Ο σταυρός δεν είναι ουδέτερος

Του Μιχάλη Μητσού / mmitsos@dolnet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: ΤΑ ΝΕΑ Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Κι ενώ ο Έλληνας Συνήγορος ζητά το αυτονόητο- να μπορεί να απαλλάσσεται ένας μαθητής από τα θρησκευτικά χωρίς να δηλώνει τις πεποιθήσεις του- στην Ισπανία έλαβαν μια ιστορική απόφαση.
Το σκεπτικό του δικαστηρίου του Βαγιαδολίδ έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο σταυρός- τονίζεται - έχει, μεταξύ άλλων, και θρησκευτική χροιά, που συνδέεται με μια συγκεκριμένη θρησκεία. Κατά συνέπεια, η παρουσία ενός τέτοιου συμβόλου σ΄ ένα δημόσιο εκπαιδευτικό κέντρο όπου διδάσκονται ανήλικοι, των οποίων το μυαλό και η βούληση βρίσκονται σε φάση πλήρους ανάπτυξης, μπορεί να προκαλέσει την εντύπωση ότι το Κράτος βρίσκεται πιο κοντά στο δόγμα που σχετίζεται με το συγκεκριμένο θρησκευτικό σύμβολο απ΄ ό,τι στα υπόλοιπα. Με άλλα λόγια, ο σταυρός δεν είναι θρησκευτικά «ουδέτερος». Κατά συνέπεια, όλοι οι σταυροί και τα άλλα θρησκευτικά σύμβολα πρέπει να αφαιρεθούν από τις αίθουσες του σχολείου Μαθίας Πικαβέα.
Σχετικό αίτημα έχει υποβάλει από το 2005 μια ομάδα γονέων που τα παιδιά τους φοιτούσαν στο σχολείο, αλλά η διευθύντρια το απέρριψε με το επιχείρημα ότι οι σταυροί βρίσκονται εκεί από το 1930. Η Πολιτιστική Ένωση του Βαγιαδολίδ για ένα Κοσμικό Σχολείο προσέφυγε τότε στη δικαιοσύνη. Και πριν από μερικές ημέρες δικαιώθηκε. Ο αρχιεπίσκοπος του Τολέδο μιλά για «Χριστοφοβία». Η επίσημη εφημερίδα του Βατικανού χαρακτηρίζει την απόφαση «ανησυχητικό σύμπτωμα αμνησίας ή πολιτιστικής νέκρωσης» και τους υποστηρικτές της «σκορπιούς που αυτοκτονούν με το ίδιο τους το δηλητήριο». Αλλά η σοσιαλιστική ομάδα του κοινοβουλίου της Καστίλλης και Λεόν απαιτεί να αφαιρεθούν τώρα τα θρησκευτικά σύμβολα από όλα τα δημόσια σχολεία της επαρχίας.
Αντίθετα με άλλες περιπτώσεις όπου είχε επιλέξει την ανοιχτή σύγκρουση με την εκκλησία- όπως ήταν η απλούστευση της διαδικασίας του διαζυγίου και ο γάμος των ομοφυλοφίλων- αυτή τη φορά η κυβέρνηση Θαπατέρο αποφάσισε να κρατήσει ουδέτερη στάση. Η υπουργός Παιδείας Μερθέδες Καμπρέρα δήλωσε ότι την απόφαση για αφαίρεση ή διατήρηση των θρησκευτικών συμβόλων θα πρέπει να τη λάβουν τα σχολεία, «αφού εκείνα γνωρίζουν καλύτερα τι μαθητές έχουν και τι πιστεύουν οι γονείς τους». Αλλά η στάση αυτή ισοδυναμεί με στρουθοκαμηλισμό. Αποφάσεις τέτοιας σημασίας δεν είναι δυνατό να λαμβάνονται με ψηφοφορία. Ούτε να εξαρτώνται από τις πεποιθήσεις (!) των γονέων των μαθητών. Δηλαδή οι σταυροί και τα άλλα σύμβολα θα επιτρέπονται όταν ο αριθμός των μη χριστιανών μαθητών είναι κάτω από ένα όριο και οι γονείς τους είναι βολικοί;
Υπάρχει ένα τελευταίο επιχείρημα, που το είχαμε ακούσει και στη συζήτηση για το ευρωσύνταγμα: ότι ο σταυρός ανήκει στην ιστορία και τον πολιτισμό της Ευρώπης. Μα στο όνομα της χριστιανικής ταυτότητας, και με σύμβολο τον σταυρό, διαπράχθηκαν τα χειρότερα εγκλήματα της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Είμαστε σίγουροι ότι αυτή την ταυτότητα θέλουμε να κληρονομήσουν τα παιδιά μας;

-------------------------------------------------------------------------------

Για να διαβάσετε σχόλια αναγνωστών του άρθρου στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, μπορείτε να επισκεφτε'ιτε τον παρακάτω σύνδεσμο: http://ta-nea.dolnet.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4488928#yourComments

.....................................................................................................

Παραθέτω το κείμενο, όπως το διάβασα στην εφημερίδα, χωρίς να κάνω την παραμικρή αλλάγή ή τον παραμικρό σχολιασμό.

Υποχρεωτικό μάθημα θα γίνει... η μαγεία για τα παιδιά του Δημοτικού στην Ινδία

Υποχρεωτικό μάθημα θα γίνει... η μαγεία για τα παιδιά του Δημοτικού στην Ινδία, με σκοπό να εξαλειφθούν οι δεισιδαιμονίες που ευθύνονται για αριθμό ρεκόρ ειδεχθών φόνων κάθε χρόνο, αναφέρει η εφημερίδα Το Βήμα (26.11.2008).

Ο φτωχές φυλές που ζουν στην επαρχιακή ενδοχώρα πιστεύουν στις μάγισσες και στα κακά που υποτίθεται ότι σκορπούν στον κόσμο και αυτό έχει οδηγήσει σε τακτικά κυνήγια μαγισσών. Εκτιμάται ότι 750 άνθρωποι, κυρίως ηλικιωμένες γυναίκες, έχουν χάσει τη ζωή τους από το 2003 στα κρατίδια του Ασάμ και της Δυτικής Βεγγάλης. Οι εισηγητές της αλλαγής του εκπαιδευτικού προγράμματος υποστηρίζουν ότι οι πεποιθήσεις πρέπει να αλλάζουν από νωρίς για να σταματήσει αυτή η πρακτική. Άλλοι αμφισβητούν το μέτρο αυτό, υποστηρίζοντας ότι τα κυνήγια μαγισσών είναι οικονομικό φαινόμενο. Οι συντάξεις, λένε, και όχι η εκπαίδευση είναι ο καλύτερος τρόπος για να παταχθεί η μαύρη μαγεία. Οι έρευνες δείχνουν ότι η πίστη στις σκοτεινές τέχνες, αλλά και τα θύματά τους αυξάνονται κατακόρυφα σε περιόδους ισχνών αγελάδων. "Όταν μια χρονιά είναι κακή οι μάγισσες γίνονται ο αποδιοπομπαίος τράγος", λέει ο Ρέιμοντ Φίσμαν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Συνεπώς, ο καλύτερος τρόπος να εξαλειφθούν τα κυνήγια μαγισσών όπως δείχνει και το παράδειγμα της Ν. Αφρικής στη δεκαετία του ' 90 , είναι να δοθούν συντάξεις στις ηλικιωμένες γυναίκες, μεταρέποντάς τις από οικονομικό βάρος σε πηγή εισοδήματος για τις φτωχές οικογένειες.

Το θέμα της Μαγείας, έχει απασχολήσει τον άνθρωπο από αρχαιοτάτων χρόνων.
Χιλιάδες σελίδες και πολύ μελάνι έχει ξοδευτεί για να γραφούν βιβλία για την Μαγεία, αλλά πολύ περισσότερα από αυτά, είναι το αίμα των ανθρώπων, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχασαν την ζωή τους είτε εξαιτίας της μαγείας είτε κατηγορούμενοι ως μάγοι/μάγισσες.

Μαγεία είναι η επίκληση σκοτεινών δαιμονικών δυνάμεων για να προκαλέσει κάποιος ένα «καλό», αλλά συνηθέστερα ζημιά, κακό, ασθένεια, θάνατο κλπ. σε έναν συνάνθρωπό του. Η εκδίκηση είναι συνήθως ο λόγος που οδηγεί κάποιον στη μαγεία. Ήταν γνωστή στους αρχαίους λαούς και στους βυζαντινούς, είναι δε αποτέλεσμα ειδωλολατρικών αντιλήψεων για την ύπαρξη μυστηριωδών δυνάμεων στα αντικείμενα και τα φαινόμενα της φύσης.

Η Εκκλησία καταδικάζει τη μαγεία, διότι μαγεία σημαίνει υποδούλωση στον διάβολο, σημαίνει έλλειψη αγάπης, σημαίνει άγνοια και απουσία πίστεως στον αληθινό Θεό. Μας καλεί να μείνουμε μακριά από τις μεθόδους αυτές, που αποτελούν στην πραγματικότητες μεθοδεύσεις του διαβόλου. Από την Εκκλησία καταδικάζονται ακόμη η επίκληση των δαιμόνων, η μαγγανεία (δηλ. η παρασκευή «μαγικών» φίλτρων), οι κατάρες και τα αναθέματα, η συμμετοχή σε πνευματιστικές εκδηλώσεις και σατανιστικές τελετές, η μέθοδος του υπνωτισμού, η καταφυγή σε ονειροκρίτες, η κερδοσκοπία από την εκμετάλλευση εύπιστων ανθρώπων που οδηγούνται σ’ αυτά.

Σχετικές συνδέσεις:

http://www.e-paideia.net/news/article.asp?lngEntityID=62316&lngDtrID=102

http://www.impantokratoros.gr/0F697EDA.el.aspx

http://www.egolpio.com/NEW_AGE/satanismos_&_ekklhsia.htm

http://analogion.net/Koinwnia_kai_Amartia/mageia.htm

http://www.esoterica.gr/articles/occult/magia/magia.htm

Απαντητική επιστολή του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη σε επιστολή του Συνήγορου του Πολίτη για το μάθημα των Θρησκευτικών

ΠΡΟΣ

κ. Γεώργιο Καμίνη

Συνήγορο του Πολίτη

Αθήνα, 20/11/08

ΑΠ: 450

Αξιότιμε κ. Συνήγορε του Πολίτη,

Θα ήθελα να σας εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου διότι θεωρώ ότι η Ανεξάρτητη Αρχή της οποίας προΐστασθε, υπερέβη τα όρια της θεσμικής της αρμοδιότητος. Είναι αντιδεοντολογικό το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων να πληροφορείται για παρέμβασή σας σε θέμα της αρμοδιότητάς του από δελτίο τύπου που κυκλοφόρησε στο σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, με επισυναπτόμενη τη σχετική επιστολή και ενώ η επιστολή δεν είχε ακόμη φτάσει στον αποδέκτη της.

Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με σχετικές εγκυκλίους του επιδεικνύοντας εμπράκτως τον σεβασμό του στις προτάσεις της Ανεξάρτητης Αρχής της οποίας προΐστασθε, για το μάθημα των Θρησκευτικών, αποδέχθηκε ότι οι εξαιρούμενοι για λόγους συνείδησης αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές δεν υποχρεούνται να δηλώνουν το διαφορετικό δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν.

Το μάθημα των Θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μαθητές. Μπορούν επίσης να το παρακολουθήσουν και όσοι μη ορθόδοξοι το επιθυμούν. Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων εκτιμά, και είναι το μόνο αρμόδιο να το κρίνει αυτό σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους, ότι το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει ομολογιακό-κατηχητικό χαρακτήρα αλλά είναι γνωσιολογικό, δηλαδή συμπεριλαμβάνει αναφορές όχι μόνον στην επικρατούσα θρησκεία αλλά και σε άλλα δόγματα και θρησκείες.

Ως εκ τούτου προκύπτει ότι:

1. Το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές.
2. Δικαίωμα εξαιρέσεως έχουν οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές εφ’ όσον το επιθυμούν, οι οποίοι στην αίτησή τους δεν χρειάζεται να αναγράφουν το δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν.
3. Οι εξαιρούμενοι αλλόδοξοι και αλλόθρησκοι, όταν είναι αλλοδαποί, την ώρα του μαθήματος των θρησκευτικών συμμετέχουν στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας και όταν είναι ημεδαποί συμμετέχουν στο μάθημα που υποδεικνύεται από το σύλλογο διδασκόντων

Επιτρέψτε μου επίσης να σας ενημερώσω ότι κατά το διάστημα που μεσολάβησε από την έκδοση των εγκυκλίων μέχρι σήμερα, υπήρξε προσπάθεια από κάποιους περιορισμένους κύκλους να εκμεταλλευθούν ιδεολογικοπολιτικά το ζήτημα με συστηματική προπαγάνδα της εξαίρεσης από το μάθημα των Θρησκευτικών μέσω διανομής φυλλαδίων και με τη χρήση άλλων μεθόδων που λειτούργησαν παραπλανητικά ως προς το περιεχόμενο των εγκυκλίων.

Αξιότιμε κ. Συνήγορε του Πολίτη,

Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει εμπράκτως επιδείξει το σεβασμό του έναντι της Ανεξάρτητης Αρχής της οποίας προΐστασθε.

Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω ότι οι ρόλοι μας είναι διακριτοί και προσδιορίζονται από το Σύνταγμα και τους νόμους. Υπό την έννοια αυτή η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων δεν προτίθενται να εκχωρήσουν στο ελάχιστο, τμήμα του πεδίου ευθύνης τους.

Γνωρίζοντας την ευαισθησία σας για τα ζητήματα σεβασμού του Συντάγματος και των νόμων, πιστεύω ότι η συνεργασία μας στο μέλλον θα συνεχισθεί εποικοδομητικά.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Ευριπίδης Στυλιανίδης

Συζήτηση για το μάθημα των Θρησκευτικών, στη τηλεοπτική εκπομπή "Αρχονταρίκι" (του σεβ/του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, στη ΝΕΤ).

Το παρακάτω video αφορά τη συζήτηση που έχει ανοίξει για το μάθημα των Θρησκευτικών, για το οποίο γίνεται συνέχεια λόγος.
Είναι από την τηλεοπτική εκπομπή "Αρχονταρίκι" του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, στη ΝΕΤ.

Συζητούν με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος, οι κ.κ. Ανδρέας Αργυρόπουλος, Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ 01 Βορείου Αιγαίου και Γεώργιος Βούλγαρης, καθηγητής Θεολόγος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι θέτουν το θέμα στην πραγματική του διάσταση.




Από την Ένωση Θεολόγων Ν. Λάρισας http://theologylar.blogspot.com/2008/11/blog-post_13.html

Aφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε...

Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και...
μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε χωρίς να μας δημιουργούνται ψυχολογικά τραύματα.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα, μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα... Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς», συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν "παιδί".

Εντόπισα το κείμενο στο http://troktiko.blogspot.com/2008/11/1985.html και πραγματικά με άγγιξε. Ανήκω κι εγώ σε αυτή τη γενιά... Μεγάλωσα κι εγώ με αυτόν τον τρόπο, έτρεξα, έπαιξα, χτύπησα, σηκώθηκα και συνέχισα. Τα παιδιά μου είχαν την "ευτυχία " ή την "τύχη", να γνωρίσουν λίγο από αυτόν τον ξεχασμένο κόσμο, έστω και για λίγο... Βλέπετε είχα την τύχη να μεγαλώσω σε επαρχιακή πόλη και σε απομακρυσμένη από το κέντρο γειτονιά, η οποία όμως τώρα πια, δε διαφέρει από το κέντρο της πόλης...
Άγνωστε συντάκτη σε ευχαριστώ που ανέσυρες από τη μνήμη μου παλιές θύμησες!