Α Φ Ι Λ Ι Ω Τ Α

 

για τις καλοκαιρινές νύχτες

του Γιώργου Αλεξανδρή

 

Άνοιγμα κι απλωσιά των πειρασμών η νύχτα,

στενορύμι και πέρασμα η νύχτα των διλημμάτων,

ευπρόσδεκτη να δω την απειλή, δελεασμό την αποστασία

από τ’ ανύφαντα, τα πάρωρα, τα σκηνοθετημένα χρόνια,

απ’ τις διαδρομές τις προσχηματικές, τις ανεπίστροφες πορείες

καθώς η γνώση και η προνόηση  στερούν  τις επινοήσεις

και η ζωή ανακαλύπτεται αξόδευτη στα μυστικά της.

 

Μύηση και προσηλυτισμός των μυστηρίων η νύχτα,

λόγος και αποκάλυψη η νύχτα των θαυμάτων,

προσκυνητής ανυπεράσπιστος και στοχαστής εξωμότης,

την πίστη να κοινωνώ, τη δημιουργία ν’ ανιχνεύω

στ’ αθέσπιστα, στ’ αναπόδραστα , τα καθημερινά

και τη σωτηρία μου ως φόβο και πεποίθηση να ορίζω

από το θρίαμβο της γέννας ως την ολοκλήρωση του θανάτου.

 

Σπορά στην έρημο η αθωότητα των οραματισμών,

ανέμου θέρισμα η απόδραση στις ανανήψεις,

μνήμη ασυμμάζευτη κι απείθαρχη, ψυχή σκορπισμένη,

το παρελθόν στεγνό κι αφίλιωτο, το μέλλον δικασμένο,

πώς να προλάβω με τ’ανθρώπινα να συμφιλιωθώ,

σε ποια συντριβή ν’ αναγεννηθώ και κενό να χωρέσω

όταν το μέτρημα της ύπαρξης αρχίζει από το τέλος.

 

                                                         10-7-14

 

 

Η εικόνα είναι από: oneirodrama12.blogspot.com