Από τα έργα των δύο Αποστόλων του Χριστού:
"ὁ γὰρ θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον, ἐκκλινάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάτω ἀγαθόν, ζητησάτω εἰρήνην καὶ διωξάτω αὐτήν·” (Α’ Πετ. 3, 10-11).
Στους στίχους αυτούς ο απόστολος κάνει λόγο για τη ζωή που αξίζει να ζήσει ο άνθρωπος, μια ζωή που χαρακτηρίζεται ποιοτικά και ποσοτικά από την αρετή και την μακροημέρευση. Αυτή η ζωή εντάσσεται στην νέα πραγματικότητα της “εν Χριστώ σωτηρίας”.
“Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη” (Α΄Κορ. 13, 1-13).
Είναι ένας εξαίρετος ύμνος στην αγάπη από τον απόστολο των Εθνών. Η αγάπη είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Ο Θεός φανερώνει την αγάπη του, στέλνοντας τον Ιησού Χριστό ανάμεσα στους ανθρώπους. Χωρίς την αγάπη δεν μπορούμε να ζήσουμε, αλλά ούτε και να εφαρμόσουμε καμιά άλλη αρετή. Μακάρι η αγάπη να γεμίζει τις καρδιές όλων των ανθρώπων, που την αποδέχονται και την εφαρμόζουν στη ζωή τους.
---------------------------------------------------------------------------------
Ταυτοποιήθηκαν τα λείψανα του Αποστόλου Παύλου
Στον Απόστολο Παύλο πιθανότατα ανήκουν τα λείψανα μέσα στη μαρμάρινη λευκή σαρκοφάγο, που βρισκόταν σε κατακόμβη της περίφημης και μεγαλοπρεπούς Βασιλικής, έξω από τα τείχη της Ρώμης.
Τη σημαντικότατη αυτή είδηση ανακοίνωσε την Κυριακή ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣτ', βασιζόμενος στα στοιχεία της πρώτης επιστημονικής έρευνας που έγινε στα λείψανα.
Σύμφωνα με τον ποντίφικα, πρόσφατα οι αρχαιολόγοι ανέσυραν και άνοιξαν τη σαρκοφάγο, η οποία βρισκόταν κάτω από τη Βασιλική του Αγ.Παύλου και που εδώ και 2.000 χρόνια θεωρείτο από τους πιστός ως ο τάφος του Αποστόλου των Εθνών.
Όπως προκύπτει από τη ραδιοχρονολόγηση άνθρακα, τα λείψανα ανάγονται στον 1ο ή στον 2ο αιώνα.
«Το στοιχείο αυτό πιθανότατα επιβεβαιώνει την ομόφωνη και αδιαμφισβήτητη παράδοση που θέλει τα λείψανα του Αποστόλου Παύλου να βρίσκονται εδώ» δήλωσε ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, στη διάρκεια της τελετής λήξης του Έτους Αποστόλου Παύλου.
Μέσα στη σαρκοφάγο οι αρχαιολόγοι βρήκαν κόκκους από λιβάνι, αλλά και υπολείμματα από δύο λινά υφάσματα.
Μία δεύτερη είδηση αποτελεί η ανακάλυψη και της αρχαιότερης προσωπογραφίας του Αποστόλου Παύλου στην κατακόμβη της Αγίας Θέκλας στη Ρώμη.
Σύμφωνα με την εφημερίδα του Βατικανού «L'Osservatore Romano», το φρέσκο -που χρονολογείται στα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ.- αποκαλύφθηκε στις 19 Ιουνίου.
Οι ανασκαφές στον τάφο του Αποστόλου Παύλου άρχισαν το 2002, μετά τις έντονες διαμαρτυρίες των πιστών ότι δεν μπορούν να τον επισκεφθούν.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1027976&lngDtrID=253