στα πλακόστρωτα της πίστης και της αλήθειας,
τώρα πια που τα ιερά και διαχρονικά σύμβολα
ξεθωριάζουν απ’ τη μαγεία του ιδεώδους και του οδηγισμού
και τα στρατευμένα στη δόξα είδωλα αλλοτινών εποχών
σκιάζονται στην ανυπόληπτη απορία και λήθη,
στην πλατεία,σιωπηροί παρεπιδημούντες στοχαστές,
επίτιμοι ευκαιρίας αρχηγοί με καυχησιάρικη μνήμη,
επίδοξοι αναλυτές με πρωτότυπη αναφορά και κρίση,
νεότευκτοι ανατροπείς,ασπούδαστοι εμπειριών και γνώσης,
πολυλογούν χαλκεύοντας εικόνες και προσωπεία,
ψηλώνουν ανάστημα σε βεβαιότητες και αμφισβητήσεις,
κανοναρχούν ως εύσημα τη σύγκρουση και τη διαφωνία,
παρασπονδούν αυτόχρημα στην επίκληση του ήθους
κι αλληλοσυντάσσονται ομότεχνοι σε παραστάσεις.
                                        *
Στην πλατεία,ανιστορείται το φευγιό και η βιασύνη,
ομολογείται αδάμαστη του χρόνου η μοναξιά,
αναμετριέται η επίγνωση με τ’ άσπιλο της πεθυμιάς
και γίνεται σοφία ο στοχασμός και μακαρισμός ο λόγος.
Στην πλατεία, αντρειεύεται της ψυχής η παλληκαροσύνη,
αναρριχάται ασπόνδυλη σε ιστούς και αψηλώσεις,
επαίρεται και ασχημονεί, επινοεί και δαψιλεύει
ηγήτορες και εποχές, δόγματα και θεοποιήσεις.
Στην πλατεία αποτιμιέται με τα πάθη της η ζωή.
Η μαθητεία του λογισμού και η παίδευση του φόβου,
ορίζουν το κοινώνημα τ’ ανθρώπου με το μέλλον,
εκεί, στην πλατεία των μύχιων αναδρομών και επιδρομών,
στις ασκητικές πολιορκίες και τις ανοιχτές σκιαμαχίες
με δομημένες αναφορές στο αναπέτασμα του δίκιου,
μ’ αλτρουϊσμό  κι εγρήγορση στη διαφορά και τη συμφωνία,
εκεί που η μάζωξη είναι τελετή κι επικράτεια η πλατεία.

                                         Γιώργος  Αλεξανδρής

ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ ΜΕΡΑΔΙ

 ΑΠ'  ΤΗ  ΖΩΗ  ΜΕΡΑΔΙ

"One of the hardest parts of life is deciding whether to walk away or try harder...

 " by Thomas Leuthard is licensed under CC BY 2.0.

Λειτουργείς ως διαμορφωμένη συνείδηση ζωής
και κανοναρχείς τον αυτοσκοπό και την αρμονία της,
με πλήρη επίγνωση του θαύματος που συντελείται
ανάμεσα στην ύπαρξη και τον προορισμό της,
πάνω από την υπεροψία του βέβαιου θανάτου
και πέρα απ’ τις μονότονες του χρόνου αυθαιρεσίες,
που ούτε παλιές ιχνηλασίες συγχωρεί
ούτε και όψιμες ακυρώσεις επιτρέπει.
Έχει η ζωή περίσσευμα για μένα ένα μεράδι.

Σου προσκομίζω αντίδωρο, θεού αποκαλύψεις,
του μύστη της τελείωσης, του λυτρωτή του πάθους,
ιέρεια να λικνιστείς σε χορικά μ’ εκστάσεις,
να δραπετεύσεις φως και λόγος ν’ αυτομολήσεις
στην ερημιά των λογισμών στη μοναξιά του χώρου,
ρυθμός για ν’ ακουστείς στην άβυσσο του φόβου
και να ’ναι οι αισθήσεις σου ομόδοξες πρεσβείες ,
για τις αλήθειες της ζωής για τις κοινές πορείες.
Φυλάει για σένα η ζωή  ένα  κρυφό μεράδι.

Στη δυναστεία και την ένδεια της εποχής
που δεν μας αποδέχεται ούτε και μας ανήκει,
οδοιπορούμε ευλαβείς με συλλογή και αντιστάσεις,
την έπαρση του μέλλοντος και τη χαρά του κόσμου
να μην εξαντλήσουμε σε δισταγμούς κι αρνήσεις,
παρά στο κάθε ανέμισμα του ώριμου ονείρου
και στης ψυχής το σκόρπισμα, στο κάθε ξόδεμά της,
να έχουν χρώμα οι καιροί και άνοιγμα στη μνήμη.
Για να  ’χουμε κι εμείς  κοινό, απ’ τη ζωή μεράδι.

