e-paideia- Newsletter Σεπτεμβρίου 2017

Σεπτέμβριος 2017 Newsletter Ολοκληρώνοντας το σχολείο κανονικά πρέπει οι μαθητές να επιλέγουν ανάμεσα σε ένα φάσμα διαδρομών εκπαίδευσης και κατάρτισης, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές τους. Έτσι θα είναι σε θέση κάθε μαθητής να αναπτύξει τα ταλέντα και τις κλίσεις του και να επιλέξει τον τομέα στον οποίο θα εξειδικευτεί. Αυτό προϋποθέτει ότι α) υπάρχουν αυτές οι διαδρομές, β) είναι σαφώς οργανωμένες, οριοθετημένες, λειτουργικές, ευέλικτες και δεν οδηγούν σε αδιέξοδο, γ) αποτελούν μέρος ενός δικτύου, το οποίο σημαίνει ότι επικοινωνούν μεταξύ τους, δ) είναι συνδεδεμένες οργανικά με την κοινωνία και την αγορά εργασίας και ε) το σχολείο και η οικογένεια προετοιμάζουν έτσι το παιδί, ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίσει, να εξερευνήσει, να επιλέξει και να μπορέσει εντέλει να διαβεί τις διαδρομές αυτές. Δηλαδή οι διαδρομές, που σε προηγμένες χώρες έχουν τη μορφή ποιοτικών συστημάτων μεταδευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δεν εκκινούν από το κενό, αλλά αποτελούν συνέχεια της σχολικής εκπαίδευσης, η οποία με τη σειρά της διαθέτει τον πλούτο και την ευελιξία, ώστε να οδηγεί ομαλά σε αυτές. Στην Ελλάδα η διαδρομή είναι μία και ονομάζεται «πανεπιστήμιο». Μπορεί να υπάρχουν τα ΙΕΚ και τα Εργαστήρια Σπουδών, όμως κατά κανόνα δεν αντιμετωπίζονται ως παράλληλες διαδρομές / επιλογές, αλλά ως λύση ανάγκης σε περίπτωση αποτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις. Αντίστοιχα, τα ΕΠΑΛ δεν θεωρούνται μια φυσική διαδρομή για μαθητές που έχουν κλίση σε πιο τεχνικής φύσης δραστηριότητες, αλλά αποτελούν σε μεγάλο βαθμό δομές υποδοχής αδύναμων μαθητών, στοιχείο στρεβλωτικό για την ταυτότητα και την αποστολή τους. Σε αυτό το πλαίσιο δεν αποτελεί έκπληξη ότι με το ισχύον σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ελάχιστοι φοιτητές φοιτούν στη σχολή της πρώτης τους επιλογής, μόλις το 20% των υποψηφίων καταφέρνουν να περνούν στις πέντε πρώτες σχολές της προτίμησής τους, ενώ το 18% εισέρχεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με βαθμολογία κάτω από τη βάση. Αν αναλογιστεί κανείς την ταλαιπωρία των μαθητών και ολόκληρης της οικογένειας, είναι σαφές ότι η ιστορία «πανελλαδικές» είναι υπερεκτιμημένη και οι μαθητές παγιδευμένοι σε αυτήν. Αυτή η διαδικασία εν ολίγοις καθορίζει την καθημερινότητα νέων ανθρώπων τουλάχιστον για τα επόμενα 4 χρόνια της ζωής τους και συχνά επηρεάζει σημαντικά την επαγγελματική τους πορεία, την ποιότητα ζωής τους και εντέλει την ευτυχία τους. Το ζητούμενο είναι να αντιμετωπίσει επιτέλους το Υπουργείο Παιδείας την εκπαιδευτική πορεία των παιδιών και νέων, από την προσχολική αγωγή μέχρι την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ολιστικά. Αποσπασματικές πρωτοβουλίες αλλαγής ή μεταρρύθμισης του συστήματος εισαγωγής στα πανεπιστήμια απλά ταλαιπωρούν ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα και διαιωνίζουν την υφιστάμενη αστοχία. Μέχρι να  μπορέσει αυτή η χώρα να οργανώσει σωστά το εκπαιδευτικό της σύστημα, η ελπίδα δεν μπορεί παρά να εναποτίθεται στον εκπαιδευτικό: στην ικανότητά του, στο μεράκι του και στην αξιοποίηση της σχετικής αυτονομίας του. Καλή μας σχολική χρονιά! Καλή μας δύναμη!