Ευχές...

 Για όλους τους αναγνώστες, φίλους και συνεργάτες, εύχομαι από καρδιάς, να έχετε ό,τι αγαπάτε και να αγαπάτε ό,τι έχετε.

Και ας μη λησμονούμε κάτι που είπε ο γέρων Παίσιος:   

Για να αυξηθεί η αγάπη, πρέπει να την δώσεις.

Ευτυχισμένο το 2011...

ΔΙΠΛΑΝΟΙ

του Γιώργου Αλεξανδρή

Κι αυτός που δίπλα μου σωπαίνει,
συνωμοτώντας με συνήθειες κι εμμονές,
κι εκείνος που ωρύεται πιο πέρα,
διαβάλλοντας αρετές και μαρτυρίες,
ξέρουμε πως είμαστε διπλανοί στο ίδιο ψέμα,
ανύποπτοι σε ελεγχόμενα περιθώρια
και προγραμματισμένοι σε κατάστιχα ζηλωτές.

Κι αυτός με τους δογματισμούς του,
που βεβαιώνει ποιος είναι απέναντί μας,
κι εκείνος με τις αναγωγές του,
που πρεσβεύει σε διαλεκτική συμμετοχή,
ξέρουμε πως είμαστε διπλανοί χωρίς ιστορία,
έρμαια στη μοναξιά και τη μονοχρωμία,
κι ασπόνδυλοι σε κάθε πείραμα και χρήση.

Χάνει η ζωή τα υπάρχοντά της
και μένει χωρίς προσανατολισμό.
Κι αυτός που αποτελεί κατηγορία,
κι εκείνος που είναι αριθμός,
ξέρουμε πως είμαστε διπλανοί στην αλήθεια,
λόγος και πρόσωπο, αναφορά κι αξία,
το μέγεθος μη χάσουμε στο ύψος του ανθρώπου.

Απολογία και εξιλέωση οι καιροί,
σε κάθε τέλος μια αισιόδοξη αρχή.
Κι αυτός που έχει παραιτηθεί,
κι εκείνος που επιμένει στην οργή,
προλαβαίνουμε να είμαστε διπλανοί στα όριά μας.
το αύριο στην ομορφιά να ορίσουμε
και η ζωή γητεύτρα να μας αρέσει.

Τούτος ο τόπος

 

του Γιώργου Αλεξανδρή

Τούτος ο τόπος είναι μεγάλος,

έτσι όπως από παλιά φημολογείται.

δεν τον ορίζεις με σύνορα και χάρτες

ούτε τον προλαβαίνεις με ταξίδια και περιγραφές

κι ακόμη δυσκολότερο να τον διαβάσεις

σε σημαδεμένες εποχές ιστορίας,

γιατί η κλειστή απεραντοσύνη του

είναι αγέρι του νότου από γόνιμες θάλασσες,

γέννα του βορρά από θυμωμένους ουρανούς

κι έρχεται μπροστά από το χρόνο

κι απ’ όλες τις γενιές που ακολουθούν.

----------

Τούτος ο τόπος είναι όμορφος,

έτσι όπως από παλιά ιστορείται.

Τον κατανοούν απείθαρχα πνεύματα,

τον νιώθουν αβόλευτες ψυχές

κι ακόμη περισσότερο στ’ ανθρώπινο μεγαλείο,

ανοχύρωτος σε παραλογισμούς και υστερίες,

έκθετος σε ανήκουστα δεινά και κρίσεις,

προσπερνά με αξιοπρέπεια και αντοχές

τις ευθύνες και τη μεμψιμοιρία

και δεν ξιφομαχεί με είδωλα και σκιές

ούτε και λύτρωση στο γδικιωμό γυρεύει.

----------

Τούτος ο τόπος είναι ανθρώπινος

έτσι όπως από παλιά αναγνωρίζεται.

Δυο δρασκελιές ασυμμάζευτη γειτονιά

και μι οργιά αφύλαχτο καταφύγι,

να φτάνει η ανατολή γερόντισσα στους καημούς της

κι η δύση ξιπασμένη νια στον αυτισμό της,

κι ακόμη δικαιότερο του αληθινού,

πόρτα ανοιχτή στο άναρχο και το συνειδητό,

με την ανθρωπιά διάφορη από τη βία της τάξης

και την απείθεια στα μικρά και τα φτωχά,

φιλότιμο χωρίς ύστερα και προβολές στο μέλλον.

 

Το παραπάνω ποίημα δημοσιεύτηκε πριν μερικές ημέρες στον τοπικό τύπο και αναδημοσιεύεται ύστερα από άδεια του δημιουργού .

«Τα Θρησκευτικά υποχρεωτικό μάθημα και για όλους»

Σταύρος Γιαγκάζογλου

* Οι προτάσεις του τομέα Θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για τα Θρησκευτικά στο νέο Λύκειο – Να δοθεί τέρμα στις απαλλαγές εισηγείται ο Σύμβουλος του Π.Ι.,  Σταύρος Γιαγκάζογλου, προτείνοντας την καθιέρωση της «Φιλοσοφικής Ηθικής», ως εναλλακτικού μαθήματος