                             Γιώργος  Αλεξανδρής

Η ΣΤΡΑΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

 Η  ΣΤΡΑΤΑ  ΤΟΥ  ΛΑΟΥ

 

 "People silhouetted against the sun while walking down a road" by simpleinsomnia is licensed under CC BY 2.0.

Εκεί που στράτα γίνεται η πίστη του λαού,
σε δόκιμες αξίες και αρχές, ελευθερίας και δικαιοσύνης,
εκεί που συναπάντεμα είναι η θέλησή του
για την υπέρβαση του εφικτού και της συνήθειας,
στην προσδοκία του νεοσύστατου και της αλληλουχίας,
κανείς ποτέ υστερόβουλα κι επίδοξα να μη σκεφτεί
το δρόμο του σε πλέγματα ιδεών να κανοναρχίσει,
κανείς ποτέ μπροστά του με προσχήματα να μη σταθεί
στης πλάνης μακάριες πρακτικές να τον  ξεστρατίσει.

Τραβά τη στράτα του ασημάδευτη ο λαός,
λεύτερος, περήφανος, αδέσμευτος από στρατεύσεις
με πάγια αιτήματα και σύγχρονες εκδουλεύσεις,
εκεί στο ευτύχημα και τη χαρά της επόμενης ημέρας,
στη χαραυγή του ποθητού και ανέσπερου ονείρου
χωρίς συνθήματα κενά, προγραφές και καταδίκες,
εκεί στο δικό του δρόμο για τη συνέχεια ταγμένος
με ορατό προορισμό και στόχους συλλογικής ευημερίας,
πάντα μπροστά και πέρα από σύνορα και προθεσμίες.

Χαράσσει σε στράτες απερπάτητες ο λαός
τις εμπειρίες του, τις γνώσεις του και την προοπτική,
τη μοίρα του με σπουδή τη γράφει ιστορία,
ανάγνωση και διδαχή για κάθε γενιά και εποχή,
πρόταση και κάλεσμα σε κάθε εχέφρονα οδηγητή
μιας νέας σύνταξης ορθός μπροστάρης να διαβεί,
χωρίς δοξασίες μέντορας και πρεσβευτής συναλλαγής,
να βρίσκει ο κόσμος δρόμους ανοιχτούς και θέμελα προόδου,
το ξάφνιασμα να  ‘χει για προσκύνημα και την απαντοχή.

                                     Γιώργος  Αλεξανδρής

                                    www.alexandris23.net

ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ ΧΑΡΑΣ

 

ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ ΧΑΡΑΣ

 

"Greek Ortho candle lit Easter" by Goosefriend is licensed under CC BY 2.0.

Βαθιά γαλάζια θάλασσα
το βλέμμα της το γλυκόφερτο,το εξομολογητικό,
φλογάτη κόκκινη ανατολή
τα χείλη της τα τρεμόφυλλα, τα διψασμένα,
πλατύς λιοπερίχυτος ουρανός
η σιωπή της η πολύηχη, η ικετευτική.
Πρωτόφαντες πεθυμιές κι ασπούδαστες αισθήσεις,
το αναρώτημα κρυφό κι η λύτρωση βιασύνη.

Ολόφωτες κεντημένες μέρες
συνάχτηκαν στα χέρια της και λάμπρυναν την ψυχή της,
απείθαρχες υστερόβουλες νύχτες
στασίασαν με αδημονία και πλάτυναν την αγκαλιά της,
ασταύρωτοι δρόμοι περιπλάνητοι
άνοιξαν πέρασμα και γωνιές να πορευτεί γητεύτρα.
Το μάτωμα της καρδιάς, ζωής φεγγαροσύνη,
σεριάνισμα στ’ απύθμενο της πληγής την ομορφάδα.

Σμίλευε, ζωγράφιζε ασπασμούς
στα πάθη του γλυκού καημού και την έλξη της σαγήνης,
λιτάνευε, ευδαιμόνευε αγγελομορφές
στο κατώφλι του ώριμου καιρού και της καλής της ώρας,
μακάριζε,πολυχρόνιζε ερχομούς
στη σκήτη των ονείρων και του έρωτα τη δοκιμασία.
Αφέθηκε αμύητη στην έκσταση και τη λατρεία
και περίσσεψαν οι χαρές στην πλησμονή και τη μαγεία.

                Γιώργος  Αλεξανδρής