Η αρπαγή της Ελένης

"Chrysocheria castle" by Vicky Tsavdaridou is licensed under CC BY-NC-ND 2.0.

Η  αρπαγή της Ελένης.

                      ***

Κουρασμένος κράχτης στο κάστρο ο ήλιος
κι αμίλητος οδοιπόρος σε πεδιάδες και λόφους,

συντροφεύει νεκρούς που δεν πρόλαβαν να δούνε

καβαλάρη τη νιότη στη ζωή τους να καλπάζει
παρά γιοί του πολέμου να φιλούνε της Τροίας  το χώμα.

Της Ελένης ετούτη η δόλια και άτιμη αρπαγή,

την τιμή μας λερώνει, στη γενιά μας φέρνει ντροπή

και για να είμαστε της δόξας αναφορά και λατρεία
στάχτη η Τροία  του Πάρη να γίνει , να ισοπεδωθεί,

ίσκιος από πέτρα μη μείνει και τ' όνομα να σβηστεί.

Πολεμάρχες τρανοί, Βασιλιάδες, της φυλής Αρχηγοί,
κληρονόμοι των λαών και κτήτορες αξιών και συμβόλων,
του πολέμου τη δίψα  στην υπεροχή αρματώνουν,
σημαία τη μορφή της Ελένης σηκώνουν και φτάνουν
σε θάλασσες ανοιχτές και χώρες των μύθων μακρινές.

Κούρσεψαν κάστρα και οχυρά, διαγούμισαν πολιτείες
περήφανοι στην εισβολή και στη λεηλασία ανδρείοι,
η κατοχή και η δούλωση σκοπός και ελευθερία,
με την Ελένη αφορμή και την κατάκτηση αιτία,

να 'ναι το δίκαιο του ισχυρού αποδοχή και  συμφωνία.

Ήρωες και ιδέες, στοιχειώθηκαν εκεί χωρίς  γυρισμό,

στους κάμπους φύτρωναν δέντρα ψηλά και στάχυα ξανθά,

στα λιμάνια σφύριζαν καράβια κι έσμιγαν λαοί  νικητές

και μόνο ο ήλιος, θλιμμένος βιγλάτορας σ’ ανατολή  και δύση,

μαρτύραγε  τις κρυφές συμμαχίες για αρπαγές και εισβολές.

                        Γιώργος  Αλεξανδρής

 

Του κοριτσιού τα μάτια

Του κοριτσιού τα μάτια.

του Γιώργου Αλεξανδρή

 

 

A Hard Rain’s Gonna Fall - Creative Commons by gnuckx

                 ***

Το λιόγερμα κόκκινο βαθύ,

τριαντάφυλλα και λεμονανθοί στο μπαλκόνι.

Χάρη και ομορφιά  στη γειτονιά,

βλέμματα οι δρόμοι και στεναγμοί οι γωνιές.

Ήταν το κορίτσι με του δειλινού τα μάτια.

                 

Στη γλάστρα δίπλα γιασεμί,

γιορτάνι ο δυόσμος στο λαιμό της.

Έπλεκε καρδιές ,κένταγε  τα χείλη

και σμίλευε καημούς και πάθια.

Ήταν το κορίτσι με τα φωτεινά τα μάτια.

                    

Έσκυβε και σκόρπιζε ανθούς της νιότης,

πεθυμιές κρυφές,πείσματα και γινάτια.

Το στήθος της φτερούγιζε περιστέρι

κι άνοιγαν οι ουρανοί τα πλάτια.

Ήταν το κορίτσι με τα γλαρά τα μάτια.

Και από απέναντι καρτέρι,

σκιρτήματα καρδιάς και  βαθιές ανασαιμιές.

Να 'ταν το μπαλκόνι αλάνα,

μονοπάτια της χαράς και της λαχτάρας.

Ήταν το κορίτσι με τα παράξενα τα μάτια.

Και η νύχτα της ψυχής το κρυφοδρόμι,

σεργιάνι φεγγαρόλουστο και νυχτέρι.

Στο παραθύρι της του έρωτα η όψη,

της ευτυχίας λάμπρισμα και κάλεσμα  ζωής.

Ήταν το κορίτσι με τα λατρεμένα μάτια.

                              5-8-2022

 

Αφέντρα και Κυρά

Αφέντρα και Κυρά

 

 

Red lips by baileycute

 Κόκκινα γραμμένα χείλη,
φλογάτα σύννεφα στο δείλι,
μήλα ρόδια και σταφύλι,
να τα κοιτώ,
να τα ποθώ,
να τα φιλώ.

Μαύρα μάτια ζωγραφιά,
παιχνίδι ίσκιος αντηλιά,
γλύκασμα μάγια και γητειά,
να απορώ,
να λαχταρώ,
να ‘μολογώ.

Πρόσωπο γλυκό φεγγάρι,
χρώμα γέλιο και δοξάρι,
άστρο θα ‘ρθει να σε πάρει,
να καρτερώ,
να ξενυχτώ,
να διακονώ.

Έλα αφέντρα και κυρά,
δρόμοι παράθυρα ανοιχτά,
όνειρα   έρωτας χαρά,
να σε καλώ,
να σε θωρώ,
να σε χαρώ.

Γιώργος Αλεξανδρής