Την εκτίμηση ότι η πολιτική ηγεσία του υπ. Παιδείας, υιοθετώντας τη σχετική εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, θα διατηρήσει και στο νέο Λύκειο το μάθημα των Θρησκευτικών στο βασικό κορμό των μαθημάτων γενικής παιδείας, εξέφρασε ο Σύμβουλος του τομέα Θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, δρ. Σταύρος Γιαγκάζογλου, μιλώντας πρόσφατα στο Ρ/Σ της Ιεράς Μητρόπολης Λάρισας (96,3 FM) και στο δημοσιογράφο – θεολόγο Χάρη Ανδρεόπουλο.
Κρίνοντας με βάση παιδαγωγικά κριτήρια ο κ. Γιαγκάζογλου υποστήριξε ότι το ανθρωποκεντρικό σχολείο που οραματίζεται η πολιτεία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να έχει, ως υποχρεωτικά, βασικά ανθρωπιστικά μαθήματα, όπως το θρησκευτικό και το ιστορικό μάθημα. «Δεν μπορεί να νοηθεί εγκύκλια παιδεία χωρίς Θρησκευτικά και Ιστορία», τόνισε ο Σύμβουλος του Π.Ι., αναφέροντας ότι, σε αντίθεση με την πρόταση μιας Επιτροπής διευθυντών που διέρρευσε στο Τύπο και ήθελε τα Θρησκευτικά και την Ιστορία, ως επιλεγόμενα μαθήματα στο νέο Λύκειο, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο πρόκειται να εισηγηθεί στη πολιτική ηγεσία του υπουργείου τα δύο αυτά - καθώς και άλλα - μαθήματα γενικής παιδείας, να υπάρχουν ως υποχρεωτικά στο νέο Λύκειο, ως «εκ των ων ουκ άνευ» μορφωτικά αγαθά, αν θέλουμε να μιλάμε για ένα Λύκειο που παρέχει πραγματική γενική, ανθρωπιστική παιδεία και όχι κατάρτιση.
«Αν το μάθημα των Θρησκευτικών τεθεί υπό καθεστώς επιλογής, τότε θα μπορεί ένας μαθητής να μην το επιλέξει ποτέ, όχι επειδή δεν συμπαθεί το μάθημα, αλλά απλώς για να ελαφρύνει το πρόγραμμά του. Είναι, όμως, δυνατόν να θεωρήσουμε ότι σ’ αυτόν τον μαθητή παρέχεται εγκύκλια γενική παιδεία;», διερωτήθηκε ο κ. Γιαγκάζογλου, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι, τελικά, θα αναθεωρηθεί η πρόταση της Επιτροπής διευθυντών να γίνει το μάθημα επιλεγόμενο και θα παραμείνει υποχρεωτικό. Γιατί», όπως επεσήμανε, «αν επικρατήσουν κριτήρια που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν την ανθρωποκεντρική διάσταση της γενικής εκπαίδευσης και περιθωριοποιούν μαθήματα κορμού, όπως τα Θρησκευτικά και η Ιστορία, τότε Γενικό Λύκειο τινάζεται στον αέρα…».
Ο Σύμβουλος του Π.Ι. αναφερόμενος, ειδικότερα, στην ουσιαστική προσφορά που μπορεί να έχει το θρησκευτικό μάθημα, ειδικά στην εποχή μας, κατά την οποία τα σχολεία μας υποδέχονται όλο και περισσότερο παιδιά μεταναστών, ο κ. Γιαγκάζογλου τόνισε ότι στις μέρες μας ο ειδικός ρόλος του θρησκευτικού μαθήματος για τη διαχείριση των ζητημάτων της διαπολιτισμικότητας είναι αναντικατάστατος, μιας και τα μεταναστόπουλα προέρχονται, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, από διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις και, άρα, θα πρέπει και να δικά μας παιδιά - τα ορθόδοξα Ελληνόπουλα - να ενημερωθούν για το πιστεύω των συμμαθητών τους, αλλά και τα μεταναστόπουλα να ενημερωθούν για τη κεντρική θρησκευτική παράδοση του τόπου που τους φιλοξενεί, για τη ομαλή κοινωνική ένταξή τους.
Ο κ. Γιαγκάζογλου εξέφρασε την εκτίμηση ότι το υπουργείο κινείται προς την κατεύθυνση αναθεώρησης της πρότασης να ενταχθεί στα επιλεγόμενα μαθήμα το μάθημα των Θρησκευτικών, όπως είχε εισηγηθεί η Επιτροπή διευθυντών και σημείωσε ότι ήδη το υπουργείο έχει συστήσει μια άλλη επιστημονική επιτροπή στην οποία μετέχει και ο πρόεδρος του τμήματος Β/θμιας γενικής εκπαίδευσης του Π.Ι. Χρήστος Δούκας, ο οποίος, όπως εξήγησε ο κ. Γιαγκάζογλου, πρόκειται να μεταφέρει τις προτάσεις που έκανε το Π.Ι. ένα χρόνο ενωρίτερα, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στον εθνικό διάλογο για την Παιδεία.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ Π.Ι.
Ποιες είναι, σε γενικές γραμμές, αυτές οι προτάσεις (για το νέο Λύκειο) του Π.Ι.: η ύπαρξη ενός ισχυρού κορμού μαθημάτων εγκύκλιας - γενικής παιδείας (μεταξύ των οποίων και το θρησκευτικό μάθημα) που θα είναι υποχρεωτικά για όλους τους μαθητές και από κεί και πέρα να υπάρχουν εξειδικεύσεις – κύκλοι θεωρητικής και θετικής κατεύθυνσης καθώς και κοινωνικοικονομικών επιστημών που θα έχουν μαθήματα υψηλής και χαμηλής βαρύτητας και σ’ αυτές τις κατευθύνσεις θα μπορούν να υπάρχουν στοχευμένες επιλογές μαθημάτων, ενώ θα πρέπει να υπάρχουν και επιλογές σε μαθήματα ξένων γλωσσών, σε δράσεις πολιτισμού, περιβαλλοντικής αγωγής, κ.ο.κ. Ο κ. Γιαγκάζογλου επεσήμανε, επίσης, ότι το νέο Λύκειο προτείνεται να συνδέεται με τα προγράμματα σπουδών του Δημοτικού και του Γυμνασίου, ασφαλώς δε και με τη τριτοβάθμια εκπαίδευση, έχοντας, όμως, σε κάθε περίπτωση στο πρόγραμμά του τον κορμό των υποχρεωτικών μαθημάτων γενικής παιδείας, στο πλαίσιο της μορφωτικής του αυτοτέλειας.
Ο Σύμβουλος του Π.Ι. είπε ότι ήδη γίνονται συζητήσεις, υπάρχουν σε εξέλιξη ζυμώσεις και όταν η υπουργός δημοσιοποιήσει στο επίσημο σχέδιο για το νέο Λύκειο, τότε στο πλαίσιο της επίσημης διαβούλευσης θα πρέπει να τοποθετηθούν οι πάντες έτσι ώστε μέσα από ένα δημιουργικό διάλογο να προκύψει το καλύτερο αποτέλεσμα.
ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ως προς τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο που θα πρέπει να έχει το μάθημα ο κ. Γιαγκάζογλου ανέφερε ότι η 11μελής Επιστημονική Επιτροπή για τα νέα προγράμματα του Δημοτικού και του Γυμνασίου σχεδιάζει να προτείνει ένα πολύ πιο ανοικτό χαρακτήρα θρησκευτικού μαθήματος για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Το μάθημα δεν θα είναι θρησκειολογικό, όπως θρυλείται από κάποιους, αλλά ένα μάθημα θεολογικό – παιδαγωγικό το οποίο θα είναι πιο ανοικτό απ΄ ότι είναι σήμερα στις άλλες χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις, τα άλλα θρησκεύματα και στα μεγάλα ζητήματα που έθεσε η εκκοσμίκευση από τη μετανεωτερικότητα και μετά. Αρα, μιλάμε για ένα μάθημα που θα χωράει όλους του μαθητές χωρίς, φυσικά, να απεμπολεί τον κεντρικό ρόλο της ορθόδοξης θεολογίας και παράδοσης ο οποίος θα είναι απόλυτα κεντρικός, όπως συμβαίνει, κατά ανάλογο τρόπο, και με το μάθημα της Ιστορίας.
Μιλάμε για ένα θρησκευτικό μάθημα ανοικτό, πλουραλιστικό, με γνωσιακό και παιδαγωγικό χαρακτήρα, ένα μάθημα που θα ανοίγεται στις μεγάλες χριστιανικές παραδόσεις (Ρωμαιοκαθολικισμός, Προτεσταντισμός) και στις μεγάλες θρησκείες που μας ενδιαφέρουν για το σήμερα (Ισλάμ, Ιουδαϊσμός). Αυτό είναι εξ’ άλλου και το πρόγραμμα των Θεολογικών μας Σχολών», υπογράμμισε ο κ. Γιαγκάζογλου εκφράζοντας τη «απορία για το γεγονός ότι ορισμένοι με φανατισμό και συκοφαντική διάθεση μονίμως έχουν τη τάση να θεωρούν ότι η υπέβαση του κατηχητικού ή του ομολογιακού προτύπου του μαθήματος των Θρησκευτικών θα σημάνει την αλλοίωσή του κάτι που, φυσικά, δεν ισχύει, επ’ ουδενί. Ισα – ίσα, επεσήμανε «αυτό που επιδιώκεται να τονισθεί είναι ο μορφωτικός και παιδαγωγικός χαρακτήρας της ορθόδοξης Θεολογίας η οποία μεταπλάθει σε γνωσιακά στοιχεία και αξίες παιδαγωγικές την ορθόδοξη παράδοση όπως αυτή σαρκώθηκε στα μνημεία του πολιτισμού, στην εκκλησιαστική τέχνη, στα κείμενα των Πατέρων, κλπ. Όλα αυτά θα πρέπει να περάσουν στο μαθητή, αλλά με έναν χαρακτήρα καθαρά παιδαγωγικό και γνωσιακό και όχι χαρακτήρα μύησης στη πίστη, διότι αυτή η υπόθεση είναι πάρα πολύ σοβαρή, αλλά η κατήχηση δεν μπορεί να είναι έργο της πολιτείας και του σχολείου, καθώς ξεκάθαρα αποτελεί υπόθεση και έργο της Εκκλησίας»

ΤΕΡΜΑ ΣΤΙΣ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ
Για το θρησκευτικό μάθημα στο Λύκειο ο κ. Γιαγκάζογλου ανέφερε ότι το Π.Ι. πρόκειται να εισηγηθεί το σημερινό μάθημα της Χριστιανικής Ηθικής που διδάσκεται στη σημερινή Γ’ Λυκείου να «εξαπλωθεί» και στην Α’ και Β΄ τάξη του νέου Λυκείου, αλλάζοντας έτσι τη σημερινή λογική ότι στη Α’ τάξη κάνουμε ένα είδος κατήχησης και λειτουργικής, στη Β΄ κάνουμε θρησκειολογία με στοιχεία δογματικής. Η λογική της «θεολογίας των κλάδων», όπως γίνεται στην ακαδημαϊκή θεολογία, δεν μπορεί», υπογράμμισε, «πλέον, να «περπατήσει» στο σημερινό σχολείο». Επίσης, ο κ. Γιαγκάζογλου ανεκοίνωσε – μιλώντας πάντα για το νέο Λύκειο – ότι πρόκειται να προταθεί ένα νέο, εναλλακτικό μάθημα το οποίο θα λέγεται «Φιλοσοφική Ηθική» το οποίο θα βαθμολογείται κανονικά και θα είναι απολύτως ανοικτό στους πάντες και κανένας μαθητής – ακόμη και ετερόδοξος ή αλλόθρησκος - δεν θα μπορεί να έχει επιχειρήματα να μην το παρακολουθήσει. Το εναλλακτικό αυτό μάθημα θα πρέπει να το παρακολουθούν υποχρεωτικά όσοι έχουν τις όποιες αντιρρήσεις τους για το θρησκευτικό μάθημα και μέχρις ότου λυθεί οριστικά το ζήτημα της νομιμοποιητικής βάσης του μαθήματος που εμείς το θέλουμε υποχρεωτικό γιατί θεωρούμε ότι η θρησκευτική αγωγή πρέπει να αφορά όλους τους μαθητές και, συνεπώς, να μην απαλλάσσεται κανένας. Παρετήρησε, μάλιστα, ο κ. Γιαγκάζογλου ότι οι περισσότεροι μαθητές που ζητούν και παίρνουν, με την επίκληση λόγων «συνείδησης», απαλλαγή μετά το δικαίωμα που δόθηκε με τις εγκυκλίους Στυλιανίδη τον Αύγουστο του 2008, είναι κυρίως χριστιανόπουλα, ορθόδοξα παιδιά που το κάνουν θέλοντας απλώς να διδάσκονται ένα μάθημα λιγότερο, για λόγους …ελάφρυνσης. Εκδηλώνεται έτσι», τόνισε, «το παράδοξο φαινόμενο να’ χουμε μεταναστόπουλα, παιδιά άλλων θρησκευτικών παραδόσεων που μένουν στη τάξη και παρακολουθούν το μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ τα δικά μας φεύγουν στο σπίτι ή βρίσκονται έξω, στην αυλή…Αυτή η κατάσταση θα πρέπει να σταματήσει, όλοι οι μαθητές, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, θα πρέπει να βρίσκονται στη τάξη παρακολουθώντας Θρησκευτικά, ή το εναλλακτικό θρησκευτικό μάθημα».

Από το: http://eleftherianet.blogspot.com

Χριστούγεννα...σε λίγες μέρες!

Χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα αναζητούσε μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας το Δημιουργό της. Και … ξαφνικά, κάποιο Δεκέμβρη, του έτους … μηδέν, ήλθε η «Αγια νύχτα». Τη νύχτα αυτή τη μαγική γεννήθηκε ο «γλυκύς Ιησούς». «Αστήρ τον ήλιον προμηνύει Χριστόν ανατείλαντα εκ Παρθένου…»

Εκατομμύρια χριστιανών, σ’ ολόκληρο τον κόσμο, γιορτάζουν κάθε χρόνο αυτή την «Άγια Νύχτα» που φέρνει στους ανθρώπους τη χαρά και την ελπίδα.

Χριστούγεννα, σε λίγες μέρες.

Όλος ο κόσμος ετοιμάζεται, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας, να ξαναγιορτάσει τη Γέννηση του Χριστού. Όλοι, μικροί – μεγάλοι να φέρουν στη μνήμη τους όλα εκείνα τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνες τις παγερές νύχτες του Δεκέμβρη.

Χριστούγεννα, σε λίγες μέρες.

Οι καμπάνες των εκκλησιών θα σημάνουν και πάλι χαρούμενα  για να μας αναγγείλουν το μεγαλειώδες γεγονός της γέννησης του Θεανθρώπου. Το μήνυμα των αγγέλων «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία» θα αντηχήσει και πάλι στις λαμπροστόλιστες και ολοφώτιστες εκκλησιές. Τον ύμνο αυτό τον έψελναν οι άγγελοι, που ανεβοκατέβαιναν μεταξύ ουρανού και γης, το βράδυ εκείνη, την «Άγια Νύχτα…».

Αυτόν τον ύμνο θα μπορούσε και σήμερα η ανθρωπότητα, με την ευκαιρία των Χριστουγέννων, να επαναλάβει, και μάλιστα στην πράξη. Να προσφέρει δόξα και τιμή στο νεογέννητο Βασιλιά του κόσμου, να παγιώσει την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς της γης και να εξασφαλίσει στον άνθρωπο την ευτυχία που τόσο αποζητά.

Χριστούγεννα, σε λίγες μέρες.

Αυτές τις μέρες όλοι νιώθουμε διαφορετικά, αλλιώτικα, περίεργα. Ίσως γιατί οι μέρες αυτές είναι γεμάτες τελετουργική ατμόσφαιρα, χρυσά «μπιχλιμπίδια», γαργαλιστικές λιχουδιές, προσμονή...

Ίσως γιατί έρχονται κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα. Νοσταλγικές αναμνήσεις … κούτσουρα που τρίζουν δυνατά στο τζάκι… χαρούμενες δροσερές φωνίτσες που λένε τα κάλαντα… «Καλήν εσπέραν άρχοντες…»

Κάτι το διαφορετικό πλημμυρίζει τις καρδιές όλων μας. Αυτές τις μέρες οι άνθρωποι γίνονται κάπως καλύτεροι. Ξεχνούν θλίψεις, πόνους, καημούς, βιοπάλη, οικονομική κρίση. Θυμούνται ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες από τις δικές τους... Στα πρόσωπα προσπαθεί να ανθίσει ένα χαμόγελο, μια προσμονή για ένα καλύτερο μέλλον.

Χριστούγεννα, σε λίγες μέρες.

Ας γιορτάσουμε, χωρίς να λησμονούμε σε ποιον είναι αφιερωμένη αυτή η γιορτή. Ας αφήσουμε τις καρδιές μας να ξεχειλίσουν από αγάπη. Αυτό το μήνυμα, το μήνυμα της αγάπης, ας το φέρουμε σε όλο τον κόσμο, παντού … «Χριστός γεννάται σήμερον…»

The story of Nativity using digital media

"Τα Θρησκευτικά στο Σύγχρονο Σχολείο"

Οι "Βραδιές Θεολογίας" που διοργανώνουν το 14ο Γυμνάσιο Λάρισας και το βιβλιοπωλείο "Παιδεία" συνεχίζονται. Στη 2η συνάντηση, που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011, στις 08.00 το βράδυ, στο φιλόξενο πατάρι του βιβλιοπωλείου Παιδεία (Μ. Αλεξάνδρου 6, Λάρισα) προσκεκλημένος είναι ο Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου Δρ. Θεολογίας που θα παρουσιάσει το θέμα  "Τα Θρησκευτικά στο Σύγχρονο Σχολείο". 

Τον ομιλητή θα παρουσιάσει ο Διευθυντής του 14ου Γυμνασίου Λάρισας και την εκδήλωση θα συντονίσει ο Θεολόγος- Δημοσιογράφος κ. Χαρ. Ανδρεόπουλος Υπ. Δρ. Θεολογίας. 

Μετά τις εισηγήσεις θα ακολουθήσει συζήτηση, ενώ θα δοθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης και υποστηρικτικό υλικό για το μάθημα.

Η επαγγελματική εξουθένωση βλάπτει σοβαρά την υγεία των εκπαιδευτικών

Το παρακάτω άρθρο το διάβασα στην ιστοσελίδα:  http://www.epohi.gr/portal/koinonia/8457, με τον τίτλο:”Τα μέτρα του Υπουργείου Παιδείας… βλάπτουν σοβαρά την υγεία των εκπαιδευτικών”. Το άρθρο έγραψε ο Χρήστος Κάτσικας.

Επειδή, ως εκπαιδευτικός, βλέπω αυτό το γεγονός, που σήμερα γίνεται ολοένα και πιο αισθητό, να ξετυλίγεται γύρω μου, παραθέτω το κείμενο αυτούσιο.

----------------------------------------------------------------------------------------

Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης στο πλαίσιο του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από έλλειψη ενθουσιασμού και προσδοκιών, απογοήτευση, απάθεια, αδράνεια, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήματα έχει για τους μαθητές του, διαμορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία.
Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, το 5-25% των εκπαιδευτικών υποφέρει από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης. Στη Γερμανία το ένα τρίτο των εκπαιδευτικών αισθάνεται επαγγελματικά ακρωτηριασμένο, ενώ ένα δεύτερο τρίτο αισθάνεται παραγνωρισμένο και κουρασμένο. Αιτίες είναι οι πολυάριθμες τάξεις, οι αυξανόμενες απαιτήσεις του επαγγέλματος και η συμπεριφορά των μαθητών. Το άγχος, οι απαιτήσεις, ο φόρτος εργασίας και η πίεσης από τον έλεγχο των σχολικών επιθεωρητών είναι κάποιοι από τους λόγους που ωθούν πολλούς εκπαιδευτικούς σε παραίτηση, όπως έγραφε η εφημερίδα «Guardian».

Παγκόσμιο το πρόβλημα

Στη Γαλλία, οι εκπαιδευτικοί έχουν περισσότερο άγχος συγκριτικά με άλλα επαγγέλματα, (όπως αναφέρεται στην εφημερίδα «Times Educational Supplement»), ενώ κατά την ίδια εφημερίδα και στον Καναδά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω του άγχους και του υπερβολικού φόρτου εργασίας. Στην επαρχία Skatchewan μάλιστα, το 30% των εκπαιδευτικών παραιτείται μετά από 5 χρόνια εκπαιδευτικής υπηρεσίας. Το άγχος τους προκαλείται από την έλλειψη βιβλίων, την ένταξη μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες στην τάξη, τη γραφειοκρατία, το νέο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών.
Τέλος, η αύξηση του αριθμού των μαθητών στις ΗΠΑ, χωρίς την απαιτούμενη υποδομή στα σχολεία, δημιουργεί αγχογόνες καταστάσεις, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Los Angeles Times».
Ας έρθουμε τώρα στη χώρα μας. Στην Ελλάδα, διάφορες έρευνες συγκλίνουν ότι ένα ποσοστό των εκπαιδευτικών που φτάνει περίπου το 25% βιώνει υψηλή ή μεσαία συναισθηματική εξάντληση, ενώ καταγράφεται επίσης ότι ένα ακόμη μεγαλύτερο τμήμα εκπαιδευτικών αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη δουλειά του.
Σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ) το 2000 αναφέρεται ότι από τα πλέον συνήθη προβλήματα που σχετίζονται με την εργασία είναι το άγχος σε ποσοστό 28% και η επαγγελματική εξουθένωση σε ποσοστό 23%. Σε άλλη έρευνα (Κάντας – Αρέθας, 1998) αναφέρονται ως κυριότερες πηγές άγχους, ο υπερβολικός φόρτος εργασίας, η έλλειψη κονδυλίων, η οργανωτική και διοικητική δομή του σχολείου, το επίπεδο των μαθητών, ο χαμηλός μισθός, η έλλειψη σεβασμού, η έλλειψη ευκαιριών για επιμόρφωση κ.λπ. Όλα αυτά τα βλέπει ως πηγή επαγγελματικού άγχους πάνω από το 70% των εκπαιδευτικών.

Το έδαφος της επαγγελματικής εξουθένωσης

Ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά: η αναμονή του διορισμού, συνήθως πολύχρονη, η αλλεπάλληλη τοποθέτηση σε θέσεις «αναπληρωτή», και οι μετακινήσεις σε διάφορες περιοχές του ελλαδικού χώρου λιπαίνουν το έδαφος της επαγγελματικής εξουθένωσης του εκπαιδευτικού.
Ας αρχίσουμε από τον πτυχιούχο μιας καθηγητικής σχολής, ο οποίος ενδιαφέρεται να βρει μια θέση εκπαιδευτικού στη σχολική εκπαίδευση. Και για να μη μιλάμε στον αέρα ας δούμε τι προβλέπει ο νέος νόμος για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών: Ακούστε λοιπόν: τελειώνει κάποιος π.χ. τη φιλολογία. Για να έχει τη δυνατότητα απλά να διεκδικήσει μια θέση στη σχολική εκπαίδευση πρέπει να ολοκληρώσει ξέχωρα από τα άλλα τα μαθήματά του ένα εξάμηνο σπουδών εντός ή εκτός των προπτυχιακών του σπουδών για να λάβει Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας. Μετά από αυτό πρέπει να στοχεύσει σε πιστοποίηση ξένης γλώσσας και χειρισμού Η/Υ καθώς αυτά του προσφέρουν κάποια μόρια. Παράλληλα, πρέπει να επιστρέψει σε φροντιστηριακά θρανία για να μπορέσει να πάρει μέρος σε κάποιον ή σε κάποιους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Παράλληλα πρέπει να έχει στο νου του κάποιο μεταπτυχιακό καθώς και αυτό μοριοδοτείται. Ωστόσο, όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν με όργωμα της επαρχίας για να μαζευτούν μόρια εφόσον βέβαια έχει εξασφαλίσει μια κάποια χρηματοδότηση από την οικογένεια. Αν όλα αυτά πάνε καλά και η οικογένεια έχει τη δυνατότητα να τον χρηματοδοτεί περίπου 5-10 χρόνια μετά την κτήση του πτυχίου του δίνει στο ΑΣΕΠ, σε έναν διαγωνισμό που είναι τροχός της τύχης και που απαξιώνει το ίδιο του το πτυχίο. Σε περίπτωση που ανήκει στο προνομιούχο 5% περίπου και έχει προβιβάσιμο βαθμό στο διαγωνισμό δεν έχει καθόλου σίγουρο ότι αυτό θα του ανοίξει την πόρτα του σχολείου. Αν ξεπεράσει και αυτό το εμπόδιο και προσληφθεί, τότε για δύο χρόνια κινδυνεύει να μετατραπεί σε υπήκοο καθώς θα βρεθεί κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του μέντορα του σχολικού σύμβουλου και του διευθυντή που μπορούν, με βάση το θεσμικό πλαίσιο να τον οδηγήσουν στην αφετηρία με μια αρνητική κρίση. Το νέο αυτό νομοθετικό πλέγμα μπορεί να δημιουργήσει πραίτορες και υπηκόους. Αυτό μπορεί να είναι το έδαφος για να έχουμε μια νέας μορφής επαγγελματική εξουθένωση του εκπαιδευτικού, από τα αποδυτήρια, δηλαδή από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του πορείας.

Το σχολείο των δυσαρεστημένων

Ας έρθουμε τώρα στους εκπαιδευτικούς που έχουν 5 ή 10 ή 20 χρόνια υπηρεσίας. Σε ποιο ακριβώς περιβάλλον ζουν και εργάζονται; Ποιο είναι το υπαρκτό σχολείο;
Μιλάμε για το σχολείο των δυσαρεστημένων. Αυτή είναι η σωστή ονομασία του σημερινού σχολείου που βιώνει ο εκπαιδευτικός.
Οι γονείς είναι δυσαρεστημένοι καθώς πληρώνουν πολύ ακριβά τη φοίτηση των παιδιών τους στην κατ' επίφαση δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Μάλιστα η δυσαρέσκειά τους τροφοδοτείται δικαίως, ακόμη περισσότερο σήμερα, αφού η «επένδυση» στο σχολικό των παιδιών τους, έχει όλο και λιγότερη «απόδοση» όπως αποδεικνύει η καθημερινή εμπειρία και τα στατιστικά στοιχεία με τους δεκάδες χιλιάδες άνεργους, ετεροαπασχολούμενους και υποαπασχολούμενους πτυχιούχους. Ας τους ρωτήσουμε ποιος νομίζουν ότι φταίει: ο εκπαιδευτικός.
Οι μαθητές είναι δυσαρεστημένοι γιατί «ροκανίζουν» την εφηβεία τους στο τρίγωνο σχολείο – φροντιστήριο – ιδιαίτερο, σ΄ ένα «εκπαιδευτικό σύστημα αμάθειας». Περισσότερο από ποτέ το σχολείο βιώνεται από τους πρωταγωνιστές του ως χώρος «εξεταστικής θυσίας», σαν μια άχαρη και ψυχρή «αίθουσα αναμονής» στην οποία αναγκαστικά περιμένει ο μαθητής μέχρι να έρθει η ώρα του μοιράσματος των τίτλων. Ας τους ρωτήσουμε τι νομίζουν ότι ευθύνεται για την άχαρη ζωή τους: ο εκπαιδευτικός.

Απαξίωση και διάψευση

Οι εκπαιδευτικοί είναι δυσαρεστημένοι γιατί παράλληλα με τα οικονομικά προβλήματα που τους οδηγούν στην αναζήτηση δεύτερης δουλειάς, βαραίνουν και τα βαριεστημένα μάτια των μαθητών που προγυμνάζονται στο διπλανό φροντιστήριο ενώ από την άλλη «πλακώνονται» από το εχθρικό υπονοούμενο της κοινής γνώμης που έντεχνα κατευθύνεται να τους θεωρεί μοναδικούς υπεύθυνους.
Πλησιάζουμε την καρδιά του προβλήματος. Ξέρετε ποιο γεγονός μπορεί να σπάσει το ηθικό ενός εκπαιδευτικού περισσότερο ακόμη και από την οικονομική θηλιά που του έχει βάλει το υπουργείο Παιδείας; Γιατί να διαβάσω δάσκαλε;
Ας δούμε ορισμένες πιο χειροπιαστές αιτίες:
1) Η συμπεριφορά των μαθητών, όσο το σχολείο απαξιώνεται, όσο ο νέος άνθρωπος απομακρύνεται έντεχνα από την αντίληψη ότι η γνώση είναι δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο αρκεί να κάνει συλλογικά όνειρα, όσο οι επαγγελματικές προοπτικές στενεύουν, όσο ο εκπαιδευτικός σπρώχνεται να αντιμετωπίσει το μαθητή χωρίς τη λογική της διαπαιδαγώγησης, τόσο θα αυξάνουν τα φαινόμενα της σχολικής παραβατικότητας, το φτύσιμο και η παγερή αδιαφορία.
2) Οι κακές εργασιακές σχέσεις, (μισθός, εξέλιξη, έλλειψη εποπτικού υλικού, η αίσθηση ότι δεν ελέγχει αυτά που συμβαίνουν στο χώρο εργασίας του, η αίσθηση ότι δεν τον λαμβάνουν καθόλου υπόψη στις εκπαιδευτικές αλλαγές, το ράβε – ξήλωνε).
3) Η καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος μεταξύ των εκπαιδευτικών, η ανασφάλεια της αρνητικής αξιολόγησης,
4) Οι οργανωτικές απαιτήσεις της εκπαίδευσης και, συγκεκριμένα, η ανάγκη συνεχούς παρακολούθησης και ολοκλήρωσης του αναλυτικού προγράμματος σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια, για παράδειγμα στα Λύκεια με τις πανελλαδικές. Το σχολείο και η μαθησιακή διαδικασία αντιμετωπίζεται σαν μια εταιρεία τρένων που το μόνο που ενδιαφέρει είναι να τηρηθούν τα ωράρια.
5) Η αδυναμία του να αντεπεξέλθει στα διδακτικά του καθήκοντα, είτε λόγω απειρίας είτε λόγω ανεπάρκειας (ανεπαρκή επιμόρφωση, αλλαγές στο γνωστικό και διδακτικό αντικείμενο).
6) Η διάψευση των προσδοκιών του για το ρόλο του στην εκπαίδευση, η αίσθηση της εγκατάλειψης και ο συμβιβασμός με την υπάρχουσα κατάσταση.

Τα θρησκευτικά σύμβολα στην εκπαίδευση

Το παρόν μελέτημα, του Σταύρου Γιαγκάζογλου, Συμβούλου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νομοκανονικά, Επιθεώρηση Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου, Έτος Θ΄, Τεύχος 1, Απρίλιος 2010, σσ. 23-48.

Μπορείτε να διαβάσετε εδώ: Τα θρησκευτικά σύμβολα στην εκπαίδευση

Ημερίδα για τις «Πολιτιστικές ρίζες της Ευρώπης»

Η Ακαδημία Αθηνών διοργανώνει την  Τρίτη, 7 Δεκεμβρίου, στις 18:00 το απόγευμα ημερίδα με θέμα «Οι Πολιτιστικές Ρίζες της Ευρώπης» στην Κεντρική Αίθουσα του Μεγάρου της Ακαδημίας Αθηνών.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, θα μιλήσουν μέλη και επιστημονικοί συνεργάτες της Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης θα δώσει διάλεξη με θέμα «Ευρώπη και Θρησκεία: παρελθόν, παρόν και μέλλον», ενώ ο Εμμανουήλ Ρούκουνας θα αναφερθεί σε «Παλιές και νέες πολιτιστικές ρίζες στην Ευρώπη».
Η Τερέζα Πεντζοπούλου-Βαλάλα θα δώσει ομιλία με θέμα την «αισθητική θέαση του κόσμου στους Έλληνες και το ευρωπαϊκό πνεύμα», ενώ ο Λάμπρος Κουλουμπάριτσης θα αναφερθεί στη συνεισφορά της ελληνικής φιλοσοφίας στην αντιπαράθεση μεταξύ απλότητας και πολυπλοκότητας.
Ο Μαριάνος Καράσης θα δώσει διάλεξη για την ακτινοβολία των ελληνικών δικαιικών ιδεών και θεσμών στο ευρωπαϊκό στερέωμα και ο Λίνος Μπενάκης θα αναφερθεί στον «Αριστοτέλη στην Δυτική Ευρώπη».
Τέλος, ο Ευάγγελος Μουτσόπουλος θα κάνει αναφορά στις φιλοσοφικές ρίζες της Ευρώπης.

Πρόναος, τ.434, 6 Δεκεμβρίου 2010     

ΜΙΑ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑΜΕ ΕΦΕΥΡΕΙ

 

Παρακολουθώ εδώ και αρκετό καιρό την αντιπαράθεση με την Ακαδημία Θεολογικών  Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος. Σήμερα έλαβα ένα μήνυμα από τον συνάδελφο Αντ. Ανδριανόπουλο, σχετικά με το θέμα αυτό. Πριν το παραθέσω αυτούσιο, οφείλω να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία για την προσφορά της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών.

Βρέθηκα στην Ακαδημία, αρχικά, κινούμενος από την περιέργεια της αναζήτησης του κάτι άλλου, κάτι διαφορετικού από τα γνωστά και τετριμμένα. Παρακολουθώντας και ζώντας από κοντά όλες σχεδόν τις εκδηλώσεις της Ακαδημίας, τα τελευταία τέσσερα  χρόνια, συμφωνώ απόλυτα με τον τίτλο που έδωσε ο συνάδελφος στο άρθρο του: Αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να την είχαμε εφεύρει.

Στο βήμα της Ακαδημίας, γνώρισα και παρακολούθησα επιφανείς Ορθόδοξους Θεολόγους, καθώς και θεολόγους άλλων χριστιανικών ομολογιών.  Συμμετείχα  σε εκπαιδευτικά σεμινάρια θεολόγων καθηγητών σχετικά με το θρησκευτικό μάθημα στο σχολείο. 

Άποψή μου είναι, ότι η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών  αναδεικνύει  τη δυναμική του Ορθόδοξου Θεολογικού λόγου στην εποχή μας.

Α.Γ.

………………………………………………………………………………………………………………

Μια Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών που αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να την είχαμε εφεύρει

                    Παρέμβαση για την "επίθεση" που δέχεται το εργαστήρι θεολογικής σκέψης που δημιούργησε η Μητρόπολη Δημητριάδος

του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου, θεολόγου

Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος είναι ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα μιας Μητρόπολης της Ελλαδικής Εκκλησίας από της συστάσεώς της. Επίτευγμα θεολογικού χαρακτήρα, όπερ και το πιο σημαντικό. Στην ανατολή του 21ου αιώνα η Μητρόπολις Δημητριάδος μπήκε δυναμικά στον θεολογικό διάλογο, κάνοντάς τον πράξη καθημερινή. Δεν αρκέστηκε σε πλείστες όσες διαπιστώσεις πολλών θεολόγων για τις προκλήσεις των καιρών και το άνοιγμα της Ορθοδοξίας στον κόσμο, αλλά φόρεσε το διάλογο κατάσαρκα και απάντησε καταφατικά στην πρόκληση.
Μέσα από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών αρχίσαμε πιο συστηματικά να αντιλαμβανόμαστε τις Διορθόδοξες σχέσεις. Πολλοί θεολόγοι των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών βρήκαν αρχοντική φιλοξενία στο βήμα της Ακαδημίας, αρθρώνοντας λόγο κρίσιμο και βαθειά θεολογικό. Αρχιερείς, ιερείς και καθηγητές αλλοεθνείς μα ομόδοξοι, που μας μετέφεραν την εμπειρία τους, τους προβληματισμούς τους για την πορεία της Ορθοδοξίας, κατέθεσαν την μεστή θεολογική τους σκέψη.
Και από τους Ορθοδόξους στους ετεροδόξους χριστιανούς. Εδώ έχουμε πραγματική κοσμογονία! Η Ακαδημία πρέπει να φιλοξένησε τόσους ετεροδόξους θεολόγους όσους ούτε η επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος κατά την πρόσφατη ιστορία της σε επίπεδο εθιμοτυπικό.
Η εμπειρία αυτή ήταν επίσης πολύ δυνατή. Ακούσαμε στην Ελλάδα τον θεολογικό λόγο που αρθρώνουν οι χριστιανοί της Δύσεως, αφουγκραστήκαμε τις αγωνίες τους, συμμεριστήκαμε τα αδιέξοδά τους, που συχνά είναι πια και δικά μας.
Μέσα απ' αυτό το διεθνές βήμα η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών ανέδειξε την Θεολογία ως Επιστήμη! Ανέδειξε την δυναμική της Θεολογίας, τις προοπτικές και τις προκλήσεις που καλείται πλέον να αντιμετωπίσει σ' ένα κόσμο που μεταβάλλεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Άνοιξε παράθυρο και στον πολιτισμό, με το πολύ σημαντικό αφιέρωμα “Θρησκεία και Λογοτεχνία” και όχι μόνο. Ένας διάλογος με τον πολιτισμό του σήμερα, που είναι το ζητούμενο και το καίριο.
Έδωσε βήμα και σε εκπροσώπους της ελληνικής διανόησης που εκ πρώτης όψεως δεν σχετίζονται με την Θεολογία, αλλά οι εισηγήσεις τους στην Ακαδημία βρίθουν σπερματικού λόγου.
Με τα Εκπαιδευτικά Σεμινάρια έδωσε μια ασυνήθιστη ώθηση για ένα σύγχρονο και σφριγηλό μάθημα των Θρησκευτικών.
Με τις εξαιρετικές εκδόσεις της μας προικίζει με μια σπουδαία θεολογική περιουσία. Τα κείμενα είναι εξαιρετικά, ακόμα κι αν κάποιος διαφωνεί σε επί μέρους τοποθετήσεις. Ο θεολογικός λόγος είναι ισχυρός, και συχνά “ως ρομφαία δίστομος”.
Κι αυτή η δεκάχρονη ουσιαστική προσφορά της Ακαδημίας είναι τόσο αναγνωρισμένη πλέον διεθνώς, ώστε η Ακαδημία είναι παρούσα σε άλλες χώρες είτε συνδιοργανώνοντας θεολογικές συναντήσεις είτε διά του διευθυντή της, του ακαταπόνητου Παντελή Καλαϊτζίδη, ο οποίος καλείται σε διορθόδοξες και διαχριστιανικές θεολογικές συνάξεις σε διάφορες χώρες.
Θέλω να πιστεύω πως ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, ο οποίος ίδρυσε και στηρίζει την Ακαδημία, θα συνεχίσει απτόητος, κλείνοντας τ' αυτιά του στους “ορθοδόξους ταλιμπάν”, οι οποίοι θέλουν όλα να τα ελέγχουν, αξιώνουν το κλείσιμο της “αιρετικής Ακαδημίας” - αν είναι δυνατόν! - εισάγοντας πρωτοφανείς “λογικές” λογοκρισίας στην θεολογική επιστήμη.
Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών πρέπει να συνεχίσει και στην δεύτερη δεκαετία του νέου αιώνα το έργο της, όχι απλώς απρόσκοπτα, αλλά στηριζόμενη παντοιοτρόπως, προκειμένου να εκπληρώνει την αποστολή της, ήτοι να αφουγκράζεται και να ανταποκρίνεται στα μηνύματα των καιρών.
Η Ακαδημία μάς είναι αναγκαία! Κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να την είχαμε εφεύρει...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΕΤΑΚΕΝΩΣΙΣ (Παρασκευή 3-12-2010)

ΜΕΤΑΚΕΝΩΣΙΣ ΕΛΛΑΔΑ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ-ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ
κατά τον Κοραή και τον Οικονόμο

Γνωστοποίηση της παρουσίασης του βιβλίου του Αλέξανδρου Παπαδερού, τ. δ/ντή της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης,που θα γίνει την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου και ώρα 7:00 μ.μ στην Αίθουσα Λόγου και Τέχνης της Στοάς του Βιβλίου,Πεσμαζόγλου 5, στο κέντρο της Αθήνας, τηλ.: 210-3247678

Στο πάνελ των ομιλητών θα παραβρεθούν :
Άννα Ταμπάκη, καθηγήτρια στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών
Κωνσταντίνος Δ. Μαλαφάντης, αναπλ. καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρίας Ελλάδος
Σταύρος Γιαγκάζογλου, σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, διευθυντής του περιοδικού «Θεολογία»
Εμμανουήλ Γεωργουδάκης, φιλόλογος, μεταφραστής του βιβλίου και ο
Αλέξανδρος Παπαδερός
Τη συζήτηση θα συντονίζει ο Δημήτρης Κόκκινος, ιδρυτής των Εκδόσεων Ακρίτας

Από τον παραδοσιακό στο διαδραστικό πίνακα - Εφαρμογές στο θρησκευτικό μάθημα

Επιστημονική ημερίδα με θέμα τις εφαρμογές των τεχνολογιών της πληροφορίας και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) στο χώρο της Θεολογίας και την αξιοποίησή τους στη διδακτική πράξη, συνδιοργανώνουν το 14ο Γυμνάσιο Λάρισας και το Βιβλιοπωλείο "Παιδεία" (οδ. Μεγ. Αλεξάνδρου 6, Λάρισα), τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου και ώρα 7 μ.μ., στο πατάρι του βιβλιοπωλείου.

* Eισηγήτρια με θέμα «Από τον παραδοσιακό στο διαδραστικό πίνακα – Εφαρμογές στο μάθημα των Θρησκευτικών» θα είναι η Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, Βασιλική Μητροπούλου.

Ομάδα Λαρισαίων θεολόγων εκπαιδευτικών (Νικ. Παύλου, Γιαν. Λίτσιος, Σωτ. Νάζος, Κων. Μιχαηλίδης) θα παρουσιάσει ειδικό λογισμικό για το μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ τις εργασίες της ημερίδας θα συντονίσει ο δημοσιογράφος – θεολόγος, Χάρης Ανδρεόπουλος. Στους συμμετέχοντες θα δοθεί Βεβαίωση Παρακολούθησης και λογισμικό υλικό για το θρησκευτικό μάθημα.

Από: http://religiousnet.blogspot.com/2010/11/blog-post_18.html

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ … ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

Στο 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο της ΕΕΕΠ-ΤΠΔΕ, που έγινε 30-31 Οκτωβρίου 2010 στον Πειραιά, παρουσιάστηκε μια συνεργατική πρόταση διδασκαλίας για το μάθημα των Θρησκευτικών, ανάμεσα στον Αλέξανδρο Γκίκα, καθηγητή ΠΕ 01 του Γυμνασίου Προαστίου Καρδίτσας και στη Βασιλική Μητροπούλου, Επίκουρη καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, με τίτλο: “Ο Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα … μέσω Διαδικτύου”

Η πρόταση διδασκαλίας που παρουσιάστηκε, στηρίχτηκε στις κοινωνικοπολιτιστικές θεωρίες μάθησης και στο νέο αναλυτικό πρόγραμμα ΔΕΠΠΣ (ΦΕΚ 303/13-3-2003). Οι μαθητές κλήθηκαν να εμπλουτίσουν σταδιακά και να οργανώσουν τη γνώση τους σε όλο και περισσότερο σύνθετες δομές, έχοντας πάντα ως βάση τη διδακτική του μαθήματος των Θρησκευτικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η ενότητα στην οποία στηρίχθηκε η πρόταση, ήταν μέσα από το βιβλίο της Γ’ Γυμνασίου και είχε τίτλο: «Ο Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα». Το μέσο που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Διαδίκτυο και ένα από τα εργαλεία του Web2.0, το Wiki. Έτσι, το μάθημα διαμορφώθηκε ως: "Ο Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα… μέσω Διαδικτύου". Οι μαθητές εργαζόμενοι ατομικά ή ομαδικά, άντλησαν υλικό από το Διαδίκτυο και συνεργαζόμενοι ανάρτησαν το υλικό στο συνεργατικό ιστότοπο (http://apostolospaulos.pbworks.com/) που δημιούργησαν για το σκοπό αυτό. Με τον τρόπο αυτό ανέπτυξαν μεταγνωστικές δεξιότητες, έμαθαν να συνεργάζονται, πώς να συνεισφέρουν εποικοδομητικά στην ομάδα και εμπλούτισαν τις γνώσεις τους, μαθαίνοντας πως να μαθαίνουν.

Λέξεις Κλειδιά: Διδασκαλία Θρησκευτικών, Διαδίκτυο, Wiki, Κοινωνικός Εποικοδομητισμός,

Το πλήρες κείμενο μπορείτε να το δείτε: http://synedrio7.com/proceedings.pdf

Την παρουσίαση της εργασίας στο Συνέδριο μπορείτε να τη δείτε εδώ

"Το μέλλον της μάθησης- Πειραιάς, 30-31 Οκτωβρίου 2010. Τα πρακτικά του 7ου Πανελλήνιου Συνεδρίου ΕΕΕΠ - ΔΤΠΕ"

Το 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο της ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ ανήκει πλέον στην ιστορία.

Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου κατέστη δυνατή η παρουσίαση σύγχρονων προσεγγίσεων στην εκπαιδευτική πράξη, η ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών σε θέματα διδακτικής μεθοδολογίας κι εναλλακτικών προσεγγίσεων στην αξιοποίηση των Τ.Π.Ε.

Επίσης, η ανταλλαγή εμπειριών και τεχνογνωσίας από μάχιμους εκπαιδευτικούς που εμπλέκονται με εφαρμογές Τ.Π.Ε. στον εκπαιδευτικό χώρο δράσης τους, ο γόνιμος προβληματισμός και ο δημιουργικός διάλογος πάνω σε περιπτώσεις αξιοποίησης των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση. Η διάθεση βήματος στους εκπαιδευτικούς, για να παρουσιάσουν τις θεωρητικές & πρακτικές προτάσεις τους αναφορικά με την ένταξη και χρήση των ΤΠΕ στο σχολικό περιβάλλον, αναδεικνύοντας σημεία θετικής αλλά και αρνητικής κριτικής, απέναντι σε μεθοδολογίες, εργαλεία και πρακτικές που ενσωματώνουν τις ΤΠΕ, ήταν ένας από τους βασικούς στόχους του Συνεδρίου

Τέλος, η ανάδειξη εργασιών και προσπαθειών εκπαιδευτικών, στο πεδίο των εφαρμογών των Τ.Π.Ε στην εκπαίδευση, που δεν τις αναδεικνύει με προθυμία το παραδοσιακό εκπαιδευτικό σύστημα.

Τα πρακτικά του 7ου Πανελλήνιου Συνεδρίου ΕΕΕΠ - ΔΤΠΕ"
ISBN : 978-960-99435-0-5 (CDROM)

1η έκδοση πρακτικών κλικ εδώ

Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων

Σήμερα 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία τιμά και εορτάζει τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων. Οι Ουράνιες Πνευματικές Δυνάμεις είναι δημιουργήματα του Θεού και ήρθαν στην ύπαρξη πριν τη δημιουργία του υλικού κόσμου και του ανθρώπου. Ως πνεύματα είναι ασώματα και αεικίνητα, αλλά όχι πανταχού παρόντες. Σε γνώση και δύναμη είναι πιο πάνω από τον άνθρωπο, αλλά πιο κάτω από το Θεό. Διαιρούνται σε εννιά τάξεις ή Τάγματα: Σεραφείμ, Χερουβίμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες, Αρχές, Άγγελοι και Αρχάγγελοι. Ο αριθμός τους είναι "μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων¨, όπως αναφέρεται και στις ακολουθίες της Εκκλησίας. Από τους Αρχαγγέλους μόνο τρεις αναφέρονται ονομαστικά στη Βίβλο, οι Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ.

Από την Αγία Γραφή πληροφορούματε οτι το έργο των Επουρανίων Ασωμάτων Πνευματικών Δυνάμεων είναι να υμνούν ακατάπαυστα το Θεό, να εκτελούν πρόθυμα το θέλημα και τις εντολές Του και να φροντίζουν τους ανθρώπους. 

 Επίσης ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θεωρείται προστάτης της Πολεμικής Αεροπορίας μας και για το λόγο αυτό σήμερα εορτάζει.

Προς τιμήν των ιπτάμενων φρουρών της πατρίδας παραθέτω αυτό το εντυπωσιακό βίντεο που είδα στο: 

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/11/blog-post_3232.html

Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ (1940-44)

 

Μια εκπληκτική συλλογή πηγών για το έπος του 1940, που ανακάλυψα στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ  

---

Τὸ νόημα τοῦ ΟΧΙ

Ἔργῳ τὰς τιμάς... (Βασίλειος Γ. Κουτσούγερας, «Ἠπειρωτικὴ Ἑστία», 1957)

Διαγγέλματα, ἀνακοινώσεις, ἱστορικὰ ἔγγραφα καὶ δημοσιεύσεις ἐποχῆς

Ἀνακοινωθέντα καὶ διαγγέλματα - «Αἱ ἡμέτεραι δυνάμεις ἀμύνονται τοῦ Πατρίου ἐδάφους.»
Ἀνακοίνωσις τοῦ Ἰ. Μεταξᾶ πρὸς τοὺς ἰδιοκτῆτες καὶ ἀρχισυντάκτες τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Τύπου στὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο («Aὐτὴν τὴν ὥραν δὲν θέλω μόνον τὴν πέννα σας. Θέλω καὶ τὴν ψυχήν σας.» Ξενοδοχεῖον «Μεγάλη Βρεταννία», 30 Ὀκτ. 1940.) [Μετάφρασις στὰ ἀγγλικὰ, ἀπὸ τὸν Ὑποναύαρχο ἐ.ἀ. Σωτ. Γεωργιάδη]
Τὸ ΟΧΙ μὲ τὴν πένα τοῦ Γεωργίου Ἀ. Βλάχου (Ἐφημερὶς «Καθημερινή», 1940-41):
«Τὸ στιλέτον» («Κράτος μικρὸν μὲ ἱστορίαν μεγίστην, μήτηρ θηλάσασα τὴν ὑφήλιον...»)
«Ὅλοι μαζί!» («Καὶ θὰ προχωρήσωμεν καὶ θὰ νικήσωμεν καὶ θὰ σᾶς πετάξωμεν εἰς τὴν θάλασσαν.»)
«Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Α.Ε. τὸν κ. Ἀ. Χίτλερ, Ἀρχικαγκελλάριον τοῦ Γερμανικοῦ Κράτους» («Καὶ θ᾿ ἀναμείνη τὴν ἐκ Βερολίνου ἐπιστροφὴν τοῦ δρομέως...»)
«Ὁ Φάκελος τῆς Ἑλλάδος: Τὶ ἔκανε ἡ Ἑλλὰς καὶ τὶ δὲν κάναν οἱ ἄλλοι» (Λάζαρος Πηνιάτογλου, Ἐκδόσεις «Ἑλληνικοῦ Αἵματος», Σεπτ. 1944)
Τὶ εἶπαν οἱ ξένοι γιὰ τὴν Ἑλλάδα - «Οἱ ἥρωες πολεμοῦν σὰν Ἕλληνες»
Τὸ ΟΧΙ μέσα ἀπὸ τὸ περιοδικὸ Time

Ἄλλες ἱστοσελίδες:
Ἀπὸ τὶς ἱστοσελίδες τοῦ Ἀμερικανοῦ φιλέλληνα Matt Barrett:
Greece in the Second World War
«Lest we forget that Noble and Immortal Nation: Greece» (Ἑλληνικὴ ἔκδοσις στὶς Η.Π.Α., 1943)

Τὸ Ἔπος στὸ πεδίο τῶν μαχῶν· τὰ ἱστορικὰ γεγονότα

Οἱ πρῶτες κρίσιμες ἡμέρες τοῦ πολέμου: Οἱ δυνάμεις τῶν ἀντιπάλων καὶ οἱ πρωταγωνιστές
Τὸ Ἔπος τοῦ Καλπακίου καὶ τῆς Πίνδου (Ἀλ. Ζαούσης, «Οἱ δύο ὄχθες: 1939-1945», Παπαζήσης, 1987)
Οἱ πρῶτοι νεκροὶ τοῦ πολέμου (Ἐφημερὶς «Καθημερινή», Ὀκτ.-Νοέμ. 1999)
Ἐαρινὴ ἐπίθεσις καὶ Ὕψωμα 731
Ἡ Γερμανικὴ ἐπίθεσις: Τὸ Ἔπος τῶν Ὀχυρῶν (Βλ. ἐπίσης: Τὸ τεχνικὸ ἔργο (Θ.Π. Τάσιος, ἐφημ. «Τὸ Βῆμα», 3 Μαρτ. 2002))
Ἡ μάχη τοῦ ὀχυροῦ Ἰστίμπεη (Συναρπαστικὴ καὶ συγκινητικὴ ἀφήγησις τοῦ πολεμιστοῦ, ἀξιωματικοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, Γεωργίου Ἀποστολοπούλου)
Πῶς ἡ «Μαρίτα» ἔπληξε τὸν «Μπαρμπαρόσα» (Γ. Θεοφάνους, Περιοδικὸν «Ἱστορία», Μάιος 1999, Ἰούν. 2000)
Σύντομο ἱστορικὸ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐποποιίας τοῦ 1940 [Ἑλληνικὸ κείμενο] [Ἀγγλικὸ κείμενο]. (Τοῦ Ὑποναυάρχου ἐ.ἀ. Σωτ. Γεωργιάδη.)
Ἡ πολεμικὴ προπαρασκευὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ

Ἄλλες ἱστοσελίδες:
Τὸ Ἔπος τοῦ 1940 (Γενικὸν Ἐπιτελεῖον Ἐθνικῆς Ἀμύνης)
Τὸ Ἔπος τοῦ 1940 (Γενικὸν Ἐπιτελεῖον Στρατοῦ)
Ἡ ἐποχὴ τοῦ Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1940-45) (Ἵδρυμα Μείζονος Ἑλληνισμοῦ)
OXI: The day Greece said No (28th October 1940) (Hellenic Electronic Center)
Ῥοῦπελ
Ὁ λοχίας Δημήτριος Ἴτσιος
Ἰωάννης Μεταξᾶς (Ἰωάννα Φωκᾶ) (Ἐπίσης: Ὁ Μεταξᾶς, τὸ ΟΧΙ καὶ ἡ Δημοκρατικὴ Παράταξη (Ἀντίβαρο, Νοέμβριος 2007))

