Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ο από Θηβών και Λεβαδείας κος Ιερώνυμος

Ποιος είναι ο νέος Αρχιεπίσκοπος
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβῶν & Λεβαδείας κ. Ἱερώνυμος (κατά κόσμον Ἰωάννης Λιάπης), γεννήθηκε στά Οἰνόφυτα Βοιωτίας τό 1938. Εἶναι ἀπόφοιτος τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς (Τμῆμα Ἀρχαιολογίας) καί τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί διετέλεσε ὑπότροφος τοῦ Ι.Κ.Υ. (1ος σέ πανελλαδική κλίμακα) στίς βυζαντινές σπουδές. Μετέβη γιά μεταπτυχιακές σπουδές στό Gratz Αὐστρίας καί στό Regensburg καί τό Μόναχο τῆς Γερμανίας.
Ἐργάσθηκε ὡς πανεπιστημιακός βοηθός στήν Ἀρχαιολογική Ἑταιρεία στήν Ἀθήνα δίπλα στόν Ὀρλάνδο καί ὡς φιλόλογος στή Λεόντειο Σχολή τῆς Νέας Σμύρνης, στό 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Ἀθηνῶν, καθώς καί στό Γυμνάσιο τῆς Αὐλῶνος. Ἐγκατέλειψε τήν πανεπιστημιακή του καριέρα μετά τήν ἔνταξή του στόν ἱερό κλῆρο.
Ὑπηρέτησε ὡς Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θηβῶν & Λεβαδείας (1967-1978), ὡς Ἡγούμενος τῶν Ἱερῶν Μονῶν Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Σαγματᾶ (1971-1977) καί τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ (1977-1981), ὡς Γραμματεύς καί κατόπιν Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (1978-1981). Τό 1981 ἐξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβῶν & Λεβαδείας. Συμμετεῖχε στίς Ἐπιτροπές Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως, Ἐκκλησιαστικῆς Περιουσίας, Σχέσεων Ἐκκλησίας-Πολιτείας, Ὑποτροφιῶν καί ἐργάστηκε ὡς Ἀντιπρόεδρος τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὑπῆρξε μέλος μεικτῶν ἐπιτροπῶν Πολιτείας καί Ἐκκλησίας γιά τήν μελέτη θεμάτων γιά τήν μοναστη-ριακή περιουσία (1986-1998) καί τήν ἐκκλησιαστική ἐκπαίδευση (1986-1998) καί Πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς Διαλόγου Κοινωνίας-Ἐκκλησίας (2005-2007).
Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν κληρικῶν τῆς Μητροπόλεώς του (82 στούς 110) εἶναι πτυχιοῦχοι θεολογίας ἤ διαθέτουν παράλληλα καί δεύτερο πτυχίο (φιλόλογοι, ἀρχιτέκτονες, ἰατροί, γεωπόνοι, παλαιογράφοι, καθηγητές πληροφορικῆς, διδάσκαλοι, οἰκονομικῶν ἐπιστημῶν κ.ἄ). Σέ αὐτούς συγκαταλέγονται ἕνας τακτικός καθηγητής τῆς θεολογίας, ἕνας λέκτορας τῆς θεολογίας, τρεῖς διδάκτορες καί πέντε μεταπτυχιακοί ὑποψήφιοι διδάκτορες, μέ ἀποτέλεσμα νά εἶναι ἡ πρώτη Μητρόπολη στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πού διαθέτει κληρικούς μέ τόσο ὑψηλό μορφωτικό ἐπίπεδο.
Μέ τήν ἀνύστακτη φροντίδα του καί τό ἐνδιαφέρον του ἀναπαλαιώθηκαν, ἐπανδρώθηκαν καί λειτουργοῦν ἕξι ἀνδρικές Ἱερές Μονές (σύνολο Μοναχῶν 45) καί δεκαεπτά γυναικεῖες (σύνολο Μοναχῶν 110). Ἀνάμεσα στίς Μονές αὐτές συγκαταλέγονται οἱ ἱστορικές Μονές τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ, Σαγματᾶ, Ὁσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Εὐαγγελιστρίας, καί Ἱερουσαλήμ.
Στό συγγραφικό του ἔργο συγκαταλέγονται πολλά ἄρθρα, μελέτες καί βιβλία θεολογικοῦ, κοινωνικοῦ καί ἱστορικοῦ περιεχομένου, ἐκ τῶν ὁποίων αὐτό μέ τόν τίτλο «Μεσσαιωνικά Μνημεῖα τῆς Εὐβοίας» βραβεύθηκε τό 1970 μέ πρῶτο βραβεῖο ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν. Τό 2006 ἐξεδόθη ὁ πρῶτος ἀπό τούς τρεῖς τόμους ἔργου του μέ τόν τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».
Στό κοινωνικό του ἔργο ξεχωρίζουν ἡ δημιουργία: οἰκοτροφείων, ὀρφανο-τροφείου μέ μορφή ἀνάδοχης οἰκογένειας (Θήβα), Στέγες Ἡλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Ἐπανένταξης Ψυχικῶς Πασχόντων (Λιβαδειά), τοῦ Ἐκπαιδευτηρίου Δημιουργικῆς Ἀπασχόλησης Παίδων μέ Εἰδικές Ἀνάγκες σέ συνεργασία μέ ἄλλους φορεῖς τοῦ Νομοῦ (Λιβαδειά), τοῦ Κέντρου Πρόληψης γιά τά ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Ἀπόρων συμπεριλαμβανομένων καί οἰκονομικῶν μεταναστῶν (Θήβα), Συμβουλευτικούς Σταθμούς (Θήβα), Κέντρο Ἱστορικῶν καί Ἀρχαιολογικῶν Ἐρευνῶν (Ζάλτσα-Ἱερά Μονή Λυκούρεση), ἐνῶ ὡς πρώην ἐκπαιδευτικός ἔχει ἀναπτύξει μία ἰδιαίτερη σχέση μέ τήν ἐκπαιδευτική κοινότητα τῆς Βοιωτίας.
Στήν Μητρόπολή του φρόντισε περαιτέρω γιά τήν δημιουργία καί λειτουργία ἐνοριακῶν πνευματικῶν κέντρων, κέντρων νεότητας στίς περισσότερες τῶν ἐνοριῶν τῆς Μητροπόλεώς του καθώς καί προτύπων κατασκηνωτικῶν ἐγκαταστάσεων στό Παρνασσό. Μέ πρωτοβουλία του ἱδρύθηκε καί λειτουργεῖ τό Κέντρο Ἐρευνῶν τῆς Ἱστορίας καί τοῦ Πολιτισμοῦ τῆς Βοιωτίας, τό ὁποῖο συνεργάζεται μέ τά Πανεπιστήμια τοῦ Durham, Cambridge.
Στό Συνεδριακό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στήν Ἁλίαρτο Βοιωτίας, κοντά στήν Ἱερά Μονή Εὐαγγελιστρίας, διεξάγονται κατά καιρούς διάφορα συνέδρια. Ἔχει ξεκινήσει συνεργασία μέ τό τμήμα Διεθνῶν Σχέσεων τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου ἤδη ἔχουν ὑλοποιηθεῖ τρεῖς κύκλοι μεταπτυχιακῶν σπουδῶν σχετικά μέ τό περιβάλλον, γίνεται προσπάθεια νά δημιουργηθεῖ Ερευνητικό Κέντρο γιά τό περιβάλλον στήν ὑπο ἀνακαίνηση Ἱερά Μονή Ταξιαρχῶν (Δομβραίνα).
Πρωτοστάτησε γιά τήν δημιουργία –στήν γενέτειρά του, στά Οἰνόφυτα- τοῦ Κέντρου Εὐαισθητοποιήσεως Πληθυσμοῦ σέ θέματα περιβάλλοντος καί οἰκονομικῶν μεταναστῶν.
Οἱ ἀγῶνες του καί ἡ συνεχής ἐπαγρύπνησή του εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα: α) τήν ματαίωση τῶν σχεδίων τῶν μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ γιά τήν λειτουργία διεθνοῦς χιλιαστικοῦ κέντρου στήν ἐπαρχία του καί β) τήν ἀξιοποίηση τῶν ἐγκαταστάσεών του γιά τή λειτουργία Ἐθνικοῦ Κέντρου Ἀπεξάρτησης.
Γιά τήν συμβολή του στό φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Μητροπόλεώς του πού σχετίζεται μέ τήν ὑγεία τιμήθηκε ἀπό τήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Κραϊόβας στή Ρουμανία μέ τήν ἀπονομή τοῦ τίτλου τοῦ ἐπιτίμου Διδάκτορα τοῦ ἐκεῖ Πανεπιστημίου. Ἐπίσης εἶναι Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Καρδιολογικῆς Ἑταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ)