Βρες τι αγαπάς και καν’το

Βρες τι αγαπάς και καν’το. Σε αυτό συνοψίζονται τελικά όλα. Παραδέχομαι ότι δεν αγαπούσα ανέκαθεν το δασκαλίκι. Ένιωθα σαν ψάρι έξω απ’ το νερό. Μέσα στην τάξη είσαι μόνος σου, ένας άντρας ή μια γυναίκα, αντιμέτωπος με πέντε τμήματα κάθε μέρα, πέντε τμήματα γεμάτα εφήβους......Μπορεί να σε συμπαθούν, μπορεί ακόμη και να σε αγαπούν, όμως είναι νέοι κι η αποστολή των νέων είναι να εξαλείψουν τους γέρους από τον πλανήτη. Το ξέρω ότι υπερβάλλω, όμως είσαι σαν τον πυγμάχο που μπαίνει στο ρινγκ ή τον ταυρομάχο που κάνει την είσοδο του στην αρένα. Μπορεί να σε βγάλουν νοκ-άουτ ή να σε ξεκοιλιάσουν. Όμως αν δεν το βάλεις κάτω, μαθαίνεις τα κόλπα. Είναι δύσκολο όμως πρέπει να καταφέρεις να νιώθεις άνετα στην τάξη. Πρέπει να είσαι εγωιστής. Όταν ταξιδεύεις με το αεροπλάνο, η αεροπορική εταιρία σε προειδοποιεί ότι αν υπάρξει έλλειψη οξυγόνου πρέπει να φορέσεις τη δική σου μάσκα πρώτα, ακόμη κι αν το ένστικτό σου λέει να σώσεις το παιδί.

Η τάξη είναι το θέατρο ενός συγκλονιστικού δράματος. Ποτέ δε θα μάθεις τι καλό ή τι κακό έχει κάνει στα εκατοντάδες παιδιά που έρχονται και φεύγουν. Τα βλέπεις να βγαίνουν από την τάξη: ονειροπόλα, αδιάφορα, σαρκαστικά, εκστατικά, χαμογελαστά, προβληματισμένα. Υστερ’από μερικά χρόνια, αναπτύσσεις κεραίες. Μπορείς να καταλάβεις πότε τους έχεις αγγίξει ή τους έχεις αποξενώσει. Είναι χημεία. Είναι ψυχολογία. Είναι ζωικό ένστικτο. Πορεύεσαι μαζί με τα παιδιά και, όσο θέλεις να είσαι δάσκαλος, δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις. Μην περιμένεις βοήθεια από τους ανθρώπους που ξέφυγαν από την τάξη, τους υψηλότερα ισταμένους. Είναι απασχολημένοι να παρευρίσκονται σε γεύματα και να κάνουν υψηλότερες σκέψεις. Είσαι εσύ και τα παιδιά. Οπότε το κουδούνι χτύπησε. Τα λέμε αργότερα.

Κάποιος έπρεπε να μου είχε πει. Ε! Μακ, η ζωή σου Μακ, τριάντα χρόνια από τη ζωή Μακ θα είναι σχολείο, σχολείο, σχολείο, παιδιά, παιδιά, παιδιά, γραπτά, γραπτά, γραπτά, διάβασε και διόρθωσε, διάβασε και διόρθωσε, βουνά ολόκληρα από γραπτά να συσωρεύονται στο σχολείο, στο σπίτι, μέρες και νύχτες να διαβάζεις...
...Βουνά ολόκληρα από παιδικές ασημαντότητες, Μακ. Αν άνοιγαν το κεφάλι σου θα έβρισκαν μέσα χιλιάδες εφήβους σκαρφαλωμένους σε κάθε πιθαμή του μυαλού σου...
...Να θυμάσαι ότι, αν αυτός θα είναι ο κόσμος σου, είσαι κι εσύ ένας απ' αυτούς τους, ένας έφηβος. Ζεις σε δυο κόσμους. Είσαι μαζί τους, μέρα μπαίνει - μέρα βγαίνει, και δεν μπορείς να φανταστείς Μακ, τι επιπτώσεις έχει αυτό στο μυαλό σου. Αιώνιος έφηβος...
...Όμως αυτό είναι η μια πλευρά του νομίσματος Μακ. Σε κάθε σχολική τάξη, πάντα κάτι συμβαίνει. Σε κρατάνε σε εγρήγορση. Σε διατηρούν φρέσκο. Δε θα γεράσεις ποτέ, αλλά ο κίνδυνος είναι ότι μπορεί να έχεις για πάντα το μυαλό ενός εφήβου...

Από το βιβλίο Δάσκαλος του Φράνκ Μακ Κόρτ, εκδόσεις Scripta

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το είδα στο forum του τηλεμαθήματος "Το eTwinning και τα διαθεματικά σχέδια εργασίας" . Τα posts εγράφησαν από τις εκλεκτές συναδέλφισσες: Ειρήνη Πατεράκη, Ανθή Θεοδώρου και Σταυρούλα Ζευγαρά.