Πινακοθήκη καὶ δισκοθήκη εποχῆς· ἐκδόσεις, λογοτεχνία καὶ βίντεο

Φωτογραφίες καὶ ντοκουμέντα ἀπὸ τὸ Ἔπος τοῦ ᾿40

Βρετανικὲς εἰκόνες καὶ γελοιογραφίες γιὰ τὴν Ἑλλάδα τοῦ OXI

Ὁ πόλεμος τοῦ 1940 μὲ τὸ πινέλο του Ἀλέξανδρου Ἀλεξανδράκη

Σοφία Βέμπο, ἡ φωνὴ τοῦ ἀγῶνα (mp3, 256 kbps CBR, 44 KHz stereo)
Παιδιά, τῆς Ἑλλάδος παιδιά (6,3 MiB)
Βάζει ὁ Ντοῦτσε τὴ στολή του (6,2 MiB)
Στὸν πόλεμο βγαίνει ὁ Ἰταλός (5,8 MiB)
Πώ πώ, τὶ ἔπαθε ὁ Μουσσολίνι (5,7 MiB)
Κάνε κουράγιο, Ἑλλάδα μου (6,6 MiB)
Τὸ τραγούδι τῆς λευτεριᾶς (5,4 MiB)

Ἄλλα τραγούδια:
Στῆς Πίνδου μας τὶς κορφὲς (Χορωδία καὶ Μπάντα Γ' Σώματος Στρατοῦ - Ἐλ. Μαυρομάτης, Κ. Γκιγκόπουλος) (mp3 569 KiB)
Ἡ Ἑλλάδα ποτὲ δὲν πεθαίνει (Χορωδία καὶ Μπάντα Ἀεροπορίας - Ῥηγίδης, Κολακλίδης, Κωνσταντινίδης) (mp3 535 KiB)

Download:

FLVMP43GP

Βίντεο γιὰ τὸ ΟΧΙ τοῦ 1940
Μεταξὺ ἄλλων, ντοκυμανταὶρ τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης (1993-94) (διάρκεια 1 h 34 min), γιὰ τὸν Ἑλληνοϊταλικὸ καὶ Ἑλληνογερμανικὸ πόλεμο, βίντεο γιὰ τὸ Ῥοῦπελ, τὸν ἥρωα Δημήτριο Ἴτσιο κ.ἄ. μεγάλες στιγμὲς ἀπὸ τὸν πόλεμο τοῦ ᾿40. Καὶ ἕνα συγκλονιστικὸ μοιρολόι γιὰ τοὺς ἥρωές μας.

Ἄλλες ἱστοσελίδες:
Φωτογραφικὸ ἀφιέρωμα στὸ 1940 (greekmilitary.net)
Ὁ Δημήτρης Xαρισιάδης στὸ Ἀλβανικὸ Mέτωπο (Ἐφημερὶς «Καθημερινή», 30 Ὀκτ. 2005)
Πατριωτικὰ τραγούδια καὶ ἐμβατήρια

Οἱ λογοτέχνες μας γιὰ τὸ ΟΧΙ
Κώστας Οὐράνης, «Ἡ ὡραιότερη στιγμὴ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ», περιοδικὸν «Νέα Ἑστία», ἔτος ΚΓ' - 1949, τόμος 49ος, τεῦχος 536, Ἀθῆναι, 1 Νοεμβρίου 1949, σελ. 1374-1375.

Ἄλλες ἱστοσελίδες:
Ἀπὸ τὸ ἀφιέρωμα τῆς Δημόσιας Κεντρικῆς Βιβλιοθήκης Ρόδου: Ἄγγελος Σικελιανός, Στρατῆς Μυριβήλης, Γιῶργος Σεφέρης κ.ἄ. [σχόλιο καὶ σχετικὴ ἀρθρογραφία ἀπὸ τὸν Cacofonix]
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄσμα ἡρωικὸ καὶ πένθιμο γιὰ τὸν χαμένο Ἀνθυπολοχαγὸ τῆς Ἀλβανίας».
Γ.Χ. Κανελλακόπουλος, «Ἡ Ἑλληνική Ἰδέα». [φωτ. πρωτοτύπου] (Ἐγράφη ἐπὶ Κατοχῆς, ἀναδ. «Νέα Ἑστία» 1-11-1949) [σχόλιο]

Βιβλία
Ἄγγελος Τερζάκης, «Ἑλληνικὴ Ἐποποιία 1940-41» (29,4 MiB), «Ἑστία» , α' ἔκδ. 1964, γ' ἔκδ. 2000.
Χρῆστος Ζαλοκώστας, «Ροῦπελ» (504 KiB), «Ἑστία» 1944 (ἐπανεκδόσεις 1965, 1971, 1972, ἔως 2004)).
«Ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς καὶ τὸ Ἔπος τῆς Β. Ἠπείρου (1940-41)» (42,3 MiB), ἐκδ. περιοδικοῦ «Στρατιωτικὴ Ἱστορία», σειρὰ «Μεγάλες Μάχες», τ. 3, Ὀκτ. 2001.
«Ἡ Μάχη τῶν Ὀχυρῶν: Τὸ δεύτερο «ΟΧΙ» τῆς Ἑλλάδας (1941)» (46,8 MiB), ἐκδ. περιοδικοῦ «Στρατιωτικὴ Ἱστορία», σειρὰ «Μεγάλες Μάχες», τ. 6, Μάιος 2002.
Περιοδικὸν «Ελληνικὴ Ἱστορία» (97,4 MiB), τ. 11, Σεπτ.-Ὀκτ. 2004 (ἐκδ. Δ. Τασσόπουλος).
Κωνσταντῖνος Ἀβτζιγιάννης, «Ἡ Γερμανικὴ εἰσβολὴ στὴν Ἑλλάδα - Ἀπρίλιος 1941» (20,8 MiB), σειρὰ «Πολεμικὲς Μονογραφίες», τ. 39, Μάιος 2004.
«Ἡ Μάχη τῶν Ὀχυρῶν» (33,1 MiB), ἐκδ. περιοδικοῦ «Πόλεμος καὶ Ἱστορία».
«6 Ἀπριλίου 1941: Ἡ γερμανικὴ ἐπίθεση» (19,1 MiB), ἐκδ. «Καθημερινή - 7 ἡμέρες», 7 Ἀπρ. 2002.
«Ἡ Μαύρη Βίβλος τῆς Κατοχῆς» (13,8 MiB), ἐκδ. Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Διεκδίκησης τῶν Ὀφειλῶν τῆς Γερμανίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα, 2006.

Τιμὴ καὶ Μνήμη

Τὰ ὀστὰ τῶν ἡρώων μας
Ἐλευθέριος-Ἑρρίκος Ἰ. Λινάρδος: Ναύτης Θ/Κ Ἀβέρωφ καὶ Α/Τ Ὕδρα (Ἰ.Ἐ. Λινάρδος)
Οἱ ἀλβανοτσάμηδες τῆς περιοχῆς Παραμυθιᾶς καὶ ἡ Κατοχή (Βασίλειος Π. Παυλίδης, ἰδιωτικὴ ἔκδοσις, 2009)

Ἄλλες ἱστοσελίδες:
Ἀκόμη θυμᾶμαι, γιαγιά μου (Λαμπρινὴ Θωμᾶ)
Τὸ ΟΧΙ καὶ οἱ Ἕλληνες Πρόσκοποι
Δίκτυο μαρτυρικῶν πόλεων καὶ χωριῶν τῆς Ἑλλάδος 1940-45 - «Ἑλληνικὰ ὁλοκαυτώματα»
Ἐθνικὸ Συμβούλιο Διεκδίκησης τῶν Ὀφειλῶν τῆς Γερμανίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα

---

Σημειώσεις

Τὸ ἱστολόγιον τῶν ἱστοσελίδων μου (ἀνακοινώσεις, ἀναδημοσιεύσεις, σχόλια)
Ἀναφορὲς καὶ σχόλια γιὰ τὶς ἱστοσελίδες μου:
Ἐκ μέρους τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου
Ὁ Ἀθήναιος γράφει γιὰ τὸν Μανώλη Γλέζο καὶ τὸν Πάμπλο Πικάσο
Βιβλιογραφία

=======================================================

Ζήτω τὸ ΟΧΙ! Ζήτω ἡ ΕΛΛΑΣ!
    Ἐορτάζουμε τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940, ἀντλώντας ἀπὸ τὸ μεγαλεῖο τοῦ Ἑλληνικοῦ παρελθόντος, δύναμη γιὰ τὸ παρὸν καὶ ἔμπνευση γιὰ τὸ μέλλον.
    Ὡς ἐλάχιστη συμβολὴ στὴν ἱστορικὴ μας μνήμη, συγκέντρωσα καὶ παρουσιάζω τὰ τεκμήρια αὐτῆς τῆς μικρῆς συλλογῆς.

Παρατηρήσεις, προτάσεις κ.λπ., εὐπρόσδεκτες:
Φειδίας Ν. Μπουρλᾶς
Ἀθῆναι, 28 Ὀκτωβρίου 1997

Από το ΑΝΤΙΒΑΡΟ