Εύχομαι να έχεις ότι αγαπάς και να αγαπάς ότι έχεις!

Την πρώτη ημέρα του έτους, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου.
Τελικά Άγιος Βασίλειος ή Santa Claus;
Γυρίζοντας και ρωτώντας είδα ότι η σύγχυση είναι μεγάλη!

Για τον αγαπημένο άγιο των ημερών μπορείτε να διαβάσετε στο:

http://professeur-alex.blogspot.com/2007/12/santa-claus.html ώστε να απαντηθούν όποια ερωτήματα μπορεί να έχετε...

Πάντως συνηθίζεται να δίνουμε ευχές όταν ο χρόνος αλλάζει...
Ένας φίλος μου είπε: εύχομαι να έχεις ότι αγαπάς και να αγαπάς ότι έχεις!
Αυτό εύχομαι κι εγώ αγαπημένοι αναγνώστες του ιστολογίου μου.
Ευτυχισμένο το 2010...

Χριστούγεννα σε λίγες μέρες…

 

Σκίτσο χωρίς λόγια

F. Behrendt

German

1970

 

 

Χριστούγεννα σε λίγες μέρες…

«Αστήρ τον ήλιον προμηνύει Χριστόν ανατείλαντα εκ Παρθένου…»

Πάντοτε οι μέρες αυτές συγκινούν  βαθύτατα μικρούς και μεγάλους! Φέρνουν συγκίνηση σε όλους τους ανθρώπους,   ακόμη και στους αλλόθρησκους, ίσως και τους άθεους, μιας και το μήνυμα των Χριστουγέννων για αγάπη, "επί γης ειρήνη" και συμφιλίωση ανάμεσα στους λαούς, απηχούν τον ενδόμυχο πόθο και τη γλυκιά προσδοκία όλων των ανθρώπων διαχρονικά.

Τελικά, αναρωτιέμαι, γιορτάζουμε Χριστούγεννα με το Χριστό ή χωρίς Αυτόν;

Από τη μια μεριά το ατέλειωτο πέρα δώθε, οι λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις, οι κάθε είδους διακοσμήσεις, τα εντυπωσιακά χριστουγεννιάτικα δέντρα, η φωταγώγηση πόλεων, των χωριών, των δημόσιων κτηρίων, των  σπιτιών, τα χριστουγεννιάτικα πάρκα,   τα ταξίδια στο εσωτερικό και το εξωτερικό και από την άλλη, το αληθινό νόημα της μεγάλης εορτής της γεννήσεως του Θεανθρώπου…

Χριστούγεννα θα πει:

να ζεις με ελπίδα,

να δίνεις τα χέρια για συμφιλίωση,

να δέχεσαι ξένους,

να σκουπίζεις δάκρυα.

Κάθε φορά που κάποιος

χαρίζει αγάπη,

όταν η ανάγκη του δύστυχου λιγοστεύει,

όταν οι καρδιές είναι ευχαριστημένες και ευτυχισμένες,

όταν κατεβαίνει ο Θεός από τον ουρανό

και φέρνει φως:

ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

«Βάδιζε με τον Αστέρα

φέρε δώρα με τους μάγους...

δόξασε με τους ποιμένες,

αγάλλου με τους αγγέλους,

για να γίνει μια η χαρά των ουρανίων και των επιγείων».

(Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός)

ΔΩΡΕΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ Α.Π.Θ.

Εντατικό δωρεάν σεμινάριο διάρκειας 60 ωρών με αποδέκτες κληρικούς ή και υποψήφιους κληρικούς, απόφοιτους από τη Β/θμια ή την Γ/θμια Εκπαίδευση, διοργανώνει το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. κατά τους προσεχείς μήνες Ιανουάριο-Μάρτιο 2010.
Ο κύκλος των μαθημάτων περιλαμβάνει θέματα Λειτουργικής, Ομιλητικής, Κατηχητικής, Εκκλησιαστικής Διοίκησης, Ποιμαντικής, Κοινωνιολογίας, Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.

Ο στόχος του σεμιναρίου είναι η επιμόρφωση των κληρικών σε θέματα που αντιμετωπίζουν κατά την άσκηση του λειτουργήματός τους και η εξοικείωση με τη σύγχρονη θεολογική έρευνα.
Δεκτοί γίνονται όσοι τουλάχιστον έχουν αποφοιτήσει από το Λύκειο, ενώ κρίνεται απαραίτητη η ανελλιπής παρακολούθηση.
Τα μαθήματα θα προσφέρονται δύο φορές την εβδομάδα, το απόγευμα, σύμφωνα με το ωρολόγιο πρόγραμμα που συντόμως θα ανακοινωθεί στους ενδιαφερομένους.
Μετά το πέρας θα χορηγηθεί βεβαίωση σπουδών.

Υπεύθυνοι Οργανωτικής Επιτροπής: Πρωτοπρεσβ. π. Βασίλειος Καλλιακμάνης, Καθηγητής, Δήμητρα Κούκουρα, Καθηγήτρια, Παναγιώτης Σκαλτσής Αν. Καθηγητής, Βασιλική Μητροπούλου, Λέκτορας.

Πληροφορίες - εγγραφές σε όλες τις εργάσιμες ημέρες και ώρες στη Γραμματεία του Τομέα Λατρείας, Χρ. Αγωγής και Εκκλ. Διοίκησης, τηλ. 2310 996965, στο ισόγειο του κτηρίου της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Μεταπτυχιακοὶ Θεολόγοι

 "Τὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διοργανώνει ἡμερίδα:

 «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Μεταπτυχιακοὶ Θεολόγοι», τὸ Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009, ὥρα 05:00 μ.μ. στὴν Αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Διορθοδόξου Κέντρου τῆς Ἐκκλησίας".

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
'Ωρα Έναρξης: Σάββατο, 28 Νοεμβρίου στις 5:00 π.μ.
Ώρα Λήξης: Σάββατο, 28 Νοεμβρίου στις 9:00 π.μ.
Τοποθεσία: Αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Διορθοδόξου Κέντρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Πεντέλης.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΜΕ ΤΟΝ π. Γ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟ

Ο σχολικός Σύμβουλος των Θεολόγων κ. Τσιακούμης Παναγιώτης σε συνεργασία με τα τοπικά παραρτήματα τηςΠανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ) Τρικάλων και Καρδίτσας, κάλεσε σε επιμορφωτικό σεμινάριο, τους καθηγητές θεολόγους των νομών Τρικάλων και Καρδίτσας, σήμερα Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009 στις 12:00 στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Μπάρας Τρικάλων.

Εισηγητής στο σεμινάριο ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το θέμα του σεμιναρίου το οποίο ανέπτυξε ο π. Γεώργιος “Θεολογική παιδεία και Εκκλησιαστική αγωγή”, κράτησε αμέριστο το ενδιαφέρον των καθηγητών θεολόγων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι γέμισαν τη φιλόξενη αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Μπάρας Τρικάλων.

Ο σχολικός Σύμβουλος των Θεολόγων κ. Τσιακούμης Παναγιώτης προλόγισε την εκδήλωση, την οποία χαιρέτισε ο εφημέριος του Ιερού ναού και πρόεδρος του παραρτήματος θεολόγων Ν. Τρικάλων π. Απόστολος. κατόπιν το λόγο έλαβε ο επίτιμος προσκεκλημένος π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο οποίος με τον ιδιαίτερο και προσηνή λόγο του κάλεσε όλους τους "μαχόμενους" θεολόγους σε διαρκή και καθημερινή εγρήγορση, διότι ζούμε σε καιρούς κατά τους οποίους οι εξελίξεις μπορεί να μας βρουν απροετοίμαστους. Επίσης ο π. Γεώργιος αναφέρθηκε και στο ρόλο του θεολόγου, συνδέοντας τη θεολογική παιδεία των πανεπιστημιακών τμημάτων με την εκκλησιαστική αγωγή.

Επιμορφωτικό Σεμινάριο Θεολόγων καθηγητών Τρικάλων και Καρδίτσας

Ο σχολικός Σύμβουλος των Θεολόγων κ. Τσιακούμης Παναγιώτης σε συνεργασία με τα τοπικά παραρτήματα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ) Τρικάλων και Καρδίτσας, καλεί σε επιμορφωτικό σεμινάριο, τους καθηγητές θεολόγους των νομών Τρικάλων και Καρδίτσας, την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009 στις 12:00 στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Μπάρας Τρικάλων.

Εισηγητής στο σεμινάριο θα είναι ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το θέμα του σεμιναρίου είναι “Θεολογική παιδεία και Εκκλησιαστική αγωγή”.

Το άλλο της μάτι…

Αφιερώστε λίγο χρόνο για να διαβάσετε το κείμενο στη φωτογραφία... Αξίζει!

Το είδα στο: http://troktiko.blogspot.com και είναι από το:
http://www.enimerwsi-gr.blogspot.com

«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ - 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ»

Αρχίζουν την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου στις 19:30 στη Ροτόντα, οι εργασίες του Συνεδρίου « Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και η εποχή του. 200 χρόνια από την κοίμησή του» που διοργανώνουν από κοινού η Αγιορειτική Εστία και το τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Οι εργασίες θα συνεχιστούν το Σάββατο 7 Νοεμβρίου στις 9:30 και την Κυριακή 8 Νοεμβρίου στις 11 στη Δημοτική Βιβλιοθήκη (Εθνικής Αμύνης 27).
Το Συνέδριο είναι αφιερωμένο στον πολυγραφότερο Αγιορείτη Μοναχό, και μια από τις σημαντικότερες θεολογικές μορφές της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης συνέβαλε καθοριστικά στην φιλοκαλική αναγέννηση και την προβολή της νηπτικής παράδοσης της Εκκλησίας.
Κατά την επίσημη έναρξη των εργασιών στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου-Ροτόντα θα απευθύνουν χαιρετισμούς ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Αγιορειτικής Εστίας Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλειος Παπαγεωργόπουλος, ο Πρόεδρος του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. Χρήστος Οικονόμου, ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. ¶νθιμος και εκπρόσωποι τόσο της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους όσο και του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Δύο χοροί βυζαντινής μουσικής, η χορωδία Βυζαντινής Μουσικής της Θεολογικής Σχολής και χορός Αγιορειτών Μοναχών θα ψάλλουν σχετικούς ύμνους.
Η πρώτη ημέρα των εργασιών θα ολοκληρωθεί με δύο εισηγήσεις:
-του Αντώνιου Αιμίλιου Ταχιάου με θέμα: «Διαφωτισμός και συντηρητισμός. Οι πνευματικές τάσεις το 18ο αιώνα μέσα στον ελλαδικό χώρο»
-του Κρίτωνα Χρυσοχοΐδη με θέμα: « Η Αθωνική πραγματικότητα στα χρόνια του Αγίου Νικοδήμου»

Πρόναος, Τεύχος 346, 5 Νοεμβρίου 2009

Ετικέτες Technorati: Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

Επιστημονική Συνάντηση Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας 2009

Το Δίκτυο Σχολικής Καινοτομίας διοργανώνει Επιστημονική Συνάντηση - Εισαγωγικό Σεμινάριο στο Εκπαιδευτικό Κέντρο της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος το Σάββατο 7 Νοεμβρίου και την Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009. Η Συνάντηση θα προσφέρει καταρχήν την ευκαιρία παρουσίασης των στόχων και των περιεχομένων του Δικτύου, της φυσιογνωμίας της Καινοτομίας και της σύνδεσης Καινοτόμων Δράσεων με το Δίκτυο, στο ελληνικό σχολείο.

Η επιστημονική συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο Εκπαιδευτικό Κέντρο της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος, Λ. Πσοδειδώνος 41 - 43, Γλυφάδα. (Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πρόσβαση στο χώρο, εδώ)
Επιστημονική Συνάντηση - Σάββατο 7/11/2009
Το πλαίσιο προβληματισμού της Επιστημονικής Συνάντησης αναφέρεται σε κρίσιμα θέματα για τη Σχολική Εκπαίδευση, στις σύγχρονες κοινωνίες του 21ου αιώνα, στους παιδαγωγικούς στόχους, το οργανωτικό και λειτουργικό πλαίσιο και το διατιθέμενο μορφωτικό υλικό και εντέλει, στον αποτελεσματικό σχεδιασμό και την αποτίμηση της συμβολής της σχολικής εκπαίδευσης στην ατομική και κοινωνική ανάπτυξη.
Δηλώστε τη συμμετοχή σας στην Επιστημονική Συνάντηση του Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας 2009 (η δήλωση δεν είναι απαραίτητη για τους εκπαιδευτικούς των σχολείων που είναι μέλη του ΔΣΚ)
Στόχοι της Επιστημονικής Συνάντησης είναι .... [Κάντε κλικ για περισσότερα]

Επιστημονική Συνάντηση - Σάββατο 7/11/2009

9.00 Προσέλευση – Εγγραφές

9.30 Ολομέλεια - Εισαγωγή

10:00 Παράλληλες συνεδρίες σε 6 αίθουσες

11:45 Διάλειμμα – καφές

12:00 Χαιρετισμοί

12:15
Κεντρικός Ομιλητής (από εξωτερικό)

13:00 Στρογγυλό Τραπέζι (ΥπΕΠΘ, ΠΙ, πανεπιστήμια)

14:15 Διάλειμμα – Ελαφρύ Γεύμα

15:00 Παράλληλες συνεδρίες σε 6 αίθουσες

17:00 Διάλειμμα – καφές

17:30 Επισκόπηση των Εργαστηρίων (σε ολομέλεια)

19:30  Ολοκλήρωση της Συνάντησης

20:00  Αναχώρηση

Στους εκπαιδευτικούς που ενδιαφέρονται θα χορηγηθούν βεβαιώσεις συμμετοχής
Την Κυριακή, 8 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στον ίδιο χώρο το Εισαγωγικό Σεμινάριο του Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας, στο οποίο συμμετέχουν μόνο εκπαιδευτικοί των σχολείων-μελών του Δικτύου.
Εισαγωγικό σεμινάριο - Κυριακή 8/11/2009

9.00  Προσέλευση – Εγγραφές

9.30  Ολομέλεια – Τα Προγράμματα του Εργαστηρίου

10:15

• Ομάδες Α’ Προγράμματος: Παρουσίαση της Ηλεκτρονικής Πλατφόρμας του Εργαστήριου του ΔΣΚ (ολομέλεια)
• Ομάδες Β’ και Γ’ Προγράμματος: Αποτύπωση της φυσιογνωμίας του εκπαιδευτικού (ανά ομάδα)

10:45
Ομάδες Α’ Προγράμματος :

• Εγγραφή στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Εργαστηρίου του ΔΣΚ (κυκλική παρουσία κάθε ομάδας για 20 λεπτά στο Εργαστήριο Η/Υ )
• Συζήτηση για τη Σχολική Καινοτομία

11:00  Ομάδες Β’ και Γ’ Προγράμματος: Εκτίμηση Αναγκών στη Σχολική Μονάδα

11:05  Ομάδες Α’ Προγράμματος: Αποτύπωση της φυσιογνωμίας του εκπαιδευτικού

11:45  Διάλειμμα – καφές

12:15  Επιλογή Αντικειμένου και Σχεδιασμός Εκπαιδευτικής Δραστηριότητας

14:30  Διάλειμμα – Ελαφρύ Γεύμα

15:15  Διάχυση της Καινοτομίας στη Σχολική Κοινότητα

15:45  Σύμφωνο συνεργασίας Συντονιστή - Ομάδας

16:00  Ομάδες Β’ και Γ’ Προγράμματος: Ολοκλήρωση της Συνάντησης

16:20  Ομάδες Α’ Προγράμματος: Ολοκλήρωση της Συνάντησης

Βλαστοκύτταρα:Hθικός και Θεολογικός προβληματισμός

Το «Πρόγραμμα Πίστη, Επιστήμη, Τεχνολογία και Ηθική», του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών (Γενεύη), διοργανώνει σε συνεργασία με την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών (Βόλος) στις 9-11 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Διάσκεψη με θέμα: «Η έρευνα στα βλαστοκύτταρα στην υπηρεσία της ανθρώπινης ζωής; Ηθικός και θεολογικός προβληματισμός».

Στη Διάσκεψη θα λάβουν μέρος περίπου 40 σύνεδροι (επιστήμονες ιατροί, θεολόγοι και ειδικοί σε θέματα ηθικής) από όλο τον κόσμο και διάφορες χριστιανικές και μη παραδόσεις (λ.χ. μουσουλμανική), που ασχολούνται με ζητήματα σχετικά με την έρευνα των βλαστοκυττάρων. Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στο να συμπεριληφθούν και εκπρόσωποι των νέων.

Υπάρχουν τρεις κύριοι στόχοι της Διάσκεψης:

1. Ανάμνηση του παρελθόντος: Το πρόγραμμα «Πίστη, Επιστήμη, Τεχνολογία και Ηθική» αποτελεί συνέχεια της Διάσκεψης σχετικά με την πίστη, την επιστήμη και το μέλλον που έγινε το 1979 (MIT, ΗΠΑ). Οργανώθηκε από την επιροπή «Εκκλησία και Κοινωνία» του Παγκόσμιου Συμβούλιου των Εκκλησιών και ενίσχυσε τη δυνατότητα των εκκλησιών να ανταποκριθούν σε πολλά ηθικά ζητήματα που τέθηκαν τότε από τις σύγχρονες τεχνολογίες και τις επιστήμες. Τριάντα χρόνια αργότερα, νέες τεχνολογίες έχουν αναπτυχθεί στον τομέα της ανθρώπινης γενετικής, προκαλώντας νέες προκλήσεις και διλήματα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο παρών θεολογικός προβληματισμός επιχειρεί να τοποθετηθεί απέναντι στις προσπάθειες της βιοηθικής, στο φως της ιστορικής κληρονομιάς που άρχισε το 1979.
2. Ενασχόληση με το παρόν: Το πρόγραμμα «Πίστη, Επιστήμη, Τεχνολογία και Ηθική» εστιάζει φέτος κυρίως στην έρευνα των βλαστοκυττάρων. Αυτό ήταν ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν στην Παγκόσμια Διάσκεψη του 2007 (Γιοχάνεσμπουργκ). Εστιάζοντας στον ειδικό τομέα της έρευνας των βλαστοκυττάρων αναμένεται ότι θα προκύψουν θεμελιώδεις θεολογικές-ηθικές αρχές σχετικά με τις γενετικές τεχνολογίες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να αξιοποιηθούν και σε άλλους τομείς της έρευνας και των εφαρμογών της γενετικής. Αρχίζοντας με την έρευνα των βλαστοκυττάρων, σκοπός είναι να παρακινηθούν οι εκκλησίες να συμμετάσχουν ενεργά σ’ αυτά τα ζητήματα στο επίπεδο της καθημερινής ζωής.
3. Σχεδιάζοντας το μέλλον: Η Διάσκεψη θα εξετάσει τη σπουδαιότητα της ενεργούς συμμετοχής των Εκκλησιών σε ζητήματα βιοηθικής και θα βοηθήσει τις μελλοντικές ενέργειές τους πάνω σε αυτά τα θέματα.

Η Διάσκεψη θα προσεγγίσει το ζήτημα σε 3 μεθοδολογικά στάδια:

1. Κατανοώντας την επιστήμη: Εξειδικευμένοι επιστήμονες θα παρουσιάσουν την εξέλιξη της έρευνας των βλαστοκυττάρων και τα ηθικά διλήμματα. Κατανοώντας τη βασική επιστημονική γνώση θα καταστεί δυνατή η απομυθοποίηση των γεγονότων, ώστε να μπορέσουν οι θεολόγοι και όσοι ασχολούνται με τα θέματα ηθικής να ενεργοποιηθούν σε μελλοντικές επιστημονικές δυνατότητες και εφαρμογές.
2. Διακρίνοντας τα ηθικά ζητημάτα: Η δεύτερη ημέρα της Διάσκεψης θα αφιερωθεί στην εύρεση και αντιμετώπιση ηθικών ζητημάτων που συνδέονται με την έρευνα των βλαστοκυττάρων μέσα από διαφορετικά πλαίσια και θρησκευτικές αντιλήψεις.
3. Απαντώντας θεολογικά: Οι ιερείς, οι ποιμένες, οι θεολόγοι και οι ηγέτες άλλων θρησκευτικών πίστεων καλούνται να διατυπώσουν ανοικτά τις απόψεις τους και να ενημερωθούν για τις ηθικές ανησυχίες που συνδέονται με την επιστημονική έρευνα και τις εφαρμογές της. Το ανακοινωθέν της Διάσκεψης θα δημοσιευθεί μαζί με επιλεγμένα κείμενα και τη συζήτηση, με σκοπό η γνώση να διαδοθεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το ανακοινωθέν της Διάσκεψης θα δημοσιευθεί μαζί με επιλεγμένα κείμενα και τη συζήτηση, με σκοπό η γνώση να διαδοθεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Από την 1η Ιανουαρίου 2010 θα λειτουργήσει ένα blog για την ηθική, που θα αποτελεί τόπο διαδικτυακής ενημέρωσης και ανταλλαγής πληροφοριών για την προώθηση της συλλογικής εργασίας στον κόσμο και για την αντιμετώπιση των μεγάλων σύγχρονων προκλήσεων.

Από την ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Επιστημονική εκδήλωση για το περιοδικό «Θεολογία»

Aναβολή

εκδήλωσης

θεολόγων

Ανακοινώνεται ότι η εκδήλωση για την παρουσίαση της ανανεωμένης έκδοσης του περιοδικού «Θεολογία» που είχε προγραμματισθεί για μεθαύριο Πέμπτη, 5 Νοεμβρίου, στις 6 μ.μ., στην αίθουσα «Επιούσιος» της Ιεράς Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου, αναβάλλεται για τεχνικούς λόγους και θα πραγματοποιηθεί εν ευθέτω χρόνω, με κεντρικό ομιλητή τον Σύμβουλο θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Δρα Στ. Γιαγκάζογλου, σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί μέσω των ΜΜΕ

Επιστημονική εκδήλωση για το περιοδικό «Θεολογία»

* Στη Λάρισα με ομιλητή τον Σύμβουλο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, Δρ. Σταύρο Γιαγκάζογλου

Ημερίδα με θέμα την παρουσίαση της ανανεωμένης έκδοσης του επιστημονικού περιοδικού «Θεολογία», που εκδίδεται από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, διοργανώνεται από την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, την ερχόμενη Πέμπτη,

5 Νοεμβρίου 2009, στις 6 το απόγευμα στην αίθουσα «Επιούσιος» του Επισκοπείου (επί της οδ. Ιωαννίνων, 3 Λάρισα).

Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Σταύρος Γιαγκάζογλου, Δρ. Θεολογίας, Σύμβουλος Θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και νέος Διευθυντής Σύνταξης του περιοδικού, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: “Θεολογία και Πολιτισμός: Oι προτεραιότητες ενός γόνιμου διαλόγου σήμερα», ενώ παράλληλα θα παρουσιάσει και τους στόχους της νέας πορείας που έχει χαράξει το περιοδικό προκειμένου να υπηρετεί την θεολογική επιστήμη, κυρίως δε να διακονεί και να υποστηρίζει θεολογικά και ποιμαντικά το έργο της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο.

Στην εκδήλωση, η οποία απευθύνεται στους θεολόγους όλης της Θεσσαλίας, θα μιλήσουν, επίσης, για το περιοδικό και τις προσπάθειες για το άνοιγμα της Εκκλησίας στη κοινωνία, ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητρόπολης, πανοσιολογιώτατος αρχιμ. π. Αχίλλιος Τσούτσουρας, σχολικός σύμβουλος θεολόγων ν. Λάρισας κ. Απ. Ποντίκας, ο διευθυντής του 14^ου Γυμνασίου Λάρισας, θεολόγος (M.Th.) Νίκος Παύλου και ο δημοσιογράφος – θεολόγος (M.Th) και καθηγητής του Γυμνασίου Αρμενίου Ν. Λάρισας Χάρης Ανδρεόπουλος, ο οποίος και θα συντονίσει την εκδήλωση.

* Στους συμμετέχοντες θα μοιρασθούν αντίτυπα του νέου τεύχους της «Θεολογίας», ενώ στους θεολόγους εκπαιδευτικούς θα δοθεί και Βεβαίωση Παρακολούθησης.

ΚΑ΄ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος πραγματοποιείται, υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, από 2 έως 4 Νοεμβρίου 2009, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Πειραιώς, η «ΚΑ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Σύγχρονες αιρέσεις - προέλευση, εκδηλώσεις, κατανόησή τους».

Στην Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και οι Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου, με ειδικούς Εντεταλμένους για θέματα αιρέσεων.
Οι Συνδιασκέψεις αυτές αποτελούν μια υπερεικοσαετή πρωτοβουλία της Εκκλησίας της Ελλάδος με Πανορθόδοξη απήχηση, για την ενημέρωση πάνω σε θέματα της σύγχρονης ποικιλόμορφης πλάνης.
Μετά τον χαιρετισμό του φιλοξενούντος την Συνδιάσκεψη Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, θα κηρύξει την έναρξη των εργασιών ο Πρόεδρος της Συνδιασκέψεως, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος. Εν συνεχεία, θα αναγνωστούν τα Μηνύματα των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και θα πραγματοποιηθούν δύο Εισηγήσεις: του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου κ. Βασιλείου Γεωργόπουλου, Λέκτορος της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. με θέμα: «Η προέλευση των Προτεσταντικών αιρέσεων» και του Θεολόγου Καθηγητού κ. Λάμπρου Σκόντζου με θέμα: «Σύγχρονες μορφές ποιμαντικής αντιμετωπίσεως των νεοφανών αιρέσεων».

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Το Διορθόδοξο Κέντρο, ως επιμορφωτικός οργανισμός της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του για το Ακαδημαϊκό έτος 2009 - 2010, διοργανώνει επιμορφωτικά σεμινάρια,
ξεχωριστά για δασκάλους και θεολόγους καθηγητές.
Τα σεμινάρια τελούν υπό την αιγίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Βασικοί άξονες των σεμιναρίων είναι:
• η επιστήμη της Θεολογίας και ιδιαίτερα τα σύγχρονα επιστημονικά ζητήματα που προκύπτουν στη σύνδεσή της με το μάθημα (θρησκεία και θρησκείες, παράδοση και εκσυγχρονισμός, η παρουσίαση της βίβλου, η ιστορική αφήγηση, ερμηνευτικές προσεγγίσεις του δόγματος, η λειτουργία της τέχνης),
• οι διδακτικές προσεγγίσεις του μαθήματος των Θρησκευτικών,
• θέματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης (θρησκείες και πολιτισμός, η θρησκευτική διάσταση),
• τα δικαιώματα του παιδιού και η προαγωγή της ψυχικής και πνευματικής του υγείας,
• οι σύγχρονες μέθοδοι διδασκαλίας,
• τεχνικές επίλυσης συγκρούσεων,
• η χρήση των νέων τεχνολογιών στο σχολείο,
• τα Αναλυτικά Προγράμματα και η εφαρμογή τους.
Οργάνωση
Τα δύο σεμινάρια θα διαρκέσουν 40 εκπαιδευτικές ώρες. θα πραγματοποιηθούν παράλληλα από τη Δευτέρα 16 Νοεμβρίου ως και την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009, κάθε Δευτέρα και Τετάρτη απόγευμα (16.30 – 20.00), στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος, στη Ιερά Μονή Πεντέλης,
Οι εργασίες των σεμιναρίων θα περιλαμβάνουν εισηγήσεις, εργασία σε ομάδες, βιωματικές ασκήσεις και εργαστήρια, δειγματικές διδασκαλίες σε εικονική τάξη, μελέτες περίπτωσης και συζήτηση.
Θα χορηγηθεί βεβαίωση παρακολούθησης.
Θεματολογία και επιμορφωτές
Την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών έχουν αναλάβει μέλη ΔΕΠ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα στελέχη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που έχουν την ευθύνη του μαθήματος των Θρησκευτικών, Σχολικοί Σύμβουλοι, Συγγραφείς διδακτικών εγχειριδίων του μαθήματος και ειδικοί επιστήμονες. Στην επιμόρφωση θα συμμετάσχει και ο Συνήγορος του Παιδιού. Την ευθύνη του προγράμματος έχει ο Άγγελος Βαλλιανάτος, Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων.
Αιτήσεις συμμετοχής: Στείλτε την επισυναπτόμενη αίτηση συμμετοχής στη Γραμματεία του Διορθόδοξου Κέντρου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση mavragka@otenet.gr ή στο φαξ 210-8104558 (υπεύθυνη κα Καλλιόπη Μαυραγκά). Θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας κατάθεσης της αίτησης.

Ετικέτες Technorati: ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ,ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ

Ένα νέο πολιτιστικό ίδρυμα, φάρος τέχνης για την ευρύτερη περιοχή του νομού Τρικάλων, εγκαινιάζει σήμερα ο Πολιτιστικός Οργανισμός του δήμου Τρικκαίων. Πρόκειται για τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Λεωνίδα Κ. Μακρή, ο οποίος υπήρξε διαπρεπής γιατρός και πολυσχιδής προσωπικότητα, με πολύπλευρη δράση στην πόλη και στην περιοχή.

Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος και με αποκλειστικό σκοπό τη δημιουργία μιας κοιτίδας πολιτισμού στο νομό, το νεοκλασικό κτίριο, ιδιοκτησίας του Ιδρύματος, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλεως, το οποίο υπήρξε κατοικία του ιδρυτή και χώρος εξάσκησης του ιατρικού του λειτουργήματος, εκμισθώθηκε στο Δήμο Τρικκαίων προκειμένου να λειτουργήσει απ` αυτόν και με τη συνδρομή του Ιδρύματος αποκλειστικά ως πολυχώρος πολιτιστικού ενδιαφέροντος και να φιλοξενήσει τη «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» του Ιδρύματος.

Το Ίδρυμα Μακρή υποδέχεται τους πρώτους του επισκέπτες με μια έκθεση του Τρικαλινού ζωγράφου Χρίστου Καρά, ο οποίος «επιστρέφει» στο γενέθλιο τόπο του με την έκθεση: «Χρίστος Καράς: ζωγραφική 1960-1980».

«Το έργο του Καρά εκτείνεται με συνέπεια και συνοχή, προσήλωση και ήθος, σε περισσότερα από πενήντα χρόνια», γράφει στο κείμενό του, στον κατάλογο της έκθεσης, ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Μπόλης, ο οποίος έχει και την επιμέλεια της έκθεσης, μαζί με την αρχιτέκτονα κ. Γουργιώτη.

«Η συγκεκριμένη έκθεση- σημειώνει ο Γιάννης Μπόλης- προσπαθεί να καταδείξει τις πρώτες ενότητες δουλειάς του, με χαρακτηριστικά έργα της περιόδου 1960-1980. Ο ίδιος, άλλωστε, προτείνει τα ταξινομικά πλαίσια, επιτρέποντάς μας να παρακολουθήσουμε γραμμικά το ανάπτυγμα της τέχνης του. Μέσα από τις συνέχειες και τις ασυνέχειες, αλλά και τη διάθεση αλλαγής και πειραματισμού που αυτές ορίζουν, μας δίνεται η δυνατότητα να εκτιμήσουμε και να αξιολογήσουμε την ποιότητα και τη σημασία των προτάσεών του, την πορεία μιας αξιόλογης εικαστικής έρευνας, την ενότητα και το συμπαγές των μορφοπλαστικών και των πνευματικών του αναζητήσεων».

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 23 Απριλίου 2010.

Πρόναος, τεύχος 343, 26 Οκτωβρίου 2009

ΙΑ΄ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ

Από σήμερα  Δευτέρα 19 Οκτωβρίου έως και την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου ε.ε., η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού  φιλοξενεί και αυτή τη χρονιά, το ΙΑ Πανελλήνιο Λειτουργικό Συμπόσιο Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων, το οποίο κατ' έτος διοργανώνει η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Λειτουργικής Αναγεννήσεως της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και τελεί υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου.
Το φετινό θέμα του Συμποσίου έχει τίτλο «Λειτουργική Αγωγή», ενώ σ' αυτό θα συμμετάσχουν, ως εισηγητές, καθηγητές των Θεολογικών Σχολών από τα Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και άλλοι αξιόλογοι ομιλητές. Στις εργασίες του Συμποσίου, που θα πραγματοποιηθεί στο Συνεδριακό Κέντρο στα Μελισσιάτικα, θα λάβουν μέρος κληρικοί-εκπρόσωποι από το σύνολο των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ακολουθεί το πλήρες πρόγραμμα:
ΔΕΥΤΕΡΑ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009
16.00 Υποδοχή Συνέδρων.
16.30 Αγιασμός.
Προσφώνηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος
και Αλμυρού κ. Ιγνατίου.
Προσφώνηση του Προέδρου της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής
Λειτουργικής Αναγεννήσεως
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καισαριανής,
Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ.
Χαιρετισμός. Έναρξη εργασιών .
1η Συνεδρία
Πρόεδρος : Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος.
17.30 -18.00
Α.- Εισήγηση : «Έννοια και Ιστορία της λειτουργικής αγωγής».
Εισηγητής : Ελλογιμώτατος κ. Ευάγγελος Θεοδώρου, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
18.00 -18.30
Β. Εισήγηση : «Παράγοντες λειτουργικής αγωγής (Ενορία - Σχολείο - Οικογένεια κ.λπ.)».
Εισηγητής : Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος.
18.30 - 19.30 Συζήτηση.
20.00 Δείπνο.
20.30 Απόδειπνο.
21.00 Συζήτηση επί λειτουργικών θεμάτων
ΤΡΙΤΗ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009
08.30 Πρόγευμα.
2η Συνεδρία
Πρόεδρος : Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος
09.00 Προσευχή - Έναρξη.
09.00 - 09.30
Α. Εισήγηση : «Βαπτισματική αγωγή των πιστών».
Εισηγητής : Ελλογιμώτατος κ. Παναγιώτης Σκαλτσής, Αναπληρωτής Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
09.30 - 10.00
Β . Εισήγηση : «Ευχαριστιακή αγωγή των πιστών».
Εισηγητής : Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος
κ. Ιωάννης Σκιαδαρέσης, Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
10.00 - 10.30
Γ. Εισήγηση : «Η λειτουργική αγωγή του Γάμου και των λοιπών Ιερών Ακολουθιών».
Εισηγητής : Ελλογιμώτατος κ. Γεώργιος Φίλιας, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής
του Πανεπιστημίου Αθηνών.
10.30 - 11.30 Συζήτηση.
11.30 - 12.00 Διάλειμμα.
3η Συνεδρία
Πρόεδρος : Ελλογιμώτατος κ. Γεώργιος Φίλιας,
Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
12.00 - 12.30
Α. Εισήγηση : «Ο παιδαγωγικός χαρακτήρας των εορτών και των μνημών των αγίων».
Εισηγητής : Ελλογιμώτατος κ. Συμεών Πασχαλίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
12.30 - 13.00
Β. Εισήγηση : «Η δια μέσου της θείας λατρείας παιδεία θανάτου των πιστών».
Εισηγητής : Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Κωνσταντίνος Καραϊσαρίδης,
Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
13.00 - 13.30 Συζήτηση.
13.30 Γεύμα.
16.00 Εσπερινός.
4η Συνεδρία
Πρόεδρος : Ελλογιμώτατος κ. Παναγιώτης Σκαλτσής, Αναπληρωτής Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
17.00 -17.30
Α. Εισήγηση : «Από τη λειτουργική στην περιβαλλοντική αγωγή. "Σπουδή στις περιστατικές ευχές του Ευχολογίου "»
Εισηγητής : Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Δημήτριος Τζέρπος, Αναπληρωτής
Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
17.30 - 18.00
Β. Εισήγηση : «Η λειτουργική αγωγή των παιδιών, δια μέσου του μαθήματος των Θρησκευτικών».
Εισηγητής : Ελλογιμώτατος κ. Κωνσταντίνος Δεληκωνσταντής, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
18.00 - 19.00 Συζήτηση.
19.30 Δείπνο.
20.30 Απόδειπνο - Ακολουθία Θείας Μεταλήψεως.
ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009
07.00 - 09.00 Θεία Λειτουργία.
09.00 - 09.30 Πρόγευμα.
5η Συνεδρία
Πρόεδρος : Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Νικόλαος Ιωαννίδης,
Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
09.30 -10.00
Α. Εισήγηση : «Οι λειτουργικές τέχνες (Ναοδομία, Γλυπτική, ξυλογλυπτική, μικροτεχνία κ.λπ.) στην υπηρεσία της λειτουργικής αγωγής».
Εισηγητής : Ελλογιμωτάτη κ. Ιωάννα Στουφή - Πουλημένου, Επίκουρος Καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
10.00 - 10.30
Β. Εισήγηση : «Η εικονογραφία ως μέσον αγωγής των πιστών».
Εισηγητής : Ελλογιμώτατος κ. Γεώργιος Κόρδης, Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
10.30 -11.00
Γ. Εισήγηση : «Η ιερή ψαλμωδία ως μέσον της εν Χριστώ αγωγής των πιστών».
Εισηγητής : Ελλογιμώτατος κ. Αθανάσιος Βουρλής,Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του
Πανεπιστημίου Αθηνών.
11.00 -12.00 Συζήτηση
12.00 - 12.30 Διάλειμμα
6η Συνεδρία
Πρόεδρος : Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ.
12.30 - 13.00
Α . Εισήγηση : «Η ευταξία στη θεία λατρεία ως μέσον αγωγής».
Εισηγητής : Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Θεόδωρος Κουμαριανός,
Λέκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
13.00 - 13.30
Β. Εισήγηση : «Η λειτουργική αγωγή και η σύγχρονη τεχνολογία».
Εισηγητής : Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Γρηγόριος Σταμκόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης.
13.30 - 14.00 Συζήτηση
14.00 - 14.30 Γενική Συζήτηση - Προτάσεις - Συμπεράσματα.
14.30 Αποχαιρετιστήριο Γεύμα.

Sch.I.P: Μια διασχολική συνεργασία οδηγός για τη μετάβαση σε ένα εναλλακτικό, δημοκρατικό Σχολείο.

  Την Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009, στις 14.20, θα παρουσιάσουμε  (Αλέξανδρος Γκίκας, Μαριάννα Βιβίτσου, Δημήτρης Κονετάς και Βασίλης Κωτούλας) το Sch.I.P, μια διασχολική συνεργασία, οδηγό για τη μετάβαση προς ένα εναλλακτικό, δημοκρατικό Σχολείο, στο 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο  ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ.

Περίληψη

Οι κώδικες επικοινωνίας, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας των νέων έχουν πλέον υποστεί σαρωτικές αλλαγές. Αφετηρία και μέσο πλέον είναι το Διαδίκτυο. Το social networking (η κοινωνική δικτύωση), θεωρείται ένα ευρύ πεδίο έκφρασης, διαλόγου και συνεργασίας. Η διασχολική συνεργασία τριών επαρχιακών σχολείων της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Sch.I.P (ακρώνυμο από τα αρχικά των λέξεων Schimatari-Ioannina-Proastio), προσπάθησε να εισάγει στη σχολική πραγματικότητα ένα από τα συνεργατικά περιβάλλοντα του Web 2.0 (Wiki), δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία σε πολλαπλά επίπεδα, στην ενθάρρυνση, στην αυτορρύθμιση, στην έννοια της δομικής ισότητας, στην κατανόηση του «ανήκειν» σε μια ευρύτερη κοινότητα, στη βελτίωση του σχολικού κλίματος και στην ενίσχυση της μαθητικής αυτοεκτίμησης. Οι μαθητές των σχολείων, αποτύπωσαν στο Wiki http://schip.wik.is και στις θεματικές ενότητες που δημιούργησαν, τις απόψεις τους και τους προβληματισμούς τους, αναπτύσσοντας νοητικά σχήματα γύρω από τη δικαιοσύνη, την εξουσία, την αξιοπρέπεια και την προσωπική τους αξία. Έτσι, μαθαίνουν να είναι «κριτικοί αναγνώστες» της πραγματικότητας, να διαμορφώνουν άποψη και να την εκφράζουν ελεύθερα, θέτοντας ερωτήματα και προβληματισμούς. Όλα αυτά χρησιμοποιώντας μια εναλλακτική διαδρομή προς ένα σχολείο πραγματικά δημοκρατικό, που μπορεί να «μιλάει» στους μαθητές με τη γλώσσα που αυτοί χρησιμοποιούν και καταλαβαίνουν, χρησιμοποιώντας τη συνεργατική μάθηση, μέσα σε ένα διαδικτυακό περιβάλλον κοινωνικής δικτύωσης και οικοδόμησης περιεχομένου.

Λέξεις – Κλειδιά: Συνεργατική μάθηση, κοινωνική δικτύωση, κοινωνικός ιστός (Web 2.0), διαδικτυακό συνεργατικό περιβάλλον (wiki), δημοκρατικό σχολείο.

Ετικέτες Technorati: Sch.I.P

Σχολείο 2.0

Το συνέδριο οργανώνεται από την Επιστημονική Ένωση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας για τη Διάδοση των Τεχνολογιών Πληροφορίας κι Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση, σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που ιδρύθηκε το 2003 (629/2004 απόφασή του Πρωτοδικείου Αθηνών), στα πλαίσια των καταστατικών στόχων. Είναι το 6ο στη σειρά (με αρχή το 2003, στο Συνεδριακό της Αργυρούπολης), καθιερωμένη πια συνεδριακή εκπαιδευτική διαδικασία, στον τομέα των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση. Θα διεξαχθεί στον άρτιο και μοντέρνο συνεδριακό χώρο του Πολυχώρου "Απόλλων" της Νομαρχίας Πειραιά, που βρίσκεται στο τέλος της οδού Πειραιώς, στο ύψος της βιομηχανίας "Ελαΐς", στα Καμίνια. Περισσότερες πληροφορίες για το Συνεδριακό Πολυχώρο. μπορείτε να βρείτε κάνοντας κλικ εδώ.
Συνδιοργανωτής του 6ου Συνεδρίου είναι το Ερευνητικό Έργο Rural Wings (Φτερά της Γνώσης) http://www.ruralwings-project.net.
Το συνέδριο αφορά:
• Εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας & δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
• Εκπαιδευτικούς κάθε ειδικότητας με διάθεση χρήσης των Τ.Π.Ε. στην τάξη.
• Μεταπτυχιακούς φοιτητές/ριες του πεδίου των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση
• Yποψήφιους/ες διδάκτορες του πεδίου των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση
• Επιστήμονες με ενδιαφέρον στον τομέα της αξιοποίησης των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση.
• Φοιτητές
• Φίλους της εκπαίδευσης με ενδιαφέροντα στις Τ.Π.Ε. και τις εφαρμογές τους στην εκπαίδευση.

Στόχοι του Συνεδρίου:
• Η παρουσίαση σύγχρονων προσεγγίσεων στην εκπαιδευτική πράξη.
• Η ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών σε θέματα διδακτικής μεθοδολογίας κι εναλλακτικών προσεγγίσεων στην αξιοποίηση των Τ.Π.Ε.
• Η ανταλλαγή εμπειριών και τεχνογνωσίας από μάχιμους εκπαιδευτικούς που εμπλέκονται με εφαρμογές Τ.Π.Ε. στον εκπαιδευτικό χώρο δράσης τους.
• Ο γόνιμος προβληματισμός και ο δημιουργικός διάλογος πάνω σε περιπτώσεις αξιοποίησης των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση. Να δοθεί βήμα σε μάχιμους εκπαιδευτικούς, να παρουσιάσουν τις θεωρητικές & πρακτικές προτάσεις τους αναφορικά με την ένταξη και χρήση των ΤΠΕ στο σχολικό περιβάλλον, αναδεικνύοντας σημεία θετικής αλλά και αρνητικής κριτικής, απέναντι σε μεθοδολογίες, εργαλεία και πρακτικές που ενσωματώνουν τις ΤΠΕ.

• Η ανάδειξη εργασιών και προσπαθειών εκπαιδευτικών, στο πεδίο των εφαρμογών των Τ.Π.Ε στην εκπαίδευση, που δεν τις αναδεικνύει με προθυμία το παραδοσιακό εκπαιδευτικό σύστημα.

• Η δημόσια παρουσίαση του ερευνητικού έργου Rural Wings και των αποτελεσμάτων του στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα στις απομονωμένες  περιοχές.

Παράλληλες συνεδριακές εκδηλώσεις:
Στο 6ο Συνέδριο και κατά τη διάρκεια των εργασιών του, θα βραβευτούν οι νικητές του εκπαιδευτικού διαγωνισμού "καλύτερη εκπαιδευτική ιστοσελίδα για το 2009", όπως ψηφίστηκαν/κρίθηκαν από τους φίλους της ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ, τους ίδιους τους διαγωνιζόμενους,  τους σύνεδρους και τα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής: http://diagonismos2009.org .

Το πρόγραμμα του συνεδρίου –> http://synedrio6.com/PROGRAMMA-2H-EKDOSH.pdf

Ετικέτες Technorati: ΣΧολείο 2.0,6ο Συνέδριο ΕΕΕΠ

ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ 15-17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

«Η σύγχρονη διαπολιτισμικότητα και ο ρόλος της θεολογίας» είναι το θέμα του φετινού θεολογικού συνεδρίου του Παγκρήτιου Συνδέσμου Θεολόγων, που θα πραγματοποιηθεί από 15 έως 17 Οκτωβρίου 2009, στον Πλακιά και στο Σπήλι, στο νότιο Ρέθυμνο.
Πρόκειται για το 17ο κατά σειρά ετήσιο επιστημονικό συνέδριο του Συνδέσμου. Το συνέδριο φιλοξενεί η Ιερά Μητρόπολη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων και έχει την ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στις δύο πρώτες συνεδριακές ημέρες, οι εργασίες θα πραγματοποιηθούν στο συνεδριακό κέντρο «Καλυψώ», στον Πλακιά, και θα ολοκληρωθούν στο Πατριαρχικό Πνευματικό Κέντρο «Ο Άγιος Ραφαήλ», στο Σπήλι.
Αναμένεται να λάβουν μέρος περίπου 200 θεολόγοι από ολόκληρη την Κρήτη. Με τη σειρά που αναφέρονται στο πρόγραμμα, προσκεκλημένοι εισηγητές του συνεδρίου είναι:
1) Χρυσόστομος Σταμούλης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης: «Η γυναίκα του Λωτ και η σύγχρονη θεολογία».
2) Θωμάς Ιωαννίδης, Επίκουρος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Αθηνών: «Καινή Διαθήκη και πολυπολιτισμική κοινωνία».
3) π. Αντώνιος Καλλιγέρης, Διευθυντής του Γραφείου Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών: «Διαπολιτισμικότητα και προοπτική για την ποιμαντική μας διακονία».
4) Θανάσης Παπαθανασίου, Δρ. Θεολογίας, Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Σύναξη": «Η κοινότητα ως βρόχος».
5) Κωνσταντίνος Ζορμπάς, Δρ. Θεολογίας-Κοινωνιολογίας: «O διαπολιτισμικός διάλογος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι συνέπειες για το μάθημα των Θρησκευτικών».
Το κεντρικό θέμα και οι επιμέρους εισηγήσεις του συνεδρίου έρχονται να θίξουν το φλέγον ζήτημα της εποχής που αφορά στο πολυπολιτισμικό φαινόμενο και ειδικότερα την ευθύνη της θεολογίας έναντι της διαπολιτισμικότητας. Στους διαλόγους των πολιτισμών και γενικότερα στις διαπολιτισμικές σχέσεις, οι θρησκευτικές στάσεις αναγνωρίζονται ως σημαντικό κλειδί, που μπορεί να ανοίξει διάπλατα την πόρτα της διαπολιτισμικότητας ή να την κλείσει με θόρυβο.
Όλες οι μεγάλες ιστορικές θρησκείες του κόσμου επικαλούνται κηρύγματα και διδασκαλίες για αλληλοσεβασμό και αποδοχή της ετερότητας. Από την άλλη πλευρά, τα οργανωμένα συστήματα θεολογικής ιδεολογίας, είναι ο συνήθης ύποπτος για τη συντήρηση προκαταλήψεων και φανατισμών. Ως προς τον χριστιανισμό, όπως έγραψε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, «η αυθόρμητη αδελφική παρουσία αγάπης προς όλους τους πλησίον, απλώς και μόνο διότι είναι άνθρωποι, αναγνωρίστηκε ως η πεμπτουσία του χριστιανικού μηνύματος». Η παραδοχή δεν έχει αυτόματες συνέπειες στη ζωή όσων θρησκεύονται. Ούτε είναι αυτονόητη προϋπόθεση στη συγκρότηση σχέσεων. Συχνά, η θεωρία διαψεύδεται από την πράξη, ενώ ο κοινωνικός μετασχηματισμός απαιτεί συνεχή εγρήγορση και προσαρμογή σε νέα δεδομένα.
Τα διλήμματα που σχετίζονται με τη διαπολιτισμικότητα δεν ήλθαν στο προσκήνιο με την άφιξη των μεταναστών και τις ξενόφερτες πολιτιστικές ομάδες. Οι σύγχρονοι δίαυλοι της πληροφορίας, ο νέος καταναλωτισμός, γενικότερα η παγκοσμιοποίηση και ο οδοστρωτήρας του συγκρητισμού, έχουν δημιουργήσει νέες συνθήκες. Για να είμαστε ειλικρινείς, η συντήρηση των πολιτιστικών παραδόσεων δεν είναι στην εποχή μας ο πρωταρχικός στόχος. Η αποξένωση από την παράδοση δεν αποκλείει την ταυτόχρονη καλλιέργεια μιας στείρας ρητορείας για τη διάσωσή της, που ενίοτε φθάνει μέχρι το σωβινισμό και την ξενοφοβία. Η παράδοξη συνύπαρξη, απλώς, συνιστά μια άλλη μορφή πολιτιστικής αλλοτρίωσης.
Την ίδια στιγμή, τα ερωτήματα για αλληλοκατανόηση με σεβασμό στην πολιτιστική ιδιαιτερότητα περιμένουν απαντήσεις. Αυτοί είναι μερικοί από τους προβληματισμούς που καταγράφονται στη θεματική του συνεδρίου των θεολόγων. Ζητούμενο παραμένει, κατά την έκφραση του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, η «καλλιέργεια ενός πνεύματος ανοχής, καταλλαγής και ειρηνικής συμβιώσεως των πιστών των διαφόρων θρησκειών, απηλλαγμένων φανατισμών και φοβιών».

Από: Πρόναος Τεύχος 339, 12 Οκτωβρίου 2009

Του Σταυρού…

Για αιώνες, στις 14 Σεπτεμβρίου, την ημέρα που γιορτάζεται στους ναούς η εορτή της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο επίσκοπος στέκεται στη μέση του ναού και περικυκλωμένος από τον κλήρο, υψώνει με μεγαλοπρέπεια το σταυρό ψηλά πάνω από το εκκλησίασμα και ευλογεί τους πιστούς στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ενώ ο χορός ψέλνει το: «Κύριε ελέησον!» Αυτός ήταν ο εορτασμός στην Χριστιανική αυτοκρατορία , μια αυτοκρατορία που γεννήθηκε κάτω από το σημείο του Σταυρού την ημέρα που ο Μέγας Κωνσταντίνος είδε το όραμα ψηλά στον ουρανό ,και άκουσε τις λέξεις «Εν τούτω νίκα…»…

…Σήμερα όμως, η πολυτάραχη μεγαλούπολη που περιβάλλει την εκκλησία δε συμμετέχει σ’ αυτόν το μυστικό θρίαμβο και είναι εντελώς αποκομμένη απ’ αυτόν. Τα εκατομμύρια των κατοίκων της θα συνεχίσουν να ζουν κανονικά με τα σκαμπανεβάσματά τους, τα ενδιαφέροντά τους, τις χαρές και τις λύπες τους, χωρίς καμμιά αναφορά σε ό,τι συμβαίνει μέσα στο ναό. Γιατί λοιπόν συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τα λόγια σχετικά με τον οικουμενικό θρίαμβο του Σταυρο, και να ψάλλουμε συνέχεια πως ο Σταυρός είναι ακαταμάχητος; Είναι λυπηρό, θα πρέπει να το παραδεχθούμε πως πολλοί χριστιανοί δεν μπορούν να απαντήσουν σ’ αυτό το ερώτημα. Έχουν συνηθίσει να βλέπουν την εκκλησία σαν σε εξορία, στην περιφέρεια της ζωής τους, αποκομμένη από τον πολιτισμό, τη ζωή, το σχολείο, από παντού…

… Μου φαίνεται πως συνεχίζουμε να εορτάζουμε την Ύψωση του τιμίου Σταυρού και να επαναλαμβάνουμε τα αρχαία νικητήρια λόγια όχι απλώς για να εξυμνήσουμε μια νίκη που κερδίσαμε ή για να θυμηθούμε ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πλέον, αλλά για να σκεφθούμε βαθύτερα το νόημα που έχει η λέξη «νίκη» για τη Χριστιανική πίστη. Ίσως μόνο τώρα, απογυμνωμένοι καθώς είμαστε από την εξωτερική εξουσία και δόξα, από την κυβερνητική υποστήριξη και τον ανείπωτο πλούτο, από όλα τα φανερά σύμβολα της νίκης, μπορέσουμε να καταλάβουμε πως όλα αυτά δεν αποτελούσαν ίσως τη γνήσια νίκη. Ο σταυρός που υψωνόταν πάνω από τα πλήθη εκείνη την εποχή ήταν καλυμμένος με χρυσό και άργυρο και στολισμένος με πολύτιμους λίθους. Κανείς όμως χρυσός, άργυρος ή πολύτιμος λίθος δεν μπορεί να εξαφανίσει το αρχικό νόημα του Σταυρού ως οργάνου ταπείνωσης, βασάνων και εκτέλεσης ,στο οποίο καρφωνόταν κάποιος, περιφρονημένος από όλους, ασθμαίνοντας από τον πόνο και τη δίψα. Έχουμε το θάρρος να αναρωτηθούμε: αν πέθαιναν όλα αυτά τα Χριστιανικά βασίλεια και οι πολιτισμοί, αν η ήττα υποκαθιστούσε τη νίκη, δε θα συνέβαινε αυτό επειδή εμείς οι χριστιανοί γίναμε τυφλοί μπροστά στο έσχατο νόημα και το αληθινό περιεχόμενο του σημαντικότερου συμβόλου του Χριστιανισμού; Αποφασίσαμε να αποκρύψει αυτό το νόημα ο χρυσός και ο άργυρος. Αποφασίσαμε επίσης πως ο Θεός επιθυμεί τη λατρεία του παρελθόντος.
Τιμούμε το Σταυρό, τον υψώνουμε, ψέλνουμε τη νίκη του Χριστού: δε σημαίνει αυτό πάνω απ’ όλα πίστη στον Σταυρωμένο και πίστη πως ο Σταυρός είναι ένα σημείο φοβερής ήττας; Καθότι ο Σταυρός γίνεται νίκη και θρίαμβος μόνο επειδή είναι ήττα, και μόνο στο μέτρο που γίνεται αποδεκτός ως ήττα. Όχι, ο Χριστός δεν εισήλθε στον κόσμο για να νικήσει με έναν εξωτερικό τρόπο. Του προσφέρθηκε ένα βασίλειο, αλλά το αρνήθηκε. Ακόμη και τη στιγμή που προδομένος πέθαινε, είπε: «ή δοκείς ότι ου δύναμαι άρτι παρακαλέσαι τον πατέρα μου, και παραστήσει μοι πλείους ή δώδεκα λεγεώνας αγγέλων;» ( Ματθ. 26,53 ). Ωστόσο ο Χριστός ποτέ άλλοτε δεν ήταν περισσότερο βασιλιάς παρά όταν ανέβηκε στο Γολγοθά, φέροντας στους ώμους του το Σταυρό, ενώ το γεμάτο μίσος και χλευασμό πλήθος Τον περικύκλωνε. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν εμφανέστερη η βασιλική εξουσία Του παρά όταν Τον έφερε ο Πιλάτος μπροστά στο πλήθος, ντυμένο την πορφύρα, καταδικασμένο σε θάνατο ως εγκληματία, με το ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι, και τον Πιλάτο να λέει στον εξαγριωμένο όχλο: «ίδε ο βασιλεύς υμών». Μόνο εδώ μπορούμε να δούμε ολόκληρο το μυστήριο του Χριστιανισμού, επειδή η νίκη του Χριστιανισμού βρίσκεται στη χαρούμενη πίστη πως εδώ, μέσα από τον περιφρονημένο, σταυρωμένο και καταδικασμένο άνθρωπο, η αγάπη του Θεού άρχισε να φωτίζει τον κόσμο και άνοιξε ένα βασίλειο που κανείς δεν έχει δικαίωμα να κλείσει.
Ο καθένας μας λοιπόν πρέπει να δεχθεί το Χριστό με όλη του την καρδιά, όλη του την ψυχή και όλη του την ελπίδα. Ειδάλλως όλες οι εξωτερικές νίκες είναι χωρίς νόημα. ..

… Παρόλα αυτά ο Σταυρός υψώνεται ακόμη, εκτίθεται και θριαμβεύει. «Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας». Επειδή σε όποιο σκοτάδι κι αν βρίσκονται οι άνθρωποι, όσο μεγάλος κι αν είναι ο θρίαμβος του κακού σ’ αυτόν τον κόσμο, η καρδιά μας γνωρίζει ακόμη και ακούει τα λόγια, «αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον.»

Από το βιβλίο «π. Αλέξανδρος Σμέμαν
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
ΕΤΗΣΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
ΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ- Β΄
Μετάφραση από το Αγγλικό:
Ιωσήφ Ροηλίδης
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ

Αναδημοσίευση από:

http://www.gonia.gr/gonia.php?article=3081

Συνέδριο για τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον συνέδριο, εξ επόψεως εκκλησιαστικής και επιστημονικής, για τα 200 χρόνια από την κοίμηση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, πρόκειται να διεξαχθεί από τις 3 μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου στον Πεντάλοφο της Γουμένισσας (στο νομό Κιλκίς), με διοργανωτή το εκεί Ιερό Κοινόβιο του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Συμφώνως με το εκδοθέν δελτίο Τύπου, το Ιερό Κοινόβιο του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου που αποτελεί Μετόχιο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Ορους, με αφορμή την συμπλήρωση διακοσίων ετών από την κοίμηση του προστάτου Αγίου του, διοργανώνει το Επιστημονικό αυτό Συνέδριο από 3ης έως 5ης Σεπτεμβρίου 2009.
Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Ιερό Κοινόβιο. Εγκριτοι καθηγητές Πανεπιστημίου από τις Θεολογικές Σχολές του ΑΠΘ και του ΕΚΠΑ θα μιλήσουν επί τω σκοπώ της μελέτης και της ανάδειξης του σπουδαίου θεολογικού έργου του Αγίου.
Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου θα κηρύξει την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου2009 και ώρα 7 μ.μ ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου, αρχιμ. π. Χρυσόστομος και θ’ ακολουθήσει εισαγωγική ομιλία από τον Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, αρχιμ. π. Ελισαίο.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για άνδρες και γυναίκες.
Για περισσσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στην Ιερά Μονή και στο τηλέφωνο 23430 42314 23430 42314 , ὧρες 12-2 μ.μ. καθημερινώς και στο τηλεομοιότυπο (fax): 23430 43080
Για να δείτε ολόκληρο το πρόγραμμα του Συνεδρίου κάντε κλίκ εδώ: http://www.zoiforos.gr/images/stories/Programma%20Synedriou%20Ag.%20Nikodimou.pdf

Από το: www.amen.gr

Ο ιερός Αυγουστίνος στη Δυτική και Ανατολική Παράδοση

Από τις 3 μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου στη πόλη της Ρώμης θα πραγματοποιηθεί το 11ο κατά σειρά επιστημονικού χαρακτήρα διαχριστιανικό συμπόσιο που συνδιοργανώνουν εν είδει θεσμού, κατ’ έτος, τα τελευταία ένδεκα χρόνια το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και το Φραγκισκανό Ινστιτούτο Πνευματικότητας του Ποντιφικού Πανεπιστημίου Antonianum της Ρώμης, σε συνεργασία με το Πατρολογικό Ινστιτούτο Augustianum της Ρώμης.
Ως θέμα του φετινού Συμποσίου έχει επιλεγεί «Ο ιερός Αυγουστίνος στη Δυτική και την Ανατολική Παράδοση» («Sant’Agostino nella tradizione occidentale e orientale»), ενώ στις εργασίες, από ελληνικής πλευράς θα συμμετάσχουν, στο προεδρείο ο πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας κ. Δημ. Καϊμάκης και ο καθηγητής κ. Ανέστης Κεσσελόπουλος και με σχετικές εισηγήσεις τους οι καθηγητές του Τμήματος κ.κ. Πέτρος Βασιλειάδης, Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Γεώργιος Μαρτζέλος, οι αναπληρωτές καθηγητές κ.κ. Δήμητρα Κούκουρα και Παναγιώτης Σκαλτσής οι επίκουροι καθηγητές κ.κ. Αννα Κόλτσιου – Νικήτα, Νίκος Μαγγιώρος, Χρήστος Αραμπατζής, Φώτης Ιωαννίδης και ο λέκτορας κ. Παναγιώτης Υφαντής.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του Συμποσίου έχει ως ακολούθως:
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου
09.00 Θεία Λειτουργία (κατά το ρωμαϊκό τυπικό) στο Μοναστήρι των αυγουστινιανών των Santi Quattro Coronati
Έναρξη του Συμποσίου
ΠΡΟΕΔΡΟΙ: Ο Mons. ELEUTERIO FORTINO και ο καθ. ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

11.00 Χαιρετισμοί των ακαδημαϊκών αρχών

12.00 Σεβ. Αρχιεπ. Κέρκυρας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΠΙΤΕΡΗΣ - Εισαγωγή στο θέμα του Συμποσίου
Πρώτη συνεδρία
ΠΡΟΕΔΡΟΙ: Οι καθ. PIETRO MESSA και AΝΕΣΤΗΣ ΚΕΣΣΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

17.00 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΤΖΕΛΟΣ: Νους και βούληση κατά τον ιερό Αυγουστίνο και την ανατολική πατερική παράδοση.

17.30 Johannes B. FREYER, OFM: Ο Άγιος Αυγουστίνος στην φραγκισκανική παράδοση

18.00 Συζήτηση
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου
Δεύτερη συνεδρία
ΠΡΟΕΔΡΟΙ: Οι καθ. MARIA GRAZIA MARA και ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ09.00 Nello CIPRIANI, OSA: Οι τριαδολογικές απόψεις του Αγίου Αυγουστίνου

09.30 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΑΛΤΣΗΣ – ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ: Η γλυκύτητα του Θεού στον Αυγουστίνο Ιππώνας¬. Παράλληλες αναγνώσεις – Ορθόδοξες λατρευτικές ακολουθίες προς τιμήν του ιερού Αυγουστίνου.

10.00 Συζήτηση

11.00 Διάλλειμα

11.30 VITTORINO GROSSI, OSA: Η θεολογική εξέλιξη της αυγουστινιανής ανθρωπολογίας.

12.00 ΦΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Η θεία χάρη στον ιερό Αυγουστίνο και στην Ανατολική Παράδοση

12.30 Συζήτηση
Τρίτη συνεδρία
ΠΡΟΕΔΡΟΙ: Οι καθ. PIERLUIGI CARMINATI και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΤΖΕΛΟΣ

17.00 ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ – ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Αυγουστίνος - Παύλος – Προφήτες: Το πρόβλημα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας

17.30 ROBERT DODARO, OSA: Η πνευματική τελείωση κατά τον Αυγουστίνου.

18.00 Συζήτηση
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου
Τέταρτη συνεδρία
ΠΡΟΕΔΡΟΙ: Οι καθ. ROBERT DODARO και ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΥΚΟΥΡΑ

09.00 ]MARIA GRAZIA MARA: Ο Αυγουστίνος και μερικοί Έλληνες Πατέρες

09.30 ΑΝΝΑ ΚΟΛΤΣΙΟΥ - ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ: Ελληνικές μεταφράσεις έργων του ιερού Αυγουστίνου: κίνητρα και σκοποί - Το κύρος και η αυθεντία του ιερού Αυγουστίνου στην μεταβυζαντινή γραμματεία.

10.00 Συζήτηση

11.00 Διάλλειμα

11.30 BASILIO PETRÀ: Το θέμα της πλάνης στον Άγιο Αυγουστίνο υπό το φως της σύγχρονης ηθικής

12.00 ΝΙΚΟΣ ΜΑΓΓΙΩΡΟΣ: Ο ιερός Αυγουστίνος στην κανονική παράδοση της Ανατολής

12.30 Συζήτηση

Πέμπτη συνεδρία

ΠΡΟΕΔΡΟΙ: Οι πρόεδροι του Istituto di Spiritualità del P.U.A. & του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, καθ. PAΟLO MARTINELLI και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΪΜΑΚΗΣ

16.00 Συμπεράσματα

18.00 Εσπερινός κατά το βυζαντινό τυπικό στον Ι. Ν. των Αγίων Θεοδώρων της Ρώμης

21.00 Μουσική εκδήλωση:Concerto Ritratti di Maria eseguito dal coro Vocalia consort diretto da Marco Berrini, presso la Chiesa di s. Maria in Ara Coeli di Roma.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
L’XI SIMPOSIO INTERCRISTIANO È SPONSORIZZATO DA: Curia Generale dei Frati Minori CappucciniProvincia Veneta dei Frati Minori CappucciniProvincia di Foggia dei Frati Minori CappucciniProvincia di Roma dei Frati Minori Cappuccini
ΤΟΠΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ
3-4 Σεπτεμβρίου: Collegio Internazionale s. Lorenzo da Brindisi dei Frati Minori CappucciniG.R.A. Km. 65.050, 00166 RomaTηλ. * Fax 0039.06.6616.2401
5 Σεπτεμβρίου: Istituto Patristico Augustinianum di RomaVia Paolo VI 25, 00193 RomaTηλ. * Fax 0039.06.6800.6298
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
FR. PAOLO MARTINELLI, OFMCAP fp.martinelli@virgilio.it . FR. LUCA BIANCHI, OFMCAP lucabianchi61@libero.it

ΕΠΙΚ. ΚΑΘ. NIKΟΣ MAΓΓΙΩΡΟΣ nikmag@theo.auth.gr ΕΠΙΚ. ΚΑΘ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ arab@theo.auth.gr

Από το www.amen.gr

ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ ο Θεσσαλός

Πρόκειται για ένα τριμηνιαίο πολιτιστικό περιοδικό προβληματισμού, που απευθύνεται στο Θεσσαλικό, αλλά και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο.
Διευθυντής είναι ο αξιόλογος κ. Θάνος Κ. Αθανασόπουλος.
Όποιος ενδιαφέρεται για το περιοδικό, μπορεί να τηλεφωνήσει: 2102019555 και 6977370671.
ή στη διεύθυνση: Σαρανταπόρου 17, Πατήσια, Αθήνα 111 44.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΟΥ ΤΗΣ Ι. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΡΧΙΜ. ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ

O Απόστολος των Εθνών, ο Μέγας Παύλος, απευθύνθηκε στους Αθηναίους, από αυτόν εδώ τον χώρο, ατενίζοντας όπως και τότε αλλά όπως και εμείς τώρα, το ιερό μνημείο του Παρθενώνος, το κόσμημα της τέχνης και του πολιτισμού μας, το σύμβολο της αρμονίας και της θρησκευτικότητος των αρχαίων Ελλήνων. Θρησκευτικότητος, εν πολλοίς αντίθετη με το περιεχόμενο του μηνύματος που ήθελε να κομίσει ο Απόστολος από την Ταρσώ προς τους σοφούς της εποχής του, προς τους εγκρατείς της στωϊκής και της επικούρειας φιλοσοφίας, προς τους Αθηναίους κατοίκους δηλαδή της πρωτευούσης του πνεύματος και της διαλεκτικής μεθόδου.

Στο σημείο αυτό, στον ιστορικό χώρο του Αρείου Πάγου, κάθε Έλλην η ξένος πολίτης είχε το δικαίωμα να παρουσιάζει τις ιδέες του, τις οποίες και έθετε ως θέμα συζητήσεως μεταξύ των παρευρισκομένων ακροατών, αποδεικνύοντας περίτρανα το πνεύμα διαλόγου και επικοινωνίας που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει διαχρονικά το γένος μας, αλλά και την ελευθερία λόγου της Αθηναϊκής Πολιτείας.

Ο Παύλος, ευρισκόμενος κατά την πρώτη του αποστολική περιοδεία στην Ελλάδα, δεν θα ήτο δυνατόν να μην επισκεφθεί την Αθήνα, έχοντας σκοπό να κηρύξει τον αληθινό λόγο στους Έλληνες, τον Αναστάντα Χριστό, ο οποίος και μέχρι σήμερα είναι "σημείον αντιλεγόμενον"(1). Αξίζει όμως να δούμε την εποχή κατά την οποίαν ο Απόστολος των Εθνών αποφάσισε να διευρύνει και προς την Ελληνική σκέψη το ευαγγελικό μήνυμα. Αξίζει να δούμε σε ποιά κατάσταση βρισκόταν το ελληνικό πνεύμα και πως οι Αθηναίοι υποδέχθηκαν έναν νέο προφήτη-κήρυκα μιας άλλης θρησκευτικής θεώρησης από την διαδεδομένη ως τότε θρησκεία των ειδώλων. Το δωδεκάθεο και οι Ολύμπιες Θεότητες κατέκλυζαν την θρησκευτική έκφραση πολλών, χωρίς όμως να παρατηρείται η ίδια ζέση της χρονικής περιόδου πριν τον χρυσό αιώνα του Περικλή, εποχή η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ο κολοφώνας της δημιουργίας στους τομείς της τέχνης και του πολιτισμού.

Ο Παύλος, λόγω της καταγωγής του είχε την δυνατότητα να γνωρίζει την φιλοσοφική σκέψη, τόσο του Πλάτωνα και των Σωκρατικών, όσο και του Αριστοτέλη, γεγονός το οποίο είχε εξάψει την επιθυμία του να επισκεφθεί την περιοχή όπου τα πρόσωπα αυτά έδρασαν και μεγαλούργησαν. Επισκέφθηκε όμως, μία Αθήνα, που γνώριζε μόνον πλέον εξ ακοής τις αξίες των μεγάλων φιλοσόφων, διότι ενώ η πόλις της Παλλάδος Αθηνάς αριθμούσε 20.000 περίπου πολίτες, ταυτόχρονα συνυπήρχαν 40.000 δούλοι-άνθρωποι από άλλα μέρη του τότε κόσμου, προκαλώντας ένα μεγάλο προβληματισμό για το κατά πόσον οι αρχές και οι αξίες του σεβασμού στο ανθρώπινο πρόσωπο και της απόλυτης ελευθερίας εκάστου, εξέφραζαν τελικώς κάθε έναν από τους Αθηναίους πολίτες. Η κατάσταση αυτή ήταν ένα βαρύτατο πλήγμα στο ιδεατό μοντέλο της Δημοκρατίας, διότι ήταν αδύνατον να συνυπάρξουν σ' αυτήν η δουλεία με την ελευθερία.

Πως είναι λοιπόν δυνατόν, μία πόλις, ένα έθνος, μία φυλή που τόσο εξύψωσε το ανθρώπινο ον, να μην μπορεί πρακτικά να βιώσει τις πλέον αναγκαίες αξίες τις ισότητος και του αλληλοσεβασμού, αξίες που κατεξοχήν απορρέουν από τις δημοκρατικές κοινωνίες; Η απάντηση βρίσκεται σ` αυτήν ακριβώς την πρώτη και συγκλονιστική ομιλία του Αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο.

Κεντρικά γνωρίσματα της όλης προσωπικότητος του Αποστόλου των Εθνών είναι αδιαμφισβήτητα η ισχυρή πίστη του στον Θεό, η επιμονή στην αποστολή του και η θυσιαστική του διάθεση απέναντι στον κάθε άνθρωπο. Ευρισκόμενος ο Παύλος στην Αθήνα, και μάλιστα σε αυτόν τον επιβλητικό βράχο, δεν θα μπορούσε να μην αισθανθεί το δέος και το ιστορικό βάρος όλων εκείνων που ετίμησαν το βήμα αυτό. Δεν θα μπορούσε, ας μου επιτραπεί, να μην αισθανθεί φόβο για το πως θα αντιμετώπιζε τα ιερά «τέρατα» της φιλοσοφικής διανόησης;

Επιτρέψτε μου όμως να σας παρουσιάσω τη διαφορετικότητα. Όλα εκείνα τα στοιχεία που ανέδειξαν την αποστολική αυτή μορφή σε ηγετική φυσιογνωμία όλων των χριστιανών, διότι χωρίς τον Παύλο δεν θα μπορούσε κανείς να προδιαγράψει το μέλλον, τόσο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, όσο και απάσης της ανθρωπότητος.

Που βρίσκεται, λοιπόν, η απάντηση στο ερώτημα της αποδοχής του μηνύματος του Αποστόλου; Γιατί οι Αθηναίοι δέχθηκαν να ακούσουν έναν Ιουδαίο-ξένον προς εκείνους φιλόσοφο; Γιατί του έδωσαν και δεύτερη ευκαιρία "ακουσόμεθά σου και πάλιν περί τούτου"(2); Ίσως η κοινωνική ανισότητα που χαρακτήριζε την συγκεκριμένη αθηναϊκή περίοδο είναι ένας λόγος. Ίσως, η πλήξη που εξέφραζε πολλές φορές τους διανοουμένους να είναι ένας ακόμα. Ίσως, η επιθυμία η η ανάγκη για κάτι νέο, κάτι καινούργιο, δυναμικό και αναζωογονητικό να είναι μερικές ακόμα από τις αιτίες που ώθησαν τους πολίτες της Αθήνας να ακούσουν εκ νέου τον εκ Ταρσού παρεπίδημο. Όμως, σίγουρα, η πραγματική αιτία, η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται σε βαθύτερα γεγονότα, τα οποία σχετίζονται με το τρανότατο παράδειγμα των δούλων και των ελεύθερων πολιτών. Ο άνθρωπος που είχαν μπροστά τους είχε την δύναμη να γεφυρώσει την κοινωνική αυτή ανισότητα. Να ισορροπήσει ανάμεσα στις προσωπικές φιλοδοξίες και τις επιδιώξεις εκάστου. Μίλησε για ίση αντιμετώπιση μεταξύ δούλων και ελεύθερων "ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ . . . "(3) και έτσι, με αυτό το διαχωρισμό εθεολόγησε. Ομολόγησε πως αν, όντως είσαι χριστιανός, βαπτισμένο μέλος της Εκκλησίας, δεν μπορεί παρά να βιώνεις ότι πιστεύεις. Να είσαι σε πλήρη ακολουθία λόγων και έργων. Αυτός άλλωστε πρέπει να ήταν και ο φόβος του Παύλου ενώπιον του ιερού βράχου. Θα μπορέσω εγώ, ίσως να μονολογούσε, να αποτελέσω έμπρακτο παράδειγμα για τους Αθηναίους, θα μπορέσω να αποδείξω σ'αυτούς το μεγαλείο αυτού που εκπροσωπώ; Θα μπορέσω να καλύψω το χρυσό ένδυμα και το απαράμιλλο κάλλος των αγαλμάτων από έναν φτωχό και ταπεινό Θεό, θα μπορέσω να μεταφέρω το απλό αλλά αληθινό μήνυμα του Χριστού; Αυτές οι σκέψεις προβλημάτιζαν τον Απόστολο των Εθνών, όχι λόγω της δικής του απιστίας, αυτό άλλωστε δεν μαρτυρείται πουθενά στο Ευαγγέλιο, αλλά λόγω της πορρώσεως των Ελλήνων, οι οποίοι απηχούσαν τα μεγαλεία του παρελθόντος, είχαν όμως απολέσει την σύνδεση λόγων και έργων.

Ο βράχος αυτός, αποτελεί διαχρονικό σύμβολο της άρρηκτης σύζευξης Ελληνισμού και Χριστιανισμού, αποδεικνύει το μεγαλείο της αλληλοπεριχωρήσεως, ενώ καταδεικνύει την υπεροχή του ζωντανού Θεού, ο οποίος φανερώνεται εν τόπω και χρόνω, λαμβάνει ανθρώπινη σάρκα, πάσχει για κάθε άνθρωπο, ανασταίνεται και ζει μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ο σαρκωμένος Λόγος ενδύεται με το ανθρώπινο πρόσωπο, γίνεται ο ίδιος πρόσωπο σε μία σχέση κοινωνίας και αγάπης, ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με το προσωπείο του αρχαίου θεάτρου. Γιατί; Διότι έτσι προετοίμασε την ουσιαστική αλλαγή του ελληνικού πνεύματος, οδηγώντας προς το Πρόσωπο, προς τον ίδιο τον Εσταυρωμένο Χριστό, απαλλάσσοντας τον κάθε άνθρωπο από την επιφανειακή προσέγγιση των διαπροσωπικών σχέσεων.

Αυτό το πρόσωπο προσπάθησε να διατρανώσει ο Παύλος στους Αθηναίους. Αυτή τη νέα θεώρηση του ανθρωπίνου όντος, όχι ως ατομοκεντρική έκφραση, αλλά ως μοναδικό πρόσωπο κατά πάντα ισότιμο και ισόκυρο με την ουσία του Θεού που δεν είναι άλλη από την έκφραση της αγάπης Του προς τον πονεμένο άνθρωπο. Αυτό το στοιχείο έλειπε από την αρχαία διανόηση για να ολοκληρωθεί η μερική τελειότητά της. Αυτόν τον άγνωστο Θεό προσπάθησε να κηρύξει ο Απόστολος της αγάπης στους Αθηναίους, με σκοπό να τους οδηγήσει στην πραγματική πράξη των ιδεών που γέννησαν την δημοκρατία και το ολυμπιακό πνεύμα.

Είναι όμως ιδιαιτέρως επίκαιρο να δούμε πως το πρόσωπο αυτό για το οποίο μίλησε ο Παύλος, έχει αποκτήσει σήμερα τον σεβασμό και την αξία που θα έπρεπε να έχει σε κάθε καλώς νοουμένη αναπτυγμένη κοινωνία. Γίνεται πολύς λόγος για την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για τις αξίες που περιγράφουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Η ιατρική επιστήμη επί παραδείγματι, αναζητά τα όρια αυτού του σεβασμού, αντιμετωπίζοντας τεράστια ηθικά διλήμματα με αποτέλεσμα να συγκρούονται επιστήμη και θεολογία λόγω αυτής της αδυναμίας. Το πρόσωπο όμως, ο κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως χρώματος, γλώσσας, πολιτισμού και θρησκείας, παραμένει ο μεγάλος ηττημένος αυτής της διαμάχης. Η συνεχώς αυξανόμενη φτώχεια, η διογκούμενη οικονομική κρίση, η πολιτική αστάθεια, το καθεστώς του πολέμου, η κοινωνική ανισότητα και ο θρησκευτικός φανατισμός ωθούν πολλούς ανθρώπους στην λύση της μετανάστευσης προς ένα καλύτερο αύριο, προς μία νέα πατρίδα στην οποία θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τα παραπάνω προβλήματα. Σ αυτήν την νέα πραγματικότητα το πρόσωπο ταλανίζεται από τις νέες συνθήκες που καλείται να αντιμετωπίσει. Εντάσσεται σ έναν νέο χώρο προκλήσεων, διεκδικώντας τα θεμελιώδη και πανανθρώπινα δικαιώματα που αρμόζουν σε κάθε πρόσωπο από όπου και αν αυτό προέρχεται.

Αξίζει να παραθέσουμε εδώ ένα μέρος σε νεοελληνική απόδοση από τον λόγο του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης περί φιλοπτωχείας και ευποιΐας, στον οποίο αρκετούς αιώνες πριν συγκεκριμένα τον 4ο αιώνα μ.Χ. αναφέρεται προφητικά η σημερινή κατάσταση: "Ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε γύρω μας να αφθονούν οι γυμνοί και οι άστεγοι. Είναι πάμπολλοι οι πρόσφυγες που χτυπούν τις πόρτες μας. Πάμπολλοι είναι και οι ξένοι και οι μετανάστες. Όπου και αν κοιτάξεις θα δεις χέρια απλωμένα σε ζητιανιά. Για σπίτι έχουν την ύπαιθρο. Φωλιάζουν σε τρύπες όπως οι νυχτοκόρακες και οι κουκουβάγιες. Για χωράφι έχουν την διάθεση όσων δίνουν ελεημοσύνη. Πίνουν νερό από τις κρήνες, όπως τα ζώα και για ποτήρια έχουν τις χούφτες τους. Κρεβάτι, το έδαφος. Η ζωή τους είναι πλέον γεμάτη μετακινήσεις και αγριάδα, όμως δεν ήταν έτσι εξ αρχής. Ας όψονται η συμφορά και η ανάγκη"(4).

Σε πόσους, δεν είναι γνωστές αυτές οι εικόνες που περιγράφει ο πατήρ της Εκκλησίας. Πόσοι εξ ημών δεν αντιμετωπίζουμε καθημερινώς παρόμοιες καταστάσεις; Δεν είναι τρανότατη απόδειξη της εξαθλίωσης του ανθρωπίνου προσώπου οι παραπάνω εικόνες; Γι` αυτόν τον άνθρωπο μίλησε λοιπόν ο Απόστολος Παύλος στους Αθηναίους. Αυτό το πρόσωπο είναι η ομολογία του Αποστόλου, στο οποίο φανερώνεται ο Ιησούς Χριστός, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.

Αν και σήμερα μιλούσε από αυτόν τον βράχο ο Παύλος και ρωτούσε τους Αθηναίους, όλους εμάς δηλαδή, 2.000 χρόνια μετά την ανάσταση του Θεανθρώπου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι βιώνουμε την κατάσταση αυτή; Θα μπορούσαμε να δηλώσουμε ότι αγαπάμε με τρόπο τέτοιο που να ανοιγόμαστε σε κάποιον άλλο, σε κάποιον ξένο, χωρίς προϋποθέσεις προσωπικής ευδαιμονίας και εγωϊστικής αυταρέσκειας; Η αγάπη στην Εκκλησία αρχίζει από τον Ιησού Χριστό και καταλήγει σε κάθε μέλος Της, δημιουργώντας μία αμφίδρομη σχέση, η οποία φανερώνεται στην ευχαριστιακή σύναξη, δοξάζεται όμως στο πρόσωπο του πλησίον, του άλλου, του ξένου. "Ο γαρ αγαπών, τον έτερον νόμον πεπλήρωκε"(5) υπογραμμίζει ο Παύλος στην επιστολή του προς Ρωμαίους, αποσαφηνίζοντας το μεγαλείο της αγάπης στην διαπροσωπική σχέση, προσκαλώντας παράλληλα κάθε πιστό χριστιανό να πράξει το ίδιο.

Εμείς, αγαπητοί μου, έχουμε μπροστά μας αυτή την πρόκληση-πρόσκληση για να δούμε τον άλλο ως πρόσωπο, ως ξεχωριστή οντότητα με αξίες και αρχές που χρήζει σεβασμού και τιμής, όχι μόνον επειδή υπάρχει η εκφράζει απόψεις που συμφωνούμε η διαφωνούμε με αυτές, αλλά διότι αντικατοπτρίζει την Τριαδικότητα του Θεού, την δόξα Του και την λάμψη Του, τη φανέρωση της Βασιλείας του Θεού επί της γης.

"του γαρ και γένος εσμέν", αυτού του ιδίου γένους και από την ίδια σάρκα είμαστε όλοι πλασμένοι. Ας είναι η σημερινή ημέρα η απαρχή της προσωπικής, πλέον, αναφοράς μας προς τους εγγύς και τους μακράν. Ευχηθείτε, ο Μέγας των Εθνών Απόστολος Παύλος να δέεται προς τον αρχιποίμενα Χριστό για την πραγμάτωση αυτής της ευχής, για την ολοκλήρωση του ευαγγελικού λόγου με σκοπό την απροϋπόθετη και προσωπική αγάπη προς πάντας. Ευχηθείτε να αποχωρήσουμε όλοι από αυτόν τον χώρο, έχοντας ελπίδα ότι μπορούμε να είμαστε πρόσωπα αγάπης, πρόσωπα καταλαγής και συμφιλίωσης, ζωντανές εικόνες ενός ζωντανού Θεού.
Γένοιτο.

---

Σημειώσεις

1. Λουκ. 2,34.

2. Πραξ. 17, 32-33.

3. Γαλ. 3,28.

4. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ, Περί φιλοπτωχίας και ευποιΐας, λόγος Α/, PG 46, 457A-C.

ΠΡΟΝΑΟΣ, Τεύχος 324, 13 Ιουλίου 2009

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “ΚΙΒΩΤΟΣ”

Εκδόθηκε το 4ο τεύχος του περιοδικού ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ.

Το περιοδικό είναι μια έκδοση της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας και φιλοξενεί ενδιαφέρουσες απόψεις και άρθρα καταξιωμένων επιστημόνων.

ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΗΣ Α.Θ.Π ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΙΩΝ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

 

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

Μακαριώτατε και λίαν αγαπητέ εν Κυρίω αδελφέ και συλλειτουργέ κύριε Κύριλλε, Πατριάρχα Μόσχας και πάσης Ρωσσίας, μετά της τιμίας συνοδείας Υμών,
Εν χαρά μεγάλη, αγάπη βαθεία και τιμή πολλή υποδεχόμεθα Υμάς σήμερον εις τας αυλάς της Εκκλησίας εκείνης, εκ της οποίας εξεπέμφθη το ανέσπερον φως της αγίας και αμωμήτου Ορθοδόξου πίστεως προς τον ευγενή και ευλογημένον υπό του Κυρίου Ρωσσικόν λαόν, τον οποίον, ατενίζοντες την στιγμήν ταύτην εν τω τιμίω προσώπω της Υμετέρας Μακαριότητος, χαιρετίζομεν και ασπαζόμεθα εγκαρδίως, δεόμενοι του Κυρίου όπως επευλογή αυτόν δια της χάριτος Αυτού, στηρίζων αυτόν «εν τη άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει» (Ιούδα 3), και αυξάνων τον ον ούτος έλαβεν εντεύθεν σπόρον του Ευαγγελίου.
Η πρώτη αύτη και επίσημος επίσκεψις της Υμετέρας Μακαριότητος, υπό την Πατριαρχικήν αυτής ιδιότητα, εις την έδραν του Οικουμενικού τούτου Θρόνου είναι πλήρης ιερού συμβολισμού και εκκλησιολογικής σημασίας. Διότι δι αυτής δηλούται κατά τρόπον εναργή τούτο μεν ο ακατάλυτος δεσμός των δύο Εκκλησιών ημών, τούτο δε η κατά την κρατούσαν ιεράν και απαράβατον κανονικήν τάξιν ενότης της Αγίας ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δικαίως, όθεν, εγγράφει εις τας δέλτους της ιστορίας αυτού το καθ΄ ημάς Οικουμενικόν Πατριαρχείον την επίσκεψιν Υμών ταύτην ως άξιον ιδιαιτέρας μνείας γεγονός, και αναπέμπει δόξαν τω Δομήτορι της Εκκλησίας, διότι εχαρίσατο ημίν την δωρεάν και ευλογίαν ταύτην.
Η από κοινού τέλεσις της Θείας Ευχαριστίας σήμερον, Μακαριώτατε αδελφέ, συνιστά την υψίστην έκφρασιν της ενότητος ημών. Διότι, ως γνωρίζομεν, και ως διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας ημών από του ιερομάρτυρος αγίου Ιγνατίου, Επισκόπου Αντιοχείας, μέχρι και Συμεών του Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης και Νικολάου του Καβάσιλα, η Εκκλησία πραγματούται και φανερούται ως σώμα Χριστού κυρίως και κατ εξοχήν εν τη Θεία Ευχαριστία. Ως προσφυώς παρατηρεί ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας, μεταξύ Εκκλησίας και Θείας Ευχαριστίας δεν υφίσταται «αναλογία ομοιότητος», αλλά «πράγματος ταυτότης». Διό και επάγεται ότι «την του Χριστού Εκκλησίαν, ει τις ιδείν δυνηθείη... ουδέν έτερον η αυτό μόνον το Κυριακόν όψεται σώμα». Τελέσαντες, ουν, από κοινού προ ολίγου την Θείαν Λειτουργίαν εφανερώσαμεν εν χρόνω και τόπω αυτήν ταύτην την Εκκλησίαν του Χριστού, και κοινωνήσαντες του ενός Άρτου και του αυτού Ποτηρίου ηνώθημεν αλλήλοις εις ενός Πνεύματος Αγίου κοινωνίαν.
Την ενότητα ημών ταύτην, την εν τω κοινώ Ποτηρίω κτηθείσαν, ουδείς δύναται να άρη αφ ημών. «Θλίψις η στενοχωρία η διωγμός η λιμός η γυμνότης η κίνδυνος η μάχαιρα», ίνα κατά τον θείον Απόστολον είπωμεν (Ρωμ. 8, 35), η άλλη τις δύναμις η μεθόδευσις του Αντικειμένου, εις ουδέν ισχύουν έναντι της εν τω Σώματι του Χριστού ενότητος ημών. Σκιαί τινες και νεφύδρια κατά καιρούς καλύπτοντα τας προς αλλήλους σχέσεις των αδελφών ημών Εκκλησιών προσωρινόν μόνον χαρακτήρα κέκτηνται, και εν τη αγάπη του Χριστού «θάττον παρέρχονται», κατά την ρήσιν του αγίου προκατόχου ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Εις ημάς, άλλωστε, τους την ευθύνην και διακονίαν της ηγεσίας των Εκκλησιών ημών εμπεπιστευμένους, ανήκει το χρέος της εξευρέσεως των λύσεων των εκάστοτε αναφυομένων προβλημάτων εν πνεύματι ειρήνης και αγάπης, επί τω τέλει της διασφαλίσεως της ενότητος της Αγίας ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Νωπόν εισέτι δείγμα της τοιαύτης ισχυράς βουλήσεως των Εκκλησιών ημών, όπως διασφαλισθή παντί τρόπω η ενότης της Αγίας ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπάρχει η εν θαυμαστή ομοφωνία λήξασα προσφάτως Δ' Προσυνοδική Πανορθόδοξος Διάσκεψις, η εν τω ημετέρω Πατριαρχικώ Κέντρω εν Chambésy της Γενεύης συνελθούσα, ήτις έλαβε σημαντικάς αποφάσεις δια την επίλυσιν του θέματος της Ορθοδόξου Διασποράς, και ήρε δια του τρόπου τούτου εν εκ των πλέον σοβαρών εμποδίων εν τη πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ημών προς την πραγμάτωσιν της πανορθοδόξως αποφασισθείσης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου αυτής. Δραττόμεθα της ευκαιρίας, ίνα και κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν εκφράσωμεν την ικανοποίησιν και τας ευχαριστίας ημών δια την επιδειχθείσαν κατά την εν λόγω Διάσκεψιν εποικοδομητικήν συνεργασίαν της Αντιπροσωπείας της Υμετέρας Εκκλησίας, ήτις από κοινού μετά των άλλων Αντιπροσωπειών των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών συνετέλεσεν εις την επιτυχίαν της Διασκέψεως ταύτης. Ευελπιστούμεν ότι παρόμοιον πνεύμα αγαστής συνεργασίας θέλει πνεύσει και κατά την συγκληθείσαν δια τον προσεχή Δεκέμβριον Διορθόδοξον Προπαρασκευαστικήν Επιτροπήν προς προετοιμασίαν και των υπολοίπων θεμάτων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, την οποίαν ο κόσμος, ο τε εντός και ο εκτός της Ορθοδοξίας, αναμένει εναγωνίως.
Όντως, Μακαριώτατε Άγιε Αδελφέ, οι πάντες έχουν τα βλέμματα αυτών εστραμμένα προς ημάς, και προσδοκούν να οδηγήσωμεν αυτούς δια του λόγου, αλλά κυρίως και του παραδείγματος ημών, εις την τόσον αναγκαίαν σήμερον οδόν της καταλλαγής και της αγάπης. Δια τούτο και προέχει η παντί τρόπω επίδειξις υφ ημών ακλονήτου διαθέσεως προς προαγωγήν πρώτιστα πάντων της πανορθοδόξου ημών ενότητος. Έχομεν ήδη την κοινήν ημών πίστιν, την υπό των αγίων Οικουμενικών Συνόδων διατυπωθείσαν και διακηρυχθείσαν. Έχομεν την κοινήν λατρείαν, ως αύτη διεμορφώθη εν τη Πόλει ταύτη και μετεφυτεύθη εις τας λοιπάς Ορθοδόξους Εκκλησίας. Έχομεν και την αυτήν κανονικήν τάξιν, κατά την υπό των αγίων Οικουμενικών Συνόδων αμετακλήτως καθορισθείσαν σειράν και διάρθρωσιν. Επί των βάσεων τούτων ερείδεται η ενότης ημών. Η κατά Πατριαρχεία και Αυτοκεφάλους Εκκλησίας διάρθρωσις της Εκκλησίας ημών κατ ουδένα τρόπον υποδηλοί ότι αποτελούμεν Εκκλησίας και όχι Εκκλησίαν. Δεν διαθέτει βεβαίως η Ορθόδοξος Εκκλησία πρωτείον εξουσίας, αλλά και δεν στερείται συντονιστικού οργάνου, μη επιβάλλοντος αλλ εκφράζοντος την ομοφωνίαν των κατά τόπους Εκκλησιών ημών. Την διακονίαν ταύτην από μακραίωνος και ιεράς παραδόσεως ταπεινώς ασκεί ο μαρτυρικός ούτος Θρόνος εν απολύτω πιστότητι προς τας επιταγάς της Ορθοδόξου εκκλησιολογίας.
Αλλ η ενότης της Αγίας ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν αποτελεί αυτοσκοπόν. Κατά τους λόγους του Κυρίου ολίγον προ του Πάθους Αυτού, η κατά το πρότυπον της Αγίας Τριάδος ενότης των μαθητών Του έχει ως σκοπόν «ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι Συ με απέστειλας» (Ιωάν. 17, 21). Η Εκκλησία, ούσα «καθολική», εκτείνεται μεταφέρουσα την αγάπην του Θεού προς πάντας ανθρώπους και προς αυτήν την υλικήν δημιουργίαν. Υπάρχομεν ως Εκκλησία ουχί δι εαυτούς, αλλά δια τον άνθρωπον και την κτίσιν. Προσφέρομεν την Θείαν Ευχαριστίαν «υπέρ της οικουμένης» και υπέρ όλης της κτίσεως. Δεν δυνάμεθα, συνεπώς, αυταρέσκως και φιλαρέσκως να αδιαφορώμεν δια τους εκτός των τειχών της Ορθοδόξου Εκκλησίας ευρισκομένους, ικανοποιούμενοι και καυχώμενοι ότι ημείς «εύρομεν την αλήθειαν».
Δια τούτο χαίρομεν, προσφιλέστατε εν Κυρίω αδελφέ, ότι και η Αγιωτάτη Εκκλησία της Ρωσσίας, παρά τας τυχόν επιφυλάξεις η και αντιρρήσεις κύκλων τινών εντός αυτής, συμμετέχει πλήρως εις τους πανορθοδόξως εγκεκριμένους θεολογικούς διαλόγους μετά των μη Ορθοδόξων Χριστιανών, και συμβάλλει από μακρού χρόνου εις την προώθησιν της χριστιανικής ενότητος. Υπάρχουν βεβαίως δυσκολίαι, και ουχί σπανίως απογοητεύσεις. Η Υμετέρα Μακαριότης, έχουσα μακράν πείραν εις τον τομέα τούτον, γνωρίζει πόσον δύσκολος και τραχύς είναι ο δρόμος ούτος. Αλλ είναι δρόμος, τον οποίον κατ εντολήν του Κυρίου οφείλομεν να διανύσωμεν, έστω και οδυνόμενοι η και ψυχικώς αιμάσσοντες, παραμένοντες πάντοτε πιστοί εις την ην παρελάβομεν αλήθειαν, «άχρις ου καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως» (Εφ. 4, 13).
Πέραν τούτου, υψούνται ενώπιον ημών τα φλέγοντα και κατεπείγοντα προβλήματα του συγχρόνου ανθρώπου, τα οποία συνεσώρευσεν η ροπή αυτού προς την φιλαυτίαν, την φιληδονίαν και τον ευδαιμονισμόν, άτινα ατυχώς προβάλλει, καλλιεργεί και προάγει και ο σύγχρονος πολιτισμός. Τα προβλήματα αυτά ογκούνται καθ ημέραν εις τας συγχρόνους κοινωνίας, και ένεκα των υφισταμένων τάσεων της καλουμένης παγκοσμιοποιήσεως τείνουν να λάβουν οικουμενικόν χαρακτήρα. Η λατρεία του μαμωνά, η οποία ωδήγησεν εις την παρούσαν οικονομικήν κρίσιν, η άδικος κατανομή του πλούτου, η οποία διευρύνει το χάσμα και οξύνει τας αντιθέσεις μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, οι πόλεμοι και αι συρράξεις, αι οποίαι, συνεπικουρούμεναι από την καταπίεσιν των αδυνάτων υπό των ισχυρών, οδηγούν πλήθη ανθρώπων εις την περιπέτειαν της αναζητήσεως καλλιτέρας τύχης μακράν της πατρώας γης των, η αύξησις της εγκληματικότητος και πάσης μορφής ηθικών εκτροπών και παραβάσεων, πάντα ταύτα έχουν βαθείας πνευματικάς ρίζας, και καθιστούν την Εκκλησίαν του Χριστού υποχρεωμένην να αρθρώση λόγον και να συμβάλη δια των εις την διάθεσιν αυτής πνευματικών μέσων εις την καλλιέργειαν ηθικής ευαισθησίας εις τας συγχρόνους κοινωνίας. Η Υμετέρα Μακαριότης έχει ιδιαιτέρως επιδείξει ευαισθησίαν εις τα θέματα αυτά, και έχει αποδείξει το έντονον αυτής ενδιαφέρον.
Αλλά και η ημετέρα Εκκλησία, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, επιδεικνύει ανάλογον ευαισθησίαν εις την αντιμετώπισιν των προβλημάτων του συγχρόνου ανθρώπου, ως είναι η απειλούσα τον πλανήτην και τον άνθρωπον οικολογική κρίσις, εν τη προσπαθεία να αναδείξη τα βαθύτερα, πνευματικά και ηθικά αίτια της κρίσεως ταύτης και να διαγείρη τας συνειδήσεως των ανθρώπων, και μάλιστα των πιστών, ως προς την σοβαρότητα της κρίσεως και την ανάγκην λήψεως μέτρων προς αντιμετώπισιν αυτής. Ωσαύτως, εν συναισθήσει της σοβαρότητος των προβλημάτων και εν επιγνώσει του χρέους της Εκκλησίας έναντι αυτών, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον έχει ήδη αναλάβει πρωτοβουλίαν όπως συσταθή Διορθόδοξος Επιτροπή Βιοηθικής, εις την οποίαν προφρόνως συμμετέχει και η Αγιωτάτη Εκκλησία της Ρωσσίας δι ορισθείσης προς τούτο αντιπροσωπείας.
Μακαριώτατε και Αγιώτατε εδελφέ,
Η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι, ως όλοι γνωρίζομεν, βαθύτατα παραδοσιακή. Σέβεται και διαφυλάσσει το παρελθόν ως πολύτιμον παρακαταθήκην, κληροδοτηθείσαν εις αυτήν υπό των προηγηθεισών γενεών. Πρότυπα αυτής είναι η αδιάκοπος διαδοχή των αγίων, μεγάλων ιεραρχών, πατέρων και διδασκάλων, αποστόλων και προφητών, μαρτύρων και οσίων, κεφαλήν και αρχηγόν εχόντων τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, Όστις παραμένει «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13, 8). Οι Άγιοι της Εκκλησίας αποτελούν τον κοινόν ημών θησαυρόν εις οιονδήποτε χώρον και αν ήκμασαν. Τοιούτους Αγίους εχαρίσατο εις την Εκκλησίαν ημών και η αγιοτόκος γη της Ρωσσίας, και εξακολουθεί να χαρίζηται μέχρι και των ημερών ημών. Το νέφος τούτο των Αγίων περιΐπταται και σκέπει και ημάς κατά την σημερινήν ιστορικήν ημών συλλειτουργίαν, καλούν ημάς εις μίμησιν της θεαρέστου αυτών βιοτής και εις υπόμνησιν του ότι ανήκομεν εις μίαν Εκκλησίαν, την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν, ως ομολογούμεν εν τω Συμβόλω της πίστεως ημών.
Αλλ η αφοσίωσις ημών αύτη εις την Παράδοσιν ουδόλως αποτελεί τροχοπέδην εις την ζωήν και μαρτυρίαν ημών εν τω συγχρόνω κόσμω. Η Ορθόδοξος Εκκλησία ενωτίζεται μετά προσοχής τας αναζητήσεις, τας ανάγκας και τας ανησυχίας του συγχρόνου ανθρώπου. Είναι και σήμερον παρούσα και ετοίμη να εγκύψη εις τας πληγάς του πάσχοντος ανθρώπου, ως άλλοτε έπραξεν ο καλός Σαμαρείτης της παραβολής. Ας ενώσωμεν τας χείρας ημών αι δύο Εκκλησίαι ομού μετά των λοιπών αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών, και «εν ενί στόματι και μια καρδία», ως μία και ενιαία Εκκλησία του Χριστού, ας πορευθώμεν εις την λειτουργίαν την μετά την Λειτουργίαν, κομίζοντες τον Άρτον της ζωής εις τον πεινώντα και διψώντα την δικαιοσύνην και την αγάπην άνθρωπον. Η ενότης ημών, η υπερβαίνουσα τα στενά όρια οιουδήποτε εθνικισμού η φυλετισμού, ας προσφέρη εις τους εγγύς και τους μακράν την ελπίδα, την οποίαν ο κόσμος ούτος αδυνατεί να δώση, ελπίδα ενός κόσμου ειρήνης και αγάπης. Η μόλις τελεσθείσα υφ ημών Θεία Λειτουργία ας συνεχισθή ως κοινή πορεία εν τω κόσμω προς την Βασιλείαν του Θεού.
Δια της ευχής ταύτης περιπτυσσόμεθα Υμάς, προσφιλέστατε αδελφέ, ευχαριστούντες Υμίν επί τη ευλογημένη επισκέψει Υμών ενταύθα και ευχόμενοι όπως Κύριος ο Θεός σκέπη, φρουρή και ενισχύη Υμάς εις το ύψιστον Υμών λειτούργημα επ αγαθώ συνόλου της αγίας Αυτού Εκκλησίας. Αμήν.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΙΩΝ

Σήμερα συνέβη το σημαντικώτερο γεγονός της επισκέψεώς μας στην Αγιωτάτη Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, ήτοι η κοινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας και η Μετάληψη του Αγίου Σώματος και Αίματος του Κυρίου, η ένωσή μας εν Πνεύματι Αγίω. Πράγματι, η ζωή της Εκκλησίας επικεντρώνεται πέριξ της Θείας Ευχαριστίας, στην οποία τελειοποιείται και από την οποία αντλεί και τη δύναμή της. Ακολουθώντας την εντολή του Κυρίου αναμιμνησκόμεθα του λυτρωτικού αγώνα και μετέχοντες της ιδίας Ευχαριστιακής τράπεζας γινόμαστε πράγματι εν σώμα και εν Πνεύμα μετά του Κυρίου (πρβλ. Εφ. 4, 4, Α´ Κορ. 6, 17), ενωθέντες στενώς έκαστος μετά του άλλου. Και εφ᾽όσον ο πορευόμενος προς τον υπέρ ημών θάνατο Σωτήρ προσηύχετο ώστε οι μαθητές Του εν ώσιν καθώς ο Υιός και Πατήρ εν εισιν (Ιω. 17, 22), με πόσο ζήλο οφείλουν όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού να μεριμνούν για τη διατήρηση της μεταξύ τους ενότητος! Το Συλλείτουργο των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών αποτελεί μία λαμπρή απόδειξη αυτής της ενότητος!
Η παραμονή στην πόλη όπου ευρίσκεται η Καθέδρα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως μας προκαλεί αισθήματα συγκινήσεως. Ατενίζουμε ευλαβώς τους ένδοξους ιερούς τόπους της Ορθοδοξίας. Ανασταίνονται ενώπιον ημών τα σημαντικώτερα γεγονότα στην ιστορία της Εκκλησίας, τα οποία συνέβησαν σε αυτή τη γη. Ζωντανεύουν εικόνες από τις εκκλησιαστικές ακολουθίες, αρρήκτως συνδεδεμένες με την Κωνσταντινούπολη. Ενθυμούμεθα τη θαυματουργή μεσιτεία της Θεομήτορος, η Οποία πολλάκις προστάτευσε την πόλη της από τις επιδρομές των αλλοφύλων. Επανέρχονται στη μνήμη μας τα γεγονότα, τα οποία συνδέονται με το Βάπτισμα της Ρωσίας.
Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά από τη συνάντηση με τους ζωντανούς φορείς της μακραίωνης παραδόσεως στο πρόσωπο των ακλονήτων στην πίστη και στη μνήμη των προγόνων τους τέκνων της Αγιωτάτης Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως με επικεφαλής τον Πατέρα και Πατριάρχη τους. Παρά τους ιστορικούς κατακλυσμούς, το όνομα του Χριστού συνεχίζει να αγιάζεται σε αυτήν την πόλη και σε αυτόν τον ιερό Ναό. Ευχαριστούμε τον Θεό, διότι μας αξίωσε και ευρήκαμε την Αγιωτάτη Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως εν ειρήνη και χάρητι Θεού και τον Προκαθήμενο αυτής με καλή υγεία και σταθερότητα πνεύματος.
Την ημέρα αυτή ο καθ᾽ εκάστη εβδομάδα τελούμενος εορτασμός της του Χριστού Αναστάσεως συμπίπτει στο ημερολογίο της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως με τον εορτασμό της μνήμης του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Αθανασίου του εν Αγίω Όρει Άθω.
Στο γεγονός ότι η συλλειτουργία μας συνέπεσε με τη μνήμη του στυλοβάτου του αθωνιτών ασκητών δεν μπορούμε να μη διακρίνουμε μία συμβολική σημασία: οι κανονισμοί του μοναχικού κοινοβίου, τους οποίους εθέσπισε ο όσιος Αθανάσιος για την ιδρυθείσα υπ᾽ αυτού Μονή της Μεγίστης Λαύρας, οδήγησαν στην άνθιση του αγιορείτικου μοναχισμού. Πέντε δεκαετίες μετά την κοίμηση του Αββά Αθανασίου, ένας κεκαρμένος στον Άθω Ρώσος, ο όσιος Αντώνιος, επιστρέφει στη Ρωσία και γίνεται ο ιδρυτής μιας άλλης μεγάλης λαύρας, της επονομαζόμενης σήμερα Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Από τους λόφους του Κιέβου, από την Αγία Λαύρα άρχισε η διάδοση της μοναχικής παραδόσεως σε όλη τη Ρωσία. Όπως και στον Άθω, τα μοναστήρια στη Ρωσία αποτελούν όχι μόνο τόπο πνευματικής ασκήσεως των μοναζόντων, αλλά και πραγματικά κέντρα πνευματικού διαφωτισμού. Σε αυτά αντιγράφονται και φυλάσσονται τα βιβλία, ενώ οι πνευματοφόροι ασκητές, επιτυγχάνοντας την τελειότητα, διακονούν τον κόσμο ως έμπειροι πνευματικοί σύμβουλοι και κήρυκες του Ευαγγελίου του Χριστού, υπερασπιστές της ορθοδόξου πίστεως και της ενότητος της Εκκλησίας. Και σήμερα στη Ρωσία, στην Ουκρανία, στη Λευκορωσία και σε άλλες χώρες, τις οποίες ποιμαίνει πνευματικώς το Πατριαρχείο Μόσχας, οι μονές αποτελούν το επίκεντρο της διαφυλάξεως της πίστεως και της ενότητος της Εκκλησίας μας.
Μέσω της πλουσιότατης μοναχικής παραδόσεως η Εκκλησία της Ρωσίας παρέλαβε από το Βυζάντιο και τα λειτουργικά τυπικά, πρώτα το στουδιτικό, κατόπιν το ιεροσολυμίτικο, το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στα μοναστήρια της και στους ενοριακούς ναούς. Κατά τον τύπο της βυζαντινής ψαλμωδίας συνετάχθησαν ακολουθίες για τους ρώσους αγίους και αλλά είδη ιερών κειμένων. Έλληνες διδάσκαλοι ήταν οι πρώτοι που δίδαξαν τους Ρώσους αγιογράφους. Η παλαιορωσική εκκλησιαστική μουσική δέχθηκε και αυτή την επίδραση της βυζαντινής σχολής. Η διαμόρφωση της ρωσικής θεολογίας συνδέεται με το έργο των αδελφών Σωφρονίου και Ιωαννικείου Λυχούδη, ιδρυτών της πρώτης ανωτάτης θεολογικής σχολής στη Μόσχα ήτοι της Σλαύο-Ελληνο-Λατινικής Ακαδημίας.
Σε όλους τους τομείς του εκκλησιαστικού βίου διαπιστώνουμε την εμφάνιση μιας κοινής παραδόσεως, η οποία αρρήκτως συνδέει την Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως με την πάλαι ποτέ θυγατέρα της και σήμερα ισότιμη αδελφή Εκκλησία της Ρωσίας. Η κοινή μας παράδοση αποτελεί τη σταθερή βάση της κοινής μας μαρτυρίας προς το σύγχρονο κόσμο. Στις συνθήκες, κατά τις οποίες η θρησκεία εκτοπίζεται στο περιθώριο του κοινωνικού βίου, απαλείφεται ακόμα και αυτή η έννοια της αμαρτίας, αναθεωρούνται ριζικά οι παραδοσιακές ηθικές αξίες, ενώ στη βάση της οικονομίας τοποθετείται η αρχή του κέρδους, εμείς οφείλουμε να ενώσουμε τις προσπάθειές μας στην υπεράσπιση των ευαγγελικών κανόνων και στη διατύπωση μιας πανορθοδόξου απαντήσεως στις προκλήσεις των καιρών.
Αγιώτατε,
Σήμερα, κατά την εύσημο ημέρα της συλλειτουργίας μας ευχόμεθα με όλη μας την ψυχή σε όλα τα τέκνα της Αγιωτάτης Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως που κατοικούν σε αυτή την πόλη, όπως και σε άλλες πόλεις και χώρες του κόσμου, τη βοήθεια του Θεού, την ενίσχυση του πνεύματος και της ειρήνης του Χριστού. Σας ευχαριστούμε για την εγκάρδια φιλοξενία σε αυτή την ευλογημένη γη και καλούμε στις προσευχές μας τους αγίους του Θεού να Σας βοηθήσουν στην υψηλή πατριαρχική Σας διακονία.

Πρόναος, τ. 323, 6 Ιουλίου 2009