Σύμφωνα με το άρθρο, η πίστη φαίνεται ότι βασίζεται σε περιοχές του εγκεφάλου που εξελίχθηκαν για άλλες λειτουργίες
Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις συνδέονται με περιοχές του εγκεφάλου που εμφανίστηκαν σχετικά πρόσφατα στην ανθρώπινη εξέλιξη, όπως αυτές που σχετίζονται με τη φαντασία, τη μνήμη και την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματα και τις προθέσεις των άλλων, δείχνει μελέτη Αμερικανών νευροεπιστημόνων.
Ο Δρ Τζόρνταν Γκράφμαν και οι συνεργάτες του στο Εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών των ΗΠΑ θεωρούν ότι η εμφάνιση της θρησκείας βασίστηκε σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες εξελίχθηκαν για να επιτελούν καθημερινές λειτουργίες που αφορούν την ερμηνεία του κόσμου και των προθέσεων των άλλων ανθρώπων.
Ο ερευνητές υποψιάζονται όμως ότι αυτή η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη ευνοήθηκε στη συνέχεια από τη φυσική επιλογή επειδή βοηθά τους ανθρώπους να επιβιώσουν -σύμφωνα με αυτή τη δαρβινική λογική, αν ένας πιστός μπορεί να ξεπερνά καλύτερα τις δυσκολίες της ζωής σε σχέση με έναν «άπιστο», τα γονίδιά του θα υπερισχύσουν κατά την εξέλιξη.
Τα αποτελέσματά της μελέτης «δείχνουν ότι συγκεκριμένα συστατικά της θρησκευτικής πίστης βασίζοντα σε γνωστά εγκεφαλικά κυκλώματα, και υποστηρίζουν τις σύγχρονες ψυχολογικές θεωρίες που εντάσσουν τη θρησκευτική πίστη σε εξελικτικά προσαρμοστικές γνωσιακές λειτουργίες» σχολίασε ο Δρ Γκράφμαν στο περιοδικό New Scientist.
Τομογραφίες
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνική του λειτουργικού μαγνητικού συντονισμού (fMRI, μια παραλλαγή της μαγνητικής τομογραφίας) για να εξετάσουν τους εγκεφάλους 40 πιστών την ώρα που απαντούσαν σε ερωτήματα θρησκευτικής φύσης. Όλοι τους πίστευαν σε μονοθεϊστικές θρησκείες όπως ο χριστιανισμός, ο ισλαμισμός και ο ιουδαϊσμός.
Τα ερωτήματα που τέθηκαν στους εθελοντές αφορούσαν τρεις βασικές παραμέτρους της θρησκευτικής πίστης -τις παρεμβάσεις ή μη του Θεού στα εγκόσμια (πχ «Ο Θεός είναι απομακρυσμένος από τον κόσμο»), τη συναισθηματική κατάσταση του Θεού («Ο Θεός είναι οργισμένος») και τις αφηρημένες θρησκευτικές εικόνες και διατυπώσεις («Ο Ιησούς είναι υιός του Θεού»).
Η ανάλυση έδειξε ότι ο εγκέφαλος αντιμετωπίζει το Θεό περίπου όπως αντιμετωπίζει και τους ανθρώπους: για να μπορέσουν να απαντήσουν στις ερωτήσεις, οι εθελοντές χρησιμοποίησαν διάφορες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη λεγόμενη «Θεωρία του Μυαλού» -δηλαδή την ικανότητα των ανθρώπων να αντιλαμβάνονται ότι οι άλλοι άνθρωποι μπορούν να έχουν τις δικές τους σκέψεις και προθέσεις.
«Η θρησκεία δεν αποτελεί μια ειδική περίπτωση ενός συστήματος πεποιθήσεων, αλλά εξελίχτηκε μαζί με τις άλλες πίστεις και γνωσιακές ικανότητες του ανθρώπου» τονίζει ο Δρ Γκράφμαν, ο οποίος δηλώνει ότι πιστεύει στο Θεό.
Πάντως η μελέτη, που δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences, δεν επαρκεί ως απόδειξη για τη θεωρία του Γκράφμαν ότι η θρησκεία προσφέρει εξελικτικό πλεονέκτημα.
Φαίνεται ωστόσο να διαψεύδει την παλαιότερη άποψη ότι ο Θεός «κατοικεί» σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, αφού τα «κυκλώματα» του Θεού στον εγκέφαλο αποδεικνύονται πολλά και διάχυτα.
Ο Δρ Τζόρνταν Γκράφμαν και οι συνεργάτες του στο Εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών των ΗΠΑ θεωρούν ότι η εμφάνιση της θρησκείας βασίστηκε σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες εξελίχθηκαν για να επιτελούν καθημερινές λειτουργίες που αφορούν την ερμηνεία του κόσμου και των προθέσεων των άλλων ανθρώπων.
Ο ερευνητές υποψιάζονται όμως ότι αυτή η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη ευνοήθηκε στη συνέχεια από τη φυσική επιλογή επειδή βοηθά τους ανθρώπους να επιβιώσουν -σύμφωνα με αυτή τη δαρβινική λογική, αν ένας πιστός μπορεί να ξεπερνά καλύτερα τις δυσκολίες της ζωής σε σχέση με έναν «άπιστο», τα γονίδιά του θα υπερισχύσουν κατά την εξέλιξη.
Τα αποτελέσματά της μελέτης «δείχνουν ότι συγκεκριμένα συστατικά της θρησκευτικής πίστης βασίζοντα σε γνωστά εγκεφαλικά κυκλώματα, και υποστηρίζουν τις σύγχρονες ψυχολογικές θεωρίες που εντάσσουν τη θρησκευτική πίστη σε εξελικτικά προσαρμοστικές γνωσιακές λειτουργίες» σχολίασε ο Δρ Γκράφμαν στο περιοδικό New Scientist.
Τομογραφίες
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνική του λειτουργικού μαγνητικού συντονισμού (fMRI, μια παραλλαγή της μαγνητικής τομογραφίας) για να εξετάσουν τους εγκεφάλους 40 πιστών την ώρα που απαντούσαν σε ερωτήματα θρησκευτικής φύσης. Όλοι τους πίστευαν σε μονοθεϊστικές θρησκείες όπως ο χριστιανισμός, ο ισλαμισμός και ο ιουδαϊσμός.
Τα ερωτήματα που τέθηκαν στους εθελοντές αφορούσαν τρεις βασικές παραμέτρους της θρησκευτικής πίστης -τις παρεμβάσεις ή μη του Θεού στα εγκόσμια (πχ «Ο Θεός είναι απομακρυσμένος από τον κόσμο»), τη συναισθηματική κατάσταση του Θεού («Ο Θεός είναι οργισμένος») και τις αφηρημένες θρησκευτικές εικόνες και διατυπώσεις («Ο Ιησούς είναι υιός του Θεού»).
Η ανάλυση έδειξε ότι ο εγκέφαλος αντιμετωπίζει το Θεό περίπου όπως αντιμετωπίζει και τους ανθρώπους: για να μπορέσουν να απαντήσουν στις ερωτήσεις, οι εθελοντές χρησιμοποίησαν διάφορες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη λεγόμενη «Θεωρία του Μυαλού» -δηλαδή την ικανότητα των ανθρώπων να αντιλαμβάνονται ότι οι άλλοι άνθρωποι μπορούν να έχουν τις δικές τους σκέψεις και προθέσεις.
«Η θρησκεία δεν αποτελεί μια ειδική περίπτωση ενός συστήματος πεποιθήσεων, αλλά εξελίχτηκε μαζί με τις άλλες πίστεις και γνωσιακές ικανότητες του ανθρώπου» τονίζει ο Δρ Γκράφμαν, ο οποίος δηλώνει ότι πιστεύει στο Θεό.
Πάντως η μελέτη, που δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences, δεν επαρκεί ως απόδειξη για τη θεωρία του Γκράφμαν ότι η θρησκεία προσφέρει εξελικτικό πλεονέκτημα.
Φαίνεται ωστόσο να διαψεύδει την παλαιότερη άποψη ότι ο Θεός «κατοικεί» σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, αφού τα «κυκλώματα» του Θεού στον εγκέφαλο αποδεικνύονται πολλά και διάχυτα.
Το άρθρο αναρτήθηκε στο portal www.in.gr στο Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ. Παρουσιάζεται χωρίς κανένα σχόλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου