ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΚΙΚΑΣ: Η αγάπη δε γνωρίζει όρια

Ορθόδοξα μηνύματα

"Ας γιορτάζουμε όχι με κοσμικά πανηγύρια, αλλά κατά τρόπο που ταιριάζει στο Θεό.
Όχι κατά τρόπο γήινο, αλλά κατά τρόπο υπερκόσμιο.
Ας γιορτάζουμε επιδιώκοντας όχι τα δικά μας, αλλά εκείνα που ανήκουν στον Κύριο.
Όχι εκείνα που οδηγούν στην ασθένεια αλλά εκείνα που οδηγούν στη θεραπεία.
Όχι εκείνα που έχουν σχέση με τη δημιουργία, αλλά εκείνα που αφορούν την αναδημιουργία μας". (Γρηγόριος ο Θεολόγος).
Η αγάπη δεν είναι ο μόνο λόγια, αλλά υπεράσπιση και απόδειξη στην πράξη, όπως το να απομακρύνεις τη φτώχεια, να συμπαραστέκεσαι στους αρρώστους, να απαλλάσσεις από τους κινδύνους, να κλαις με αυτούς που κλαίνε και να χαίρεσαι με αυτούς που χαίρονται. (Ιερός Χρυσόστομος)
"Αν βιάζεσαι να δεις τον κόσμο να γίνεται καλύτερος, άρχισε από τον εαυτό σου. Είναι ο συντομότερος δρόμος".
"Αν ο καθένας μας έκανε όπως μπορούσε το καλό, δεν θα υπήρχαν στον κόσμο δυστυχισμένοι". (Ιερομάρτυρας και Εθνομάρτυρας Γρηγόριος Ε΄).
Να επιζητείς τον Κύριο στην οδό, δηλαδή στην καρδιά σου, με την τήρηση των εντολών. Γιατί όταν ακούς τον Ιωάννη τον Πρόδρομο να φωνάζει και να παραγγέλλει σε όλους να ετοιμάσουν τις οδούς και να προστάζει να κάνουν ίσιους τους δρόμους, να θεωρείς οτι εννοεί την τήρηση των εντολών, την καθαρότητα των καρδιών και την ορθότητα των πράξεων. (Όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης)
"Ο Θεός είναι πανταχού παρών. Είναι παρών και στους απίστους, αλλά αυτοί είναι απόντες από το Θεό, όπως ο τυφλός από τον ήλιο". (Ι. Αυγουστίνος).
Ο ταπεινός δε διακρίνεται ανάμεσα στους ανθρώπους. Δε θέλει να βλέπεται ούτε να γνωρίζεται από τους άλλους. Όσο κρύβεται και αποχωρίζεται από τον κόσμο, τόσο πλησιάζει το Θεό. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
"Η υπερηφάνεια είναι στο διάβολο, η δε ταπείνωση στο Χριστό". (Μέγας Αθανάσιος).
"Εάν κάποιος άνθρωπος έχει ευσέβεια, είναι του Θεού, εάν δε ασεβεί κάποιος είναι του διαβόλου". (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος).
Τα σωματικά και υλικά πάθη ελαττώνονται και μαραίνονται με την κακοπάθεια και την άσκηση του σώματος. Τα ψυχικά κια αφανή αφανίζονται με την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και την αγάπη. (Άγιος Θεόδωρος Εδέσσης)
"Η πίστη αποδεικνύεται τέλεια και ολοκληρωτική, όταν παρουσιάζεται στολισμένη με όλα όσα δίδαξε ο Χριστός".(Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός).
Τίποτε δεν ξεφεύγει από το Θεό:"Ού λανθάνει σε, Θεέ μου... Ουδέ σταλαγμός δακρύων, ουδέ σταλαγμού τι μέρος" (Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος).

Όποιος εμποδίζει το στόμα του από την καταλαλιά, φυλάγει την καρδιά του από τα πάθη.

Όποιος μελετά συνεχώς τα θεία, βλέπει τον Κύριο, και διώχνει τους δαίμονες μακριά του, και ξεριζώνει από την ψυχή του το σπόρο της κακίας τους. Η καρδιά που θυμώνει είναι άδεια από τα μυστήρια του Θεού, ενώ ο πράος και ταπεινόφρων είναι πηγή των μυστηρίων του νέου αιώνος. Όποιος φυλάει συνεχώς τη γλώσσα του από τα πονηρά, ποτέ του δε θα την πάθει εξαιτίας της. Καλύτερα να καταδιωχθείς παρά να καταδιώξεις, να σταυρωθείς παρά να σταυρώσεις, να αδικηθείς παρά να αδικήσεις, να συκοφαντηθείς παρά να συκοφαντήσεις. (238).

Η δικαιολογία δεν έχει θέση στη πολιτεία (στη ζωή) των χριστιανών, και δεν είναι σημειωμένη πουθενά στη διδασκαλία του Χριστού.

Εάν δεν έχεις καρδιακή ησυχία, έχε τουλάχιστον ήσυχη τη γλώσσα σου.

Η ειρήνη της ψυχής είναι ανώτερη από την κοσμική βασιλεία. (239 – 40).

Ζήτησε να αποκτήσεις σύνεση, και όχι χρυσάφι.

Έλεγξε τους ακόλαστους με την ευγενική και ενάρετη συμπεριφορά σου, και του αδιάντροπους στις αισθήσεις τους, με το συμμαζεμένο βλέμμα σου.

(Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Διδάσκουσες απόψεις και γνώμες

«Η Εκκλησία αποτελεί για μας τους Έλληνες ένα χώρο πάνω κι έξω από οποιεσδήποτε πολιτικοϊδεολογικές πεποιθήσεις και προκαταλήψεις. Θα έλεγα είναι το λίκνο του Έθνους. το λίκνο του Ελληνισμού. Μέσα εκεί βαφτίζουμε τα παιδιά μας, αφού πρώτα βαπτιστούμε εμείς οι ίδιοι, εκεί παντρευόμαστε, εκεί αποχαιρετάμε τους αγαπημένους μας. Είτε το θέλουμε είτε όχι, τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μας τις έχουμε περάσει στην Εκκλησία. Θα ήταν, λοιπόν, αφέλεια να ξαναγυρίσουμε στο δόγμα "η θρησκεία είναι το όπιο του λαού".»

Μίκης Θεοδωράκης

«Τι λαός είμαστε; Πως δικαιολογούνται οι εξάρσεις μας και μαζί και οι χαμέρπειές μας; Πως ενωμένοι κάνουμε θαύματα και διηρημένοι αλληλοφαγωνόμαστε; Τελικά είμαστε ένας λαός μεγάλων αντιθέσεων που μας οδηγούν από το μεγαλείο στην ευτέλεια. Κι αυτό από των αρχαίων χρόνων μέχρι και σήμερα. Δεν αντέχουμε εύκολα τους άξιους, δεν αναγνωρίζουμε όσο ζουν τους χαρισματικούς, δεν παραδεχόμαστε την υστέρησή μας. Αντί να παραδειγματιζόμαστε από τους καλύτερούς μας, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να τους κατεβάσουμε στο επίπεδό μας. Διψάμε για δικαιοσύνη προς χάριν μας, αλλά μετερχόμαστε την αδικία σε βάρος των άλλων. Μιλάμε για την ελευθερία μας, αλλά την αρνούμεθα στους άλλους, που τους θέλουμε υποταγμένους σε μας. Πλέκουμε ύμνους στην αρετή γενικά, αλλά εμείς εφαρμόζουμε στη ζωή μας τις προστακτικές της κακίας.

Χριστόδουλος

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & Πάσης Ελλάδος

Ομιλία, Αθήνα 24/4/2007

«Εκεί πού 'φκιανα τις θέσεις στους Μύλους, ήρθε ο Ντερνύς να με ιδεί: Μου λέγει:
»- Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσες είναι αδύνατες· τι πόλεμο θα κάνετε με τον Μπραΐμη αυτού;
»Του λέγω:
»- Είναι αδύνατες οι θέσες κι εμείς. Όμως είναι δυνατός ο Θεός που μας προστατεύει, και θα δείξομε την τύχη μας σαυτές τις θέσες τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι στο πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μέναν τρόπο· ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος παλαιόθε και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Και όταν κάνουν αυτήνη την απόφαση, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη. Και θα ιδούμε την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς.
»- Τρε μπιεν, λέγει κι αναχώρησε ο ναύαρχος» (Β' 169).
Στρατηγός Μακρυγιάννης
"Απομνημονεύματα"

Τίποτα δε γίνεται αλλά και δε διορθώνεται ο κόσμος αν δε διορθώσουμε τον εαυτό μας. Πρώτα ο αρχιεπίσκοπος και μετά οι ιερείς. Να δούμε τον κόσμο με άλλο μάτι. Πιο απλή ζωή, φροντίδα στον άνθρωπο. Η Εκκλησία είναι χώρος διακονίας και αγάπης. Δεν είναι πολυτέλεια και κοσμικές γιορτές... Όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε κάτι.

Γιατί αν δεν μπορούμε να κάνουμε τη γή Παράδεισο, μπορούμε να την εμποδίσουμε να γίνει Κόλαση.

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
Ιερώνυμος
(Ελευθεροτυπία 23-11-2008)

«Όταν πιαστήκαμεν εις την Συνέλευση διά θρήσκευμα όλοι οι πρέσβεις θυσίασαν πλήθος τραπέζια και χρήματα να μπορέσουν να κάμουν τον σκοπό τους. Να μην γένει τίποτα. Επιαστήκαμεν εκείνην την ημέρα πολύ, από την φιλονικία την πολλή λέγει ο Μεταξάς να το βάλομεν εις τον ψήφον. Του λέγω αυτεινού και όσοι ήταν σύμφωνοι, θρησκεία δεν βαίνομεν εις τον ψήφον, ορθόδοξοι χριστιανοί, να κομματιαστούμεν, δυτικοί και ανατολικοί, ότι σήμερον πεθαίνομεν όλοι, τους λέγω εδώ μέσα. Τότε, χωρίς να την βάλλομεν εις τον ψήφο, έγινε πανψηφεί, και όλοι αυτείνοι οι βουλώμενοι και ντόπιοι και ξένοι, μείναν πολύ νεκρωμένοι και πολύ αγανακτισμένοι εναντίον μου...».

Στρατηγός Μακρυγιάννης
"Απομνημονεύματα"