Κυριακή των Βαΐων, η είσοδος στα Ιεροσόλυμα, είναι ταυτόχρονα και η είσοδος στα Άγια, φρικτά και σεπτά Πάθη Του.
Στον Όρθρο της Αγίας και Μεγάλης Δευτέρας , η Εκκλησία προβάλλει δύο γεγονότα: τη ζωή του πάγκαλου (τού ωραίου τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή) Ιωσήφ και το περιστατικό της άκαρπης συκής που ξέρανε ο Κύριος.
Στον Όρθρο της Αγίας και Μεγάλης Τρίτης, η Εκκλησία προβάλλει δύο διδακτικά θέματα: την παραβολή των 10 παρθένων και την παραβολή των ταλάντων.
Στον Όρθρο της Αγίας και Μεγάλης Τετάρτης, η ακολουθία της Εκκλησίας είναι αφιερωμένη στην πόρνη, στην αμαρτωλή γυναίκα, που μετανιωμένη και συντετριμμένη άλειψε τον Κύριο με μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της (Λουκ.7, 37-50) και στην προδοσία του Ιούδα για την παράδοση του Ιησού στο Συνέδριο των Ιουδαίων.
Στον Όρθρο της Αγίας και Μεγάλης Πέμπτης, η ακολουθία της Εκκλησίας είναι αφιερωμένη στον Ιερό Νιπτήρα, τον Μυστικό Δείπνο, την Υπερφυή προσευχή του Κυρίου και την Προδοσία του Ιούδα.
Το Θείο Δράμα κορυφώνεται και η Υμνογραφία της ημέρας σχετίζεται με το Θείο Πάθος, τη Σταύρωση και το θάνατο του Ιησού πάνω στο Σταυρό
Ο Επιτάφιος Θρήνος και η Προσμονή της Ανάστασης. Στον όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου, τιμούμε την ταφή του Κυρίου από τον Ιωσήφ και το Νικόδημο, καθώς και την κάθοδό Του στο σκοτεινό βασίλειο του Άδη.