Στον όρθρο της Μεγάλης Παρασκευής, φέρνουμε στο νου μας τα Άγια και Φρικτά και Σωτήρια Πάθη του Κυρίου μας, τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τις ύβρεις και κυρίως τη Σταύρωση και το φρικτό Του θάνατο.
Μέσα στην κατανυκτική λειτουργική ατμόσφαιρα της Εκκλησίας, οι πιστοί υποδεχόμαστε τον Σταυρωμένο Χριστό.
Με ευλάβεια και κατάνυξη ζούμε το θείο δράμα που ζωντανεύει μπροστά μας. Στη διάρκεια της ακολουθίας, αναγιγνώσκονται δώδεκα αποσπάσματα των Ευαγγελίων, που ανφέρονται στο θείο Πάθος. Μετά το πέμπτο Ευαγγέλιο γίνεται η συγκλονιστική λιτάνευση του Εσταυρωμένου μέσα στην εκκλησία. Ο ιερέας κρατάει τον Εσταυρωμένο, κάνοντας την περιφορά εντός του Ναού και απαγγέλλει αργά και με κατανυκτικό ύφος τον εξής ύμνο του ιε' αντιφώνου: 
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι τήν γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται ο των αγγέλων Βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται ο περιβάλλων τόν ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τόν Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν καί τήν ένδοξόν σου ανάστασιν».
Μέσα στην οδύνη του πάθους και στην κατάνυξη των καρδιών μας, ζητούμε από τον Χριστό να μας δείξει την ένδοξη Ανάστασή Του